در پنج كیلومتری جنوب شهرستان آبدانان و در میان روستا پشت قلعه، بر بلندی تپه ای منفرد كه رودخانه جاری آبدانان از پای آن می گذرد، آثار بنای قلعه ای به چشم می خورد. مصالح به كار رفته در قلعه قلوه سنگ، گچ و ساروج می باشد.آثار به جا مانده از این اثر ارزشمند شامل برجهای نگهبانی، بارو، شاه نشین، اتاق های مسكونی، پلكان و... است. باروی بیضی شكل كه ارتفاع آن به سه متر می رسد محوطه قلعه را در بر گرفته است. دیوارهای بیرونی و اصلی قلعه تقریبا سالم مانده است. این دیوارها قلعه را به سه قسمت مجزا تقسیم می كنند. در قسمت غربی قلعه، آثار برج دیده می شود و سوراخی بر روی برج قسمت جنوبی قلعه است كه كاربری آن دیده بانی است. بر باروها و دیوارهای آن، برجهایی با فواصل تقریباً مساوی در اطراف دژ به صورت كنگره دار ساخته شده كه دارای اتاق های كوچك دیده بانی و طاق های قوسی شكل است. در منتهی الیه قسمت جنوبی و جنوب شرقی دژ، شاه نشین قلعه و اتاق های مسكونی قرار دارند كه یك چهارم دژ را تشكیل می دهند و مابقی محوطه قلعه است. این قسمت دارای اتاق هایی با تاق های نیم‌دایره و تاقچه ها و طاقنماهایی است كه گاه قطر دیوار آن به یك متر می رسد. این قلعه جنبه نظامی داشته و دور تپه ها كانالی طبیعی قرار دارد كه مانند خندقی از دژ محافظت می كند.بنای قلعه روستا پشت قلعه تحت حفاظت اداره كل میراث فرهنگی و گردشگری استان است كه در سال 1380 به جهت اهمیت آن و انجام مطالعات باستان شناسی و حفاظت و مرمت آن در فهرست آثار ملی كشور به ثبت رسیده است.