این مطالعه نقش فناوری سه بعدی را در كشف هنری برجسته كرد كه در ابتدا برای آقای كرسلر بیش از ۲۰ سال پیش قابل مشاهده نبود، زمانی كه او را آنقدر به سقف فشار دادند كه نمیتوانست آرایه كاملی را كه در تمام جهات بالا تابش میكرد ببیند.
محققان با استفاده از فناوری سه بعدی مجموعهای از هنرها را در غار آلاباما از جمله یك مار، موجودات پرنده و مجسمههای انساننما در رگالیا كشف كردند.
این غار به مدت دو مایل در زیر شمال آلاباما پر پیچ و خم است، با گذرگاههایی كه به سمت مناطق به اصطلاح تاریك مرموز، رسوبات، آبشار و استخرهای عمیق منحرف میشوند. ردپای باستانی در دورافتادهترین گذرگاه آن جاسازی شده است. اسامی سربازان اتحادیه از جنگ داخلی بر روی یك دیوار نوشته شده است.
آثار هنری یكی از انسانهایی كه قرنها پیش زندگی میكردند، به چشم میآید و احتمالا یك پرنده، با سر گرد است.
این مطالعه نقش فناوری سه بعدی را در كشف هنری برجسته كرد كه در ابتدا برای آقای كرسلر بیش از ۲۰ سال پیش قابل مشاهده نبود، زمانی كه او را آنقدر به سقف فشار دادند كه نمیتوانست آرایه كاملی را كه در تمام جهات بالا تابش میكرد ببیند.
جان سیمك، باستان شناس دانشگاه تنسی و یكی از نویسندگان مقاله، گفت كه این هنر غار یكی از بزرگترین هنرهای كشف شده در آمریكای شمالی است، در اعماق یك منطقه تاریك پیچیده كه نور طبیعی نمیتواند به آن برسد.
با استفاده از تاریخگذاری رادیوكربن و تجزیه و تحلیل خردههای سفال، محققان تخمین میزنند كه قدمت این هنر به دورههای جنگلی میانی و پسین یا بین ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ پس از میلاد برمیگردد، زمانی كه كشاورزی، شكار و جمعآوری جای خود را به تولید غذا و زندگی بیتحرك در منطقه داد.
فیگورهایی با ویژگیهای انسانی، یك مار مارپیچ با جغجغه دم و زبان چنگالدار و یك مار به طول ۱۰ فوت كه راه خود را در سراسر پهنه میپیچد، وجود دارد. برخی ویژگی های سقف را در طراحی خود گنجانده اند، مانند مار كه به نظر میرسد از یك شكاف طبیعی بیرون میآید.
فیگورهای انساننمای شبحوار در قابها تزئین شدهاند. تكههای زغالی عصای رودخانه نشان میدهد كه این اثر هنری، كه بهخوبی در روكشی از گل حك شده است، میتوانست یك تلاش گروهی باشد، با كسی كه مشعل را در دست دارد در حالی كه هنرمندان كار میكردند.
از زمانی كه هنر غار برای اولین بار در آمریكای شمالی در سال ۱۹۷۹ ثبت شد، دكتر سیمك و آقای كرسلر در حال مطالعه آنچه به عنوان هنر غار منطقه تاریك شناخته میشود كه شامل كاوش در گذرگاههای غیرقابل دسترسی با نور طبیعی است، بودهاند.
مطالعه باستانی نشان داد غاری كه در سال ۱۹۷۹ در تنسی ثبت شد، حاوی نقاشیهای گلی با قدمت ۷۵۰ تا ۸۰۰ سال بود كه مضامین مذهبی بومیان آمریكای قبل از كلمبیا را به تصویر میكشید. از آن زمان، به گفته این سازمان، ۸۹ مكان دیگر غارهای پیش از كلمبیا در جنوب شرقی آمریكای شمالی شناسایی شده است. قدیمیترین آنها نزدیك به ۷۰۰۰ سال قدمت دارد، اما بیشتر آنها از ۸۰۰ بعد از میلاد تا ۱۶۰۰ پس از میلاد باز میگردند.
محققان از تكنیكی به نام فتوگرامتری استفاده كردند كه در آن یك دوربین اینچ در امتداد یك مسیر حركت میكند و تصاویر همپوشانی را میگیرد كه سپس با استفاده از نرم افزار به هم دوخته میشوند. این یك نمایش یكپارچه ایجاد میكند كه حتی بهترین حكاكیها را در گل برجسته میكند.
بیش از ۱۶۰۰۰ عكس روی هم رفته نقشه هنر شناخته شده غار را تهیه كردند.
آقای آلوارز گفت: این مانند جادو است. این چیزی است كه بیش از ۱۰۰۰ سال نامرئی بوده و ناگهان زنده شده است. حتی با وجود حذف افراد، داستان آنها هنوز اینجاست.
داستین ماتر، شهروند و هنرمندی كه با آرشیو آقای آلوارز كار میكند، گفت كه مضامین و تصاویر از هنر غار شبیه به آن چیزی است كه او در داستانهای بزرگان قبیله، مانند دروازههای غار به دنیای اموات و یك شخصیت انسان بالدار در مورد آنها آموخته بود.
فرهنگهای زنده نمادها را میگیرند و سپس آنها را احیا میكنند و به آنها معنا میبخشند.