شهاب الدین عبدالله بن زین الدین لطف الله بن عبدالرشید ملقب به (حافظ ابرو) در زمره مشاهیر مورخان ایران در عصر تیموری است. وی در جوانی به خدمت امیر تیمور راه یافت اما شهرت او در عصر سلطنت شاهرخ به اوج خود رسید. از وی تالیفات ارزشمندی چون زبده التواریخ، جغرافیای تاریخ خراسان، تاریخ ملكوت كرت و … برجای مانده است. مزار وی داخل شهر خواف و در محوطه ای به وسعت ۵/۱ هكتار قرار دارد. اطراف تربتش با نیم دیواری كوتاه محصور شده است. در كنار این قسمت مسجدی شامل یك ایوان كوچك، محراب و تزئینات آن دیده می شود. بنای مزبور منتسب به دوران قاجار است.
