سُجاس شهری است در استان زنجان ایران. شهر سجاس در بخش سجاس‌رود شهرستان خدابنده واقع شده و ۵۶۸۲ نفر جمعیت دارد.
از دیدنی‌های این شهر مسجد سجاس است كه متعلق به دوره سلجوقیان و اواخر قرن پنجم هجری است. این مسجد كتیبه‌هایی به خط كوفی، نسخ و ثلث و آیاتی از سوره ملك و گچبری‌های و طرح‌های اسلیمی دوره‌های سلجوقی و ایلخانی دارد.
گورستان تاریخی سجاس كه به قبرستان شهدا معروف گردیده در منتهی‌الیه شهرك سجاس قرار گرفته‌است.
تاریخچه:
حمدالله مستوفی در نزهت القلوب می‌نویسد: سجاس‌رود و سهرورد در اول دو شهر بوده‌است و در فترت مغول خراب شد و اكنون (تاریخ تالیف كتاب) از هر یك به قدر دهی باقی مانده و چند دهی دیگر نواحی آن دارد.
در مُعجَم‌البُلدان سجاس بكسر اولش و فتح آخرش آمده‌است: ابوجعفر محمدبن علی پسر عبدالله بن سعید سجاسی ادیب منسوب به آن‌جاست و سروده‌ها و تك بیتی‌های ادبی از او بجا مانده‌است. سجاس شهری است بزرگ با دشتهای خوشبو دارای غلات فراوان و درختان زیاد و همچنین آبی گوارا در جنوب شرقی زنجان و بین این شهر و زنجان فرسنگ‌ها فاصله‌است و معروف است بر سر زبان‌ها و سال‌هاست كه باقیست.
فرهنگ جغرافیایی ایران ج ۲ در مورد سجاس نوشته‌است: قصبه‌ای است جزء دهستان سجاس‌رود بخش قیدار شهرستان زنجان واقع در ۱۲ هزارگزی شمال باختری قیدار و ۶ هزارگزی راه مال رو عمومی. هوای آنجا سرد و دارای ۱۸۶۷ تن سكنه‌است. آب آنجا از رودخانه سجاس رود تامین می‌شود. محصولات آن غلات، میوه، سیب زمینی و شغل اهالی زراعت و مكاری، قالیچه، گلیم و جاجیم‌بافی
جمعیت : ۵۸۴۶
كد تلفن : ۲۴۲
