سبلان (به تركی آذربایجانی: ساوالان، به تالشی: سفلون) آتشفشانی خاموشه كه شكل تقریبا مخروطی داره و اكثرا از برف و یخ پوشیده شده و چشمه های آب گرم و سرد معدنی فراوانی داره و در حقیقت بلندترین كوه استان های آذربایجان غربی و شرقی محسوب می شه . كوهستان عظیم و آتش فشان سبلان كه به زبان آذری ساوالان خوانده می شه، از كوه های متعدد بلندی چون صائین ، نرمیق ، قوشه داغ ، و… تشكیل شده . دامنه های این كوهستان در بخش مركزی از چهارسو به شهرستان های مشكین شهر و اهر در شمال ، تبریز در مغرب ، سراب درجنوب و اردبیل در شرق مشرفه. سبلان به شكل مخروط زیبائیست و دهانه آتش فشان خاموش آن در حال حاضر به صورت دریاچه ای در اومده. اطراف این دریاچه در تمام سال پوشیده از برف و یخه. قله اصلی یا آتش فشان آن به نام سلطان ساوالان بلندترین نقطه آذربایجان و پس از دماوند بلندترین قله ایرانه. كوهستان ساوالان از كانون های مهم آبگیر دائمی رودهای آذربایجانه. دامنه های سبلان چشمه های فراوان آب گرم وآب سرد معدنی وجود داره از جمله موئیل سویی ، شابیل ، قوتورسویی و ...كه در فصول مختلف مورد استفاده اهالی مشكین شهر وگردشگران قرار می گیره. در بالای قله سبلان حفره ای وجود داره كه دهانه آتش فشان سبلان بوده و امروزه به صورت دریاچه ای در فصل گرم ظاهر می شه.