بنیامین رضایی؛ بلاگر، جهانگرد و مستندساز سفره، اون به ۵۷ كشور در چهار قاره سفر كرده و ماجراجویی بخشی از زندگی اونه. بنیامین سفر كردن رو از سال ۲۰۱۰ در كشورهای آسیایی مثل چین، مالزی تا هند، تركیه و دبی شروع كرد و بعد به اروپا و آفریقا و قاره آمریكا رفته، اون در تابستان سال ۱۳۹۸ بزرگ‌ترین ریسك زندگیش رو انجام می‌ده و با ماشین شخصیش كه یك خودرو ۲۰۷ پژو هست به دور اروپا سفر می‌كنه. با ما همراه باشید تا توصیفات بنیامین رو از سفر هیجان‌انگیزش به كشور كانادا بدونیم، توصیفاتی كه آدمی رو به وجد میاره.
بنیامین راجع‌به مواجهه و فهمش از ویژگی‌های مثال‌زدنی كشور كانادا می‌گه: "وقتی وارد دومین كشور بزرگ دنیا میشی و درختان سر به فلك كشیده افرا رو می‌بینی تازه می‌فهمی طبیعت كارت پستالی یعنی چی. تازه می‌فهمی زندگی سالم هوای پاك یعنی چی، تازه می‌فهمی كار كردن و مالیات دادن یعنی چی و بغض و دلتنگی مهاجر یعنی چی. اگر بخوام كانادا رو در چند پاراگراف توصیف كنم باید از اینجا شروع كنم كه كانادا دومین كشور بزرگ جهان است با آدم‌های بسیار متواضع، مهربان و مؤدب، كانادایی‌ها به معذرت‌خواهی كردن بسیار معروف‌اند، بله كانادا كشور سرد سیریست و وقتی در سردترین نقطه كانادا دنبال گرم‌ترین آغوش هستی متوجه میشی كه زندگی همه جوره زیباست."
اون از پذیرا بودن این كشور این‌طور می‌گه: "این سرزمین پذیرای فرهنگ‌ها، نژادها و مذهب‌های گوناگونی هست و زبان ملی این كشور انگلیسی و فرانسوی هست و واحد پولشان دلار لعنتی كاناداست به‌خاطر همین رنگ خدا در ونكوور به رنگ باران است و در تورنتو به رنگ دلار. این سرزمین بیشترین تعداد دریاچه‌های دنیا را داراست كه قسمت شد فقط چنتای اون رو بازدید كنم گویا خدا برای هر جفت عاشق یه دریاچه ساخته كه عشاق اونها رو به‌نام خودشون ثبت كنند."
بنیامین درباره مردم كانادا، غذای مورد علاقه‌شون و آدم‌های معروف این كشور می‌گه: "كانادا تحصیلكرده‌ترین كشور دنیاست و به‌خاطر همین زیر بغل هر كانادایی یك كتاب قانون وجود داره و نباید از مؤدب‌ترین و مهربان‌ترین آدم‌های دنیا كه در این سرزمین دیده‌ام هم گذشت. كانادا زادگاه جمعیت انبوه خرس‌های قهوای، سیاه و سفید هست كه در كنار مردم این سرزمین با صلح زندگی می‌كنن و ماهی‌های سالمون را با همدیگر تقسیم می‌كنن. درسته كه ۱۰ درصد از جمعیت كانادا گیاه‌خوار اند اما غذاهای چرب و چیل هم در این كشور كم‌نیست، كانادایی‌ها عاشق پوتین هستند اما نه پوتینه روسیه (پوتین اسم غذای ملی كاناداست) كانادا تا دلتون بخواهد افراد مشهوری داره از جاستین بیبر، جیم كری، مایك مایرز، سلین دیون، رایان گاسلینگ، ریچل مك آدامز، كیانو ریوز و دریك خواننده بگیرین تا تری فاكس فداكار، كه كانادایی هستند."
اون در رابطه با یكی از عجیب‌ترین جرم‌های دنیا در كشور كانادا و طول عمر مردمانش می‌گه: "وقتی نقشه كانادا رو نگاه می‌كنیم و تازه متوجه می‌شویم كه حدود ۹۰ درصد از خاك كانادا بدون سكنه هست كه حتی خدا هم خودش از اونها خبر نداره. وقتی متوجه میشی كه داشتن بوی بد در بعضی جاهای كانادا جرم است شاید دیگر حوس مهاجرت به سرت نزنه، در این سرزمین خبری از فوتبال نیست و هاكی ورزش ملی كانادا هستند. احترام به محیط زیست و حیوانات در كانادا یك اصالت هست و سگ آبی حیوان ملی كاناداست. امید به زندگی در كانادا زیاد، توقع‌ها كم و میانگین عمر ۸۱ سال هست كه انگار مردم این سرزمین با نوح نسبتی دارند."
بنیامین در ادامه توصیفاتی از مونترال و اهالی اون و طولانی‌ترین بزرگراه و خیابان داره: "شرق كانادا هم برای خودش دنیایی دارد و شهر مونترال بعد از پاریس بزرگ‌ترین شهر فرانسوی زبان در دنیاست و وقتی می‌فهمی فاصله تورنتو تا ونكوور به اندازه فاصله تهران تا پاریس هست اون موقع متوجه می‌شید كه فاصله یك حرف ساده نیست. مردم مونترال تا دلتان بخواهد صداقت و لبخند در قلب برف و سرما به همدیگر هدیه می‌دن، وقتی حرف از طولانی‌ترین بزرگراه و خیابان دنیا می‌شود (بزرگراه ترنس كانادا) و (خیابان یانگ) كانادا به خودش افتخار می‌كنه كه اونها رو به نام خودش ثبت كرده."
اون در نهایت از حضور ایرانی‌ها در كانادا و وجود اقلامی باور نكردنی در اون‌جا می‌گه: "ایرانی‌های زیادی در كانادا زندگی می‌كنند از محله لانزدل ونكوور بگیر تا محله ریچمون هیل تورنتو و وقتی متوجه می‌شوی از هر ۶ نفر در تورنتو یك نفر ایرانی هست و از بیسكوییت ساقه‌طلایی و پفك تا قرمه سبزی و شعله زرد را به راحتی در این شهر می‌تونی پیدا كنی اون موقع می‌فهمی چرا به تورنتو می‌گن تهرانتو. دوست دارم یه روزی یه بشقاب پرنده داشته باشم و شما مسافرای اون بشقاب پرنده باشین و من مهماندار شما."
