ایران قلب تپنده قاره آسیا است قلبی كه از ابتدای تاریخ بشر تاكنون مردان و زنان بزرگ و عالمان ناموری را در دامان خود تربیت كرده است عالمانی كه برای پیشرفت علم، فرهنگ و دین این مرز بوم مانند شكوفه های بهاری یكی یكی در خون خود بر زمین غلتیده اند اما نگذاشتند این خاك عزیز توسط گروه های یاغی مختلف از جمله تركان و مغولان به یغما برده شود.بزرگانی كه نه تنها نگذاشتند فرهنگ اصیل ایرانی و زبان شیرین فارسی در تاخت و تاز ترك مغولی نابود شود بلكه با ورود به درگاه حاكمان مغول آنها را به آیین و دین و فرهنگ ایرانی جامه پوشاندند.در حاشیه‌ی جنوب شهر قاین و بر دامنه‌ی رشته‌كوه قهستان، مقبره‌ای قرار دارد كه متعلق به یكی از عرفای نامدار، سیاستمدار و شاعر قرن چهارم و پنجم هجری قمری است. بنای زیبای مقبره بزرگمهر قاینی بر اساس شواهد موجود از بناهای ساخته شده در قرن 6 و7 هجری قمری می‌باشد. این بنا به شكل چهارطاقی با گنبدی بر فراز ایوان‌ها ساخته شده است. طاق ایوان‌ها به شكل كلیل اجرا شده اما جرز اصلی طاق‌ها به صورت نیمه بیضی باز كار شده و با استفاده از پوشش كاذب به شكل كلیل درآمده است. در تزیین داخلی بنا از گچ استفاده شده و نوع كاربندی پیشانی ایوان‌ها به شكل طاق جناقی اجرا شده‌است. تزیینات گچ‌كاری زیر گنبد یكی از زیباترین بخش‌های بنا محسوب می‌شود كه لچكی‌های 4 به 8 آن دارای مقرنس‌ها و گچ‌بری‌های بسیار هنرمندانه است.در صفه‌ی شرقی مقبره اتاق‌های بسیار جالبی وجود دارد كه یكی از آن ها دارای گنبد زیبای سنگی است. مصالح به كار رفته در ساخت این بنای باشكوه سنگ، گچ و آجر می‌باشد.در كنار مقبره بزرگمهر قاینی درخت كهنسال بنه‌ای وجود دارد كه زیبایی این بنا را به عنوان یكی از تفرجگاه‌ها و مكان‌های دیدنی شهر قاین دوچندان كرده است.حكیم ابوذر جمهر قاینی مردی از سلاله پاكان از دیار عالم پرور قاینات و مایه فخر خطه جنوب خراسان از جمله این حكیمان، شاعران و سیاستمداران برجسته است كه هم عصر فردوسی در دربار غزنوی علم و ادب ایرانی را اعتلا بخشیده و آوازه ایران و ایرانی را در زمان خود به دور ترین ملل دنیا رسانده است.آری او طبق نوشته های عروضی در چهار مقاله علاوه بر این كه سیاستمدار شایسته ای برای دربار غرنوی بوده است حكیم و شاعری نامور هم بوده كه به دو زبان شیرین فارسی و عربی در قالب معانی زیبا عشق و تفكر ایرانی را نسبت به كائنات كه در فرهنگ ایرانی سینه به سینه و نسل به نسل منتقل شده را به سراسر عالم ارزانی داشته است عشقی كه هر جنبده ای را در عالم كائنات به تكاپو انداخته و مدهوش جمال و جلال الهی می كند.حكیم بوذر جمهر قاینی از سیاستمداران و وزاری برجسته دربار محمود غزنوی است كه در سده چهارم و ربع قرن سده پنجم هجری می زیسته و محمود غزنوی به پاس خدمات او به فرهنگ ایرانی امارت آل ناصر در خطه قاینات و قهستان سابق (خراسان جنوبی امروزی) را به وی بخشیده است. نظامی عروضی در چهار مقاله ابوذرجمهر را هم پای شاعر مشهور زمان او یعنی خاقانی، منوچهری، فرخی و عنصری قرار می دهد. در بعضی از قسمت های چهار مقاله نظامی ابوذرجمهر را در زمره چهار شاعر برتر عصر خود و در مقامی بالاتر از عنصری و منوچهری ذكر می كند.ابوذر جمهر در سرودن اشعار مختلف و خلق معانی نغز و بدیع در میان شاعران ایران زمین شهره است.اگر اشخاصی مانند ابوذر جمهر، و حكیم نزاری ها و فردوسی ها نبودند زبان و شعر فارسی نمی توانست از گزند مغولان در امان بماند.