آرامگاه شیخ ابوالحسن خرقانی عارف بزرگ قرن چهارم و پنجم هجری در ۲۴ كیلومتری شاهرود در منطقه خرقان واقع است. آرامگاه مذكور در شمال خرقان و بر روی تپه‌ای قرار دارد به طوری كه معلوم می‌شود و حاجی زین‌العابدین شیروانی در كتاب ریاض السیاحه نوشته «تپه مذكور مركز آبادی خرقان بوده ولی در حال حاضر ساختمان‌های جدید روستا در جنوب آن تپه بنا گردیده و قبر شیخ ابوالحسن در سمت شمال روستا قرار گرفته است».
ساختمان قبلی آرامگاه شیخ ابوالحسن خرقانی چندان امتیازی نداشت و بنای آن از آجر و به صورت خیلی معمولی بود ولی اداره كل باستان‌شناسی برای ایجاد ساختمان فعلی اقدام مجدانه‌ای به عمل آورد و در سال ۱۳۵۲ خورشیدی ساخت آن را به پایان رسانید. در حال حاضر به همت سازمان میراث فرهنگی استان سمنان و هیأت امنای آرامگاه، این ساختمان كه دارای فضای پارك‌گونه‌ای است با ایجاد كتابخانه (مركز كتاب‌های مرجع عرفانی) و اطاق‌های زائرین دارای حال و هوای عارفانه ویژه‌ای است كه هر بیننده‌ای را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بر روی قبر شیخ ابوالحسن قطعه سنگ مرمری قرار دارد و اشعاری بر روی آن حك شده است كه از مطالب شعر معلوم می‌شود كه آرامگاه قبلی شیخ ابوالحسن در سال ۱۳۴۸ هجری قمری به وسیله معتمدالملك عظیما تعمیر شده است.
متصل به مقبره شیخ ابوالحسن، مسجدی بوده كه مطابق نوشته برخی از مؤلفین دارای گنبدی مخروطی شكل و مزین به كاشی‌های زیبا بوده است. در حال حاضر از مسجد و گنبد مذكور فقط محراب آن باقی مانده كه برخلاف مساجد دیگر این نواحی رو به مغرب است. محراب مذكور دارای گچ‌بری‌های زیبا و استادانه‌ای است. در حاشیه محراب عبارت زیر با خط بسیار زیبا گچ‌بری شده است.
«گفت علی شیخ قدس‌الله روحه قبله پنج است: كعبه قبله مؤمنانست، بیت‌المعمور قبله فرشتگان است و عرش قبله دعاگویان است، و حق قبله جوانمردان و دوستان و دل قبله عارفان است».
در سال‌های قبل از انقلاب از طرف اداره كل باستان‌شناسی در اطراف محراب مذكور و بر اصول آن مسجدی بنا گردید كه در حال حاضر نیایشگاه زائرین شیخ ابوالحسن خرقانی و مورد استفاده آنان در موقع توقف در آن محل می‌باشد.
خواجه عبدالله انصاری در مناجات خود درباره فیض از مكتب شیخ چنین آورده :
عبدالله مردی بود بیابانی، می‌رفت بطلب آب زندگانی، ناگاه رسید به شیخ ابوالحسن خرقانی، دید چشمه آب زندگانی، چندان خورد كه از خود گشت فانی كه نه عبدالله ماند و نه شیخ ابوالحسن خرقانی، اگر چیزی میدانی من گنجی بودم نهانی، كلید او شیخ ابوالحسن خرقانی.
امروزه این گفتار بشردوستانه، شعار ملی گردشگری كشورمان است.
