استان مازندران به سبب مجاورت با دریاچه ی خزر و برخورداری از بارندگی به میزان كافی ، از جمله مناطق سرسبز كشورمان است كه دارای جنگلهای وسیع و انبوهی می باشد و فراوانی چوب در این منطقه باعث شده تا از گذشته های دور، روستانشینان و سكنه ی مناطق حاشیه ی جنگلها قسمت اعظ م نیازهای خود را از چوب تهیه كنند و در این رابط ه به مهارت فوق العاده و قابل تحسینی دست یابند.در حال حاضر نیز استان مازندران و به ویژه روستاهای ورا زده علیا، جوربند، انگتارود و… (از توابع شهرستان نور) جزو مناطق معروف تولید مصنوعات چوبی محسوب می شود و صنعتگران هنرمندی كه به كار در این رشته اشتغال دارند با استفاده از تنه ی یكپارچه ی درختان و بدون بهرهگیری از ابزار كار مدرن مصنوعاتی هنری و مصرفی متعددی تولید میكنند كه از بین آنها جوله ، كلر، لاك، عصا، تخته ی سبزی خردكنی، قاشق و قندانهای تزیین شده با مجسمه حیوانات قابل اشاره است و توانسته در بازارهای محلی و هم چنین بازار سایر شهرهای ایران جای شایسته یی را به خود اختصاص دهد.چوبی كه از جنگلهای استان مازندران به دست می آید به دو دسته ی بزرگ تقسیم میگردد. نخست چوب گیاهان تیز برگ (نظ یر انواع كاج و سرو) كه به رنگ های زرد یا سفید متمایل به قرمز دیده می شود و بسیار نرم و سبك است ، قدرت تحمل فشار زیادی را دارد و در مقابل رط وبت و سایر عوامل جوی بسیار مقاوم می باشد و به دشواری تاب می خورد و ترك بر می دارد.دسته ی دوم چوب هایی كه از جنگلهای استان مازندران به دست می آید چوب درختان پهن برگ نظ یر راش، بلوط، گردو، زبان گنجشك، نارون ، چنار، ملج، افرا و… است كه اگرچه ویژگی های چوب درختان تیز برگ را ندارد، اما كار كردن با آن بسیار ساده است . صنعتگران روستاهای مورد اشاره با بهره گیری از این خاصیت درختان پهن برگ خصوصا ویژگی های درختان ملج و افرا كه كار كردن با آن آسان است و در مقابل خشكی یا رط وبت عكس العمل چندانی از خود نشان نمیدهند و در برابر پیچیدگی ، كج شدن و ترك خوردن مقاوم هستند استفاده نموده و محصولاتی تولید می كنند، كه هر یك در حد خود زیبا و قابل تامل است و دارای كاربردهای مختلف هنری و مصرفی می باشد.ابزار كار سازندگان مصنوعات چوبی استان مازندران از وسایلی ساده و ابتدایی تجاوز نمیكند و در مجموع عبارت است از: تبر تیشه اره سوهان چوب ساب مغار كه در اصطلاح محلی رخ نامیده می شود اسكنه ورنده و با كمك همین ابزار كار مختصر است كه صنعتگران به چوب بی شكل هویت می بخشند و تنه های قط ور و بی روح درختان را به صورت محصولاتی با هیاتهای متناسب در می آورند.نحوه و مراحل كار سازندگان مصنوعات چوبی استان مازندران به این صورت است كه بعد از قطع تنه ی درختان آنها را به اندازه ی تقریبی محصولی كه قصد ساخت آن را دارند بریده و سپس با كمك تیشه شكل اولیه یی را كه باید داشته باشد می تراشند. سپس محصولی را كه به صورت ابتدایی تراشیده شده مدتی در جایی گرم و خشك و در جریان هوای آزاد قرار میدهند تا رط وبت گیری یا به اصطلاح معروف خشك شود و در آخرین مرحله، چوبها را مجددا به كارگاه برگردانده به تكمیل و پرداخت آن كه شامل شكل دادن نهایی به فرآورده و پرداخت آن با كمك چوب ساب و سمباده می باشد می پردازند و در نهایت قسمتهای درونی و برونی مصنوع را با ماده یی شیمیائی می پوشانند تا كلیه ی خلل و فرج چوب مسدود گردد و در مقابل عوامل جوی استقامت پیدا كند.قسمت اعظ م مصنوعات چوبی مناطق روستائی استان مازندران دارای مصارف و مشتریان محلی است و بخشی از آن نیز توسط فروشگاههای وابسته به سازمان صنایع دستی ایران در نقاط مختلف كشور عرضه می شود كه خوشبختانه با استقبال خوب هموطنان عزیز مواجه شده است .