در پنج كیلومتری جنوب شهر آبدانان در حد فاصل بین روستای پشت قلعه و جابرالانصار بنائی گنبد دار مربوط به قرون هفت وهشتم هجری واقع شده كه به امامزاده پیر محمد معروف است. این مقبره مربوط به دوران سلسله ایلخانی است. دور تا دور این امامزاده را قبرستان روستا فراگرفته كه ما بین قبرها سنگ قبر های قدیمی نیز مشاهده می شود. بنای امامزاده شامل یك گنبد رك دوازده ضلعی با پوشش و اندود سیمان و یك اتاق چهار ضلعی به صورت مربع از بیرون كه آن هم با اندود سیمان پوشیده شده است. در گنبد قوس و طاق هایی تعبیه شده كه همگی جدید هستند. در داخل بنا نیز دو اتاق وجود دارد: اتاق اول دارای پلانی چلیپایی بوده و اتاق دوم شامل گنبد خانه ای است كه گوشه سازی شده و از داخل دارای چهار نورگیر است. گنبد بنا دو پوش بوده كه از داخل كاملاً با گچ اندود شده و یك شمسه بزرگ در سقف آن ایجاد كرده اند. گنبد خانه مورد مرمت قرار گرفته كه تكنیك به كار رفته كاملاً غیر اصولی بوده و نوع احیای قوس های اطراف بنا و همچنین ترك بندی های گنبد نادرست و اشتباه هستند. به گفته خادم و متولی امامزاده در این محل یك ضریح قدیمی وجود داشته كه در سال های اخیر تخریب شده است.
این بنا بر پلانی مربع شكل ساخته شده و دارای یك ورودی در ضلع شمالی و یك فضای اصلی است. ورودی بنا توسط درگاهی قوسی شكل به فضای اصلی بنا مرتبط می شود و دارای طاق نماهای جناقی و طاقی نیم دایره است كه پس از ورود به آن در طرفین دو طاق باز مشاهده می شود. سمت راست طاق به راه پله مرتبط است و سمت چپ به فضائی مسدود منتهی می شود. فضای اصلی بنا كه گنبد بر آن قرار دارد دارای دو چشمه طاق جهت نورگیری است و بر سقف آهیانه گنبد نیز آثاری از كاربندی به چشم می خورد. در مركز این كار بندی شمسه ای هشت پر دیده می شود. گنبد بنا در گذشته مانند گنبد سید صلاح الدین محمد مقدسی بوده اما به هنگام مرمت برجستگی های آنرا با اندودی از گچ كاملاً پوشانده اند. این گنبد دو پوشه پیوسته است و دارای دوازده ترك به نیت دوازده امام است. در سمت راست ورودی راه پله ای با چرخش نود درجه و طاق نماهایی قوسی شكل كه منتهی به خرپشته ای در پشت بام می شود به چشم می خورد. مصالح اصلی بنا را سنگ های تراشیده و ملاط گچ تشكیل می دهند كه بعد از اتمام كار با اندودی از گچ پخته كل بنا پوشیده شده است. در اطراف بقعه قبرهایی وجود دارند كه قدمت آنها گاه به زمان ساخت بقعه و هم عصر امامزاده می رسد.
این بنا محل دفن امامزاده محمد بن یحیی مشهور به پیر محمد فرزند پیر عمر است. او از اولین ساداتی است كه در این منطقه سكونت اختیار نمودند. همانطور كه ذكر شد در اطراف این امامزاده قبرهای قدیمی وجود دارد كه قدمت بعضی از آنها به صد و هفتاد سال می رسد. بر روی بعضی از سنگ قبرهای این منطقه تصاویری از سوار كار با نیزه و شمشیر حكاكی شده است. مردم به این امامزاده اعتقاد خاصی دارند و یكی از زیارتگاهی مردم منطقه محسوب می شود.
