این دریاچه در شمال شهرستان نوشهر و در میان جنگل قرار گرفته و بنا به اعتقاد بومیان دارای تقدس مذهبی است. وسعت آن كمتر از نیم هكتار، عمق آن حدود ۵ متر و آب آن شیرین است. از آن جایی كه این دریاچه از عوامل تخریب انسانی دور مانده و در محدوده حفاظت شده البرز مركزی قرار گرفته است، مأمن انواع پرندگان و انواع جانوران وحشی این ناحیه شده است كه معمولاً برای غذایابی و خوردن آب به سوی این دریاچه میآیند. به لحاظ ویژگیهای فوقالذكر و فضای بسیار طبیعی، چشماندازهای زیبا، دلنواز و فرحبخشی دارد كه هر بینندهای را بویژه در ایام بهار و تابستان و پاییر شیفته خود میسازد.