این روستا یكی از زیبا ترین روستاهای ایران می باشد در حدود ۳۰ سال پیش تعداد زیادی از اهالی این روستا به تهران مهاجرت كرده اند و تنها تعداد ۵ خانواده ( ۳۷ نفر ) در آنجا ماندند امروزه تعدادی زیادی از اهالی همان روستا و روستاهای دیگر برای مسافرت و تفریح به آنجا می روند و اقدام به ساخت خانه‌های ویلای كرده‌اند.
نام روستایی است در جنوب غربی شهرستان سراب كه از نظر تاریخی نسب به زمانهای دور می برد. بر اساس بررسی های بعمل آمده پیشینه تاریخی این روستا به قبل از اسلام می رسد. روایتهای گوناگونی در زمینه تاریخ این روستای كهن موجود است.
ر اساس آثار بدست آمده ( قبرستان كسانی كه ایستاده دفن شده‌اند , غسال خانه قدیمی و اشیاء باستانی) این روستا از قدمتی چند هزار ساله برخوردار است
نام روستایی است در جنوب غربی شهرستان سراب كه از نظر تاریخی نسب به زمانهای دور می برد. بر اساس بررسی های بعمل آمده پیشینه تاریخی این روستا به قبل از اسلام می رسد. روایتهای گوناگونی در زمینه تاریخ این روستای كهن موجود است. گروهی معتقدند لنجوان برگرفته از كلمه لنج فرزند خاچ كه نام خان این روستا بوده, می‌باشد. لنج خان بتدریج در اثر گذشت زمان به لنجوان تبدیل شده و نام كنونی ده می باشد. عده‌ای دیگر معتقدند گروهی ارمنی در روزگاران گذشته در این روستا زندگی می‌كرده‌اند و ریشه لنجوان از ادبیات غیر ایرانی بوجود آمده و بروزگاران گذشته تغییر نیافته است.
روایت محلی دیگر این است كه گروهی ارمنی در روزگاران گذشته در این روستا زندگی می كرده اند و لذا واژه لنجوان نیز غیر فارسی می باشد هیچكدام از این روایت ها مستدل و مستند نیست گرچه این روستا دارای قبرستان هایی است كه می تواند راز های زیادی از گذشته آن بیرون بریزد.
این روستا یكی از زیبا ترین روستاهای ایران می باشد در حدود ۳۰ سال پیش تعداد زیادی از اهالی این روستا به تهران مهاجرت كرده اند و تنها تعداد ۵ خانواده ( ۳۷ نفر ) در آنجا ماندند امروزه تعدادی زیادی از اهالی همان روستا و روستاهای دیگر برای مسافرت و تفریح به آنجا می روند و اقدام به ساخت خانه های ویلای كرده اند. فعالیت های ۲سال اخیر اهالی این روستا شامل پروژه آب رسانی - جاده سازی - ساخت تعداد زیادی خانه های ویلایی - برق كشی كردن - ایجاد دكل مخابراتی و .... می باشد
بر اساس آثار بدست آمده این روستا از قدمتی چند هزار ساله برخوردار است.
آثار تاریخی روستا:
قبرستان كسانی كه ایستاده دفن شده‌اند , غسال خانه قدیمی و اشیاء باستانی
انواع گیاهان داروئی لنجوان
آویشن: شاخه هایش دراز و نازك بوده و برگ هایش بیضوی , سبز و محتوی اسانس معطری دارد .آویشن اشتها آور ضد عفونی كننده مجاری تنفسی و مسكن سرفه است .همچنین به عنوان داروی موضعی در مورد دردهای عصبی و سر درد به كار می رود .
ثعلب، شیرین بیان: گیاهی است پایا با ساقه های راست و محكم خلط آور , تنظیم كننده روده و ضد بیماریهای همراه با تب . مهمترین خاصیت آن , در مورد زخم های معده و اثنی عشر و تورم دستگاه گوارش شناخته شده است . از مصرف زیاد این گیاه می بایست خودداری كرد
بومادران: ساقه ی راست و سخت آن به شاخه هایی با انبوه گل های سفید ختم می شود . برای مداوای خونریزی و زخم های مزمن استفاده می شود همچنین جریان خون را به ویژه پس از زایمانهای غیر طبیعی بهبود می بخشد و برای معده و دردهای همراه تشنج مفید می باشد .
پونه: یكی از گونه های مختلف نعناع است .نیرو بخش و داروی خوبی برای دستگاه تنفسی است سرفه را آرام و خروج خلط را هموار می كند در مورد برنشیت مزمن , اتساع برونش ها , آسم و نرم كردن نسوج بسیار موثر است .
عسل لنجوان :
هر كس در گذشته میهمان شب یكی از روستایی های لنجوان شده باشد حتما در صبحانه اش در خنكای اتاق میهمان با عسل پذیرایی شده است. عسلی طلایی با طعمی بیاد ماندنی!
دامپروری:
مانند دیگر روستاهی شهرستان سراب مردم این روستا هم به دامپروری مشغول هستند.نحوه دامپروری به سبك سنتی می‌باشد.
صنایع دستی:
از جوراب‌های دستباف، آسیاب سنگی، كرس، ظروف مسی، خورجین، چپق، چراغ زنبوری گرفته تا مرغ و خروس تاكسیدرمی شده
قوویرقا (گندم بو داده شده) و چای در استكان كمرباریك وكرسی گرم نوش جان میهمانان زمستان آقا رمضان خوشقدم است كه صنایع دستی این روستا را در منزل عرضه میكند.
موقعیت مكانی روستا:
لنجوان یكی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است كه در دهستان شربیان بخش مهربان شهرستان سراب واقع شده‌است.
روستاهای اطراف :
شربیان، اسماعیل آباد، سرچشمه، برنج آباد