حرم كاظمین، محل دفن پیكر پاك دو امام، موسی كاظم، امام هفتم شیعیان و امام نهم امام محمد تقی معروف به " امام محمد جواد " است. حرم در منطقه ای به اسم كاظمین یا جوادَین كه نامش را از نا م دو امام بزرگوار گرفته اند و بخشی از شمال بغداد قرار دارد. امام موسی كاظم در در 25 رجب 183 با خرمای زهرآلود به شهادت رسیدند و امام محمد تقی در 29 ذی القعده سال 220 قمری. بنای حرم زیبای این امام، از ساخته های دوره آغازینِ صفویه و اضافات دوره های بعدی است. حرم دو گنبد طلایی دارد كه هر یك بر روی بقعه یكی از دو امام ( ع ) قرار گرفته اند. در زیر دو گنبد فضای مربع مستطیل است كه میانه دو دیوار شرقی و غربی را دو ستون عظیم دربرگیرنده گنبدها اشغال كرده است؛ یك ضریح نقره ای قبر دو امام را با دو صندوق خاتم نفیس در بردارد؛ با ورود از ایوان جنوبی به نخستین رواق و سپس به درون حرم و گنبدخانه نخست در برابر قبر مطهر حضرت موسی بن جعفر علیه السلام قرار خواهیم گرفت و در پشت سر ایشان قبر مطهر حضرت جواد علیه السلام قرار دارد. پیرامون حرم چهار شبستان بزرگ قرار گرفته و رواق های جنوبی و غربی هر یك به ایوانی زیبا و بزرگ راه دارد. مسجد از زیبایی خاصی برخوردار است كه حس تحسین بیننده را در برابر عظمت ستون های ضخیم و طاق های قوسی آن برمی انگیزد و دارای گنبد كاشی كاری بسیار كوتاهی است كه به زحمت می توان آن را از درون صحن دید. در جنب محراب و منبر كهن مسجد، پنجره ای به درون رواق شمالی حرم مطهر باز شده است كه از میان آن، ضریح مطهر قابل مشاهده است. اما در حرم این دو بزرگوار، آرمگاه علما و اشخاص مذهبی دیگری هم مانند خواجه نصیرالدین طوسی، كه یكی از بزرگان جهان علم و دانش و از مشاهیر دانشمندان است و شیخ مفید كه از بزرگان شیعه و فقها و متكلمان چیره دست و توانا بود نیز، قرار دارد.