به طور سنتی، ساری به عنوان یك تكه پارچه بدون دوخت تعریف می‌شود كه اغلب دارای بخش‌های سنگین‌تر است تا به درستی پارچه‌های آن را بپوشاند. حاشیه آن (شبیه به سجاف) با چگالی سنگین تر بافته می‌شود، امروزه این اصطلاح تكامل یافته است تا شامل مواد معاصر از جمله پنبه، ابریشم، الیاف مصنوعی و غیره شود.
آنچه می‌پوشیم چیزی بیش از موادی است كه برای محافظت از ما به هم دوخته شده‌اند، لباس‌های ما نشان دهنده هویت و فرهنگ ما هستند. بنابراین جای تعجب نیست كه در طول قرن‌ها، جوامع از لباس به عنوان وسیله‌ای برای برقراری ارتباط با وضعیت، جشن گرفتن رویدادهای مهم و نشان دادن وحدت در میان چیزهای دیگر استفاده كرده‌اند. در اینجا به بررسی لباس‌های سنتی از سراسر جهان می‌پردازیم كه هنوز پوشیده می‌شوند و تاریخچه پشت لباