نام روستا :
طبق شواهد و مدارك موجود قدمت روستای سروشبادران به قبل از اسلام بر میگردد. نام اولیه این روستا سروش آذران بوده كه لغت سروش ریشه در ادبیات هخامنشی دارد و آذران نیز با لغت آتشكده نزدیكی دارد كه بعد از حمله اعراب این روستا به سروشبادران تغییر نام یافته و امروزه به آن سروشبادران می گویند
در كتاب فرهنگ جامع نامها و آبادیها ی اصفهان در لغت نامه دهخدا در مورد واژه شناسی روستا ها آمده است :در تداول عامه این دیه را سرش بادران (سرش بادرون )می خوانند و در صورتهای قدیم تر از آن به سروش آذران یاد شده است باید دانست كه در تداول عامه معمولا" یك حرف زینتی به كلمه اضافه می شود واغلب این حرف به صورت ن (و نوسفادران ) و گاهی به صورت ب (باغبادران و سرشبادران )ظاهر می شود .اما این دوحرف حرف زینتی و اضافه است وتردید نیست كه صورت صحیح آن سروش آذران است كه تبدیل دال به ذال بسیار شایع و رایج است .
سروش اذران مركب از دو جزء (سروش +آذران ) است . سروش در دین زرتشت یكی از فرشتگان مقرب در گاه اهورا مزدا است . در اوستایی آن سرواش ودرپهلوی سرش آمده است و این همان واژه است كه امروز ما سروش گوییم . سروش مظهر اطاعت و بندگی و نماینده صفت تسلیم و رضا در برابر اهورا مزدا است و از نظر مقام با مهر برابر است در فرهنگها آن را معادل جبرئیل دانسته اند و یا فرشته ای كه پیغام آور باشد .جزءدوم اذران هم میتواند جمع اذر باشد به معنای اتش و دیگر اینكه آذران اصلا" خود نام آتشگاه است .
موقعیت جغرافیایی:
روستای سروشبادران در شمال رودخانه زاینده رود و جنوب كوه بزرگ روستا قرار گرفته است . ارتفاع این روستا از سطح دریا ۱۵۶۶ متر می باشد .
فاصله روستا تا مركز دهستان فنارت ۸.۵ كیلومتر و تا مركز بخش اصفهان ۱۳.۵ كیلومتر می باشد . از لحاظ موقعیت جغرافیا این روستا در عرض جغرافیایی ۳۲و۳۲ وطول جغرافیایی ۴۸ و۵۱ شرقی واقع شده است .
بررسی اقلیم :
خصوصیات كلی آب و هوای سروشبادران به علت نزدیكی با شهر با شهر اصفهان مشابه است . لذا تابستانهای خشك و زمستانهای نسبتا مرطوبی دارد كه اقلیم ان در مجموع نوع نیمه بیابانی می باشد .
مالكیت زمینها ی كشاورزی و سطح زمینهای كشاورزی :
مالكیت اراضی كشاورزی در روستای سروشبادران به صورت خرده مالكی است و اهالی روستا همگی صاحب عرصه و اعیان خود می باشند .
رودخانه زاینده رود در فاصله نزدیكی از جنوب روستا قرار دارد و به همین لحاظ جنوب روستا ی سروشبادران را زمینهای كشاورزی فرا گرفته است این روستا از سمت غرب به زمینهای زردنجان و از سمت شرق به زمینهای روستای كاج محدود می باشد كه از سمت غرب وشرق زمینهای كشاورزی محدوده زیستی روستا را در بر گرفته است ولی از سمت شمال روستا كه محدود به كوه روستا می باشد قسمت بیابانی روستا و به عبارتی مسكونی می باشد كه قابل كشت نمی باشد طبق امار مقدار زمینهای قابل استفاده آبادی مقدار ۲۰۶ هكتار می باشد.
محدوده محلات و مراكز محلات :
روستای سروشبادران از لحاظ كالبدی به قسمتهای مختلف به نام محله تقسیم شده است . این محلات از نظر اندازه و مساحت تناسب چندانی با یكدیگر ندارند. روشهای نام گذاری این محلات متفاوت بوده به طوری كه بعضی از انها بر اساس محل قرار گیری و بعضی بر اساس نام شخص سرشناسی كه در ان محل زندگی میكرده و بعضی براساس نحوه استفاده از محل نامگذاری شده است .
محله شهرك :
قسمت غربی روستا یا همان ورودی روستا از اصفهان كه شامل ساختمانهای نوساز می باشد كه به محله شهرك معروف می باشد كه جدیدترین بخش مسكونی روستا می باشد و گستردگی فراوانی ندارد .
محله ملاتقی :
محله ملاتقی كه ازسمت غرب روستا از ورودی سمت روستای كاج شروع تا به مسجد صاحب الزمان ادامه می ابد و از سمت جنوب نیز به زمینهای كشاورزی و بافت قدیم روستا منتهی میگردد.
محله با با شجاع :
كه از لحاظ غربی شرقی از مركز روستا جنب مسجد اهل البیت روستا تا جنب مسجد المهدی روستا و ازسمت جنوب به زمینهای كشاورزی را شامل می شود .
