آب و هوای حاكم بر منطقه از نوع خشك و كویری می‌باشد حداكثر و حداقل مطلق درجه حرارت هوا در ایستگاه بشرویه ۴۹ و ۲۷- درجه سانتی‌گراد گزارش شده است در روستاهای حاشیه شمالی بشرویه درجه حرارت بالا و روستاهای غربی و جنوب غربی كه دارای ارتفاعات می‌باشند از درجه حرارت ملایمتری برخوردارند .
ریگزار بشرویه در شرق شهرستان بشرویه در استان خراسان رضوی قرار دارد. این ریگزار از جنوب شرقی به شهرستان بشرویه، از شرق به كویر نمك بشرویه، از شمال به شهرستان كاشمر و از جنوب به رود كال شور محدود می شود. عرض ریگزار در وسیعترین قسمت در حدود ۳۰ كیلومتر و طول آن در حدود ۲۴ كیلومتر است. در مناطق شرقی ریگزار بین تپه ها بوسیله نمكزارهای پراكنده ای پوشیده شده است. بلندترین ارتفاع تپه ها در منطقه جنوبی و در حدود ۷۰ متر است.
در قسمت جنوبی و مركزی تپه های ماسه ای عمدتا جهتی شرقی-غربی دارند و در قسمت شمالی ارتفاع تپه ها كاسته شده و جهت مشخصی ندارند. پوشش گیاهی ریگزار در قسمت شمالی انبوهتر و در قسمت جنوبی تنكتر است. این پوشش عمدتا شامل گیاهان ماسه پسند همچون تاغ و اسكمبیل است كه جوامع بوته ای همچون نسی و … نیز در آن دیده می شود. پوشش جانوری منطقه عبارت است از: سارگپه بیابانی، شاهین، پا مسواكی، شغال، گرگ، روباه شنی، گربه شنی، انواع آگاما و جكو، افعی شاخدار، تیر مار، مار جعفری، مار شتری و …
در قسمت شرقی ریگزار كویر نمك بشرویه قرار گرفته است. این كویر از جنوب به شهرستان بشرویه، از غرب به روستا و زمینهای كشاورزی روستای غنی آباد و روستای نیگنان و از شمال به كویر بجستان منتهی میگردد. كویر از شهرستان بشرویه در جهت شمال شرقی گسترش پیدا كرده و طول این گستره در حدود ۹۰ كیلومتر است در حالی كه عرض كویر در بیشترین حالت ۲۰ كیلومتر است. پوشش كویر از زمینهای پف كرده رسی-قلیایی تشكیل شده است و در قسمتهای مركزی شامل كویرهای رسی خیس است. نمك موجود در كویر شامل سولفات سدیم و منیزیم است كه در سالهای اخیر نسبت به استخراج از آن اقداماتی صورت گرفته است. میانگین بارش باران در منطقه در حدود ۱۵۰ میلیمتر در سال است و ارتفاع متوسط كویر از آبهای آزاد در نزدیكی شهرستان بشرویه در حدود ۸۵۰ متر است كه با حركت به سمت شمال به طور قابل ملاحظه ای تا حدود ۷۷۰ متر كاهش می یابد. پوشش گیاهی كویر عمدتا در حاشیه كویر قرار دارد و شامل گیاهان شور پسند همچون گز و بوته های اشنان است. در مركز پهنه كویر هیچ گونه پوشش گیاهی قابل مشاهده نیست. گیاهان داروئی و صنعتی چون كتیرا .انقوزه ، زیره سیاه و بارهنگ از دیگر گیاهان این منطقه می‌باشد . در حاشیه كویر زمینهای كشاورزی قرار دارند .بیشتر زمینهای كشاورزی بشرویه ، عمدتاً با آب چاههای عمیق و نیمه عمیق آبیاری می شود. كشاورزی مبتنی بر منابع زیرزمینی آب و زمینهای مستعد این منطقه است و عمده محصولات به عمل آمده پنبه، جو ، گندم و پسته می‌باشند كه در این بین كشت و برداشت پسته اگرچه از قدیم انجام می‌شده، ولی اخیراً رونق ویژه‌ای گرفته‌است.
در این منطقه رودخانه دائمی وجود ندارد و بیشتر به هنگام ریزشهای جوی بصورت روان آبها و سیلاب در منطقه جریان دارند و مهمترین آنها مشتمل میشود بر :
رودخانه قلعه واقی : سرچشمه از ارتفاعات جنوب شرقی به طرف شمال جریان داشته و به كویر نمك می‌ریزد . رودخانه ریسو : از ارتفاعات جنوب سرچشمه گرفته در مسیر شمالی به رودخانه واقی پیوسته با آن كال نمك را بوجود می‌آورند . رودخانه فتح‌آباد : از ارتفاعات كوه جمال شروع در حواشی روستای فتح‌آباد وارد دشت بشرویه میشود . كال اصفاك : از بلندیهای قرانجیری واقع در غرب منطقه شروع و در نزدیكی روستای اصفاك به كال نمك می‌پیوندد . سیلاب این كال در تغذیه سفره آب زیرزمینی نقش دارد . كالشور فردوس : از شرق وارد دشت بشرویه پس ازعبور از شرق روستای نیگنان به كویر نمك می‌ریزد .
