طرقبه یكی دیگر از گردشگاهها بزرگ و طبیعی مشهد است كه از غرب به كوههای بینالود و از شمال به كوه تخت رستم محدود می شود . وجود چشمه سارها و درختان فراوان آن را به صورت نقطه ای بسیار خوش آب و هوا و تفریحی مشهد تبدیل نموده است . این منطقه ییلاقی دارای تابستانهایی با آب و هوای دلپذیر و مطبوع است .
ریشه نام طرقبه
ریشه نام طرقبه، از «ترغبذ» می‌باشد كه از دو بخش «تُرُق» و «بَذ» تشكیل شده و به معنی آبادی بزرگ است. پسوند «بد» و «بذ» و «پت» در پارسی باستان برای غیر انسان به معنی بزرگ بوده است. طرقبه در اصل ترغبذ بوده و ترغبذ و ترغوذ در طول سالیان متمادی تطور لفظی پیدا كرده‌اند به ترغبذ و ترعبه و طرقبه.
بعضی افراد به دلیل نداشتن ریشه و تاریخچه طرقبه، آن را به معنی راه‌های بهتر بیان كرده‌اند و گفته‌اند: «طُرُق» جمع مكثر طریق و «به» به معنی بهتر است و در نتیجه طرقبه به معنی راه‌های بهتر می‌باشد و این موضوع به سفر ناصرالدین شاه قاجار به این دیار برمی‌گردد. راه نیشابور به طوس از دشت و كوه بوده است و به خصوص در فصل بهار و تابستان، راه كوه اتتخاب می‌شده است. به دستور ناصرالدین شاه یا كسان او این راه مرمت شده و چند رباط برای مسافران بنا گردید.
