آب انبار نجف خان دولت آباد از عهده فشار به یادگار مانده است. در گذشته آب انبارها نقش مهمی در تامین آب داشتند و در مناطق گرم و خشك احداث می شدند. آب انبار نجف خان از قدیمی ترین ابنیه های تاریخی زاوه است كه تاریخ ساخت آن به ۸۲۱ هجری قمری باز می گردد. این آب انبار به دست فردی به نام "نجف قلی خان" احداث شده و در كنار آن مسجدی وجود دارد كه سال ساخت آن به ۸۲۱ ه.ق است. نجف قلی خان از خانهای بزرگ دولت آباد بوده و در لشگر كشی نادرشاه افشار به هرات خدمات بسیاری انجام داد، از اینرو نادرشاه ۷ بلوك از جلگه زاوه را به او داد و وی قلعه بزرگی در آن ساخت. امروزه این قلعه از توریستی ترین قلعه های تاریخی زاوه محسوب می شود. آب انبار نجف قلی حان دارای یك گنبد و پا مخزن و راهرو با ۱۶ پله است. شكل هندسی مخزن مستطیل است و محل ذخیره آب بسیار بوده است.
ویژگیهای معماری
مخزن آب انبار، پلانی مستطیل شكل و بزرگی دارد كه مقدار زیادی آب در آن ذخیره می شده است. سقف این مخزن را علاوه بر دیوارهای جانبی، سه ستون نگه داشته و راهرویی كه به پاشیر منتهی می شده اكنون خراب شده و ارتباط بخش پلكان با مخزن را میسر ساخته است. بر روی دیوار شمالی آب انبار، كه اكنون كوچه ای از جلو آن می گذرد، پنج غرفه كم عمق ایجاد گردیده كه نمای زیبایی از داخل كوچه پیدا كرده است. در دو غرفه، بازشوهای طاق مانندی وجود داشته كه محل ریختن آب بوده و در حال حاضر بسته اند. مهم ترین ویژگی این آب انبار شیوه معماری خاص آن است كه با آب انبار های هم دوره اش كمی تفاوت دارد. از ویژگی های این بنا می توان به ارتباط فضای مخزن با پلكان، ورودی آب انبار، شكل مخزن و سقف آن و … اشاره كرد. همچنین نمای زیبا، موزون و خاصی ضلع شمالی بنا از ویژگی های دیگر این آب انبار است.