محله توده :
محله توده بخش میانی بین دومحله بابا شجاع و ملا تقی را شامل شده كه از سمت جنوب نیز به مسجد جامع روستا ختم می شوده كه باید این بخش را مركزیت قدیم روستا دانست .
محله حسن آبادیها :
محله حسن ابادیها را كه بخشی از روستا را شامل می شود كه قریب ۴۰ سال پیش از حسن آباد جرقویه به این روستا مهاجرت كرده اند و از لحاظ موقعیت جغرافیایی در بخش جنوبی روستا و مجاور محله شهرك را شامل می شود .
معابر روستا (شبكه ارتباطی ):
محور اصلی ارتباطی روستا ی سروشبادران معبری است كه از غرب به شرق روستا امتداد یافته و روستای سروشبادران را به جاده ارتباطی اصفهان واز طرفی به روستای كاج كه در شرق سروشبادران و روستای زردنجان ممكن می سازد و كاربریهای مهمی از جمله مدرسه راهنمایی – خانه بهداشت – دفتر مخابرات –مسجد جامع –بسیج –گورستان و…را سرویس می دهد . شبكه اصلی در جه دو روستا معبری است كه به موازات شبكه اصلی درجه یك روستا امتداد دارد و باعث ارتباط محلات مختلف روستا با یكدیگر می شود .شبكه معابر روستای سروشبادران حالتی تقریبا شطرنجی دارد و چندان نامنظم نیست و با وجود اینكه از یك رشد ارگانیك برخوردار است نظم خوبی در آن دیده می شود در مجوع معابر این روستا در شیب ملایمی قراردارد و مشكلی از لحاظ شیبهای تند وتیز در معابر این روستا دیده نمی شود .
در این روستا معابر به ۴ گروه اصلی درجه یك – اصلی درجه دو –فرعی درجه یك – فرعی درجه دو تقسیم می شوند .
حدود ۱۹.۵ درصد مساحت معابر را درجه یك اصلی
حدود ۱۳.۹ درصد معابر درجه دو
حدود ۴۷.۲۴ درصد معابر فرعی درجه یك
حدود ۱۸.۸ درصد معابر فرعی درجه دو
مذهب رسمی مردم روستا :
دین مردم روستا در حال حاضر اسلام می باشد و مذهب شیعه دوازده امامی دارند .زبان اهالی روستا فارسی است و لهجه خاصی ندارند و به علت نزدیكی به اصفهان آداب و رسوم خاصی ندارند وتقریبا همان اداب ورسوم مردم اصفهان است و فقط در ایام عزاداری تاسوعا وعاشورا كه در روز تاسوعا اهالی سروشبادران برای عزاداری به روستای زردنجان می روند و روز عاشورا مردم زردنجان به سروشبادران می آیند. نحوه مدریت روستا هم به صورت شورا محلی و دهیاری اداره می گردد.
خدمات روستا :
خدمات اموزشی :
در زمینه خدمات اموزشی روستای سروشبادران دارای یك دبستان دونوبته پسرانه و دخترانه به نام دبستان توحید ویك واحد مدرسه راهنمایی پسرانه به نام مدرسه راهنمایی با نام شهدا سروشبادران و یك واحد مدرسه راهنمایی دخترانه به نام مدرسه راهنمایی نجمه كه كلاسهای دبیرستان دخترانه در رشته ادبیات و تجربی در ان تشكیل می شود می باشد.در حال حاضر كمبود واحد اموزشی دبیرستان پسرانه و هنرستان می باشد كه دبیرستان پسرانه آن در حال تكمیل می باشد و ولی هنرستان ندارد.
خدمات فرهنگی –مذهبی :
مذهبی :
در حال حاضر درروستای سروشبادران ۶ باب مسجد می باشد و در مجاورت مسجد جدید روستا با نام اهل البیت حسینیه با همان نام تاسیس و در سال جدید افتتاح گردیده است . قدیمی ترین مسجد روستا مسجد جامع روستا می باشد كه در سمت جنوب روستا قرار گرفته و یك مسجد تاریخی می باشد و احداث ان مربوط به دوره سلجوقیان می باشد .این مسجد در حال حاضر كمتر مورد استفاده قرار می گیرد و بیشتر جنبه آثار باستانی دارد .بقیه مساجد روستا كه به صورت پراكنده در بافت روستا قراردارند بیشتر محلاتی هستند و مساحت كم انها اجازه فعالیت در سطح كلی روستا را نمی دهد .در كنار مسجد سید ابراهیم روستا نیز یك تكیه قدیمی وجود دارد كه محل عزاداری قدیم مردم روستا بوده و د ر حال حاضر ساختمان تخریب شده است .
مسجد جامع (مسجد بزرگ ) – مسجد المهدی –مسجد صاحب الزمان – مسجد كریم –مسجد سید ابراهیم – مسجد اهل البیت – حسینه اهل البیت –تكیه توده
فرهنگی :
از لحاظ فرهنگی این روستا محل قابل ملاحظه و خاصی ندارد و بیشتر كار فرهنگی در مساجد انجام می گرفته است ولی در سال جدید ساختمانی به متراز ۱۴۰۰ متر مربع در دوطبقه تحت عنوان مجتمع فرهنگی روستا در حال ساخت می باشد كه شامل كتابخانه – كلاسهای اموزشی – سالن آمفی تئاتر می باشد.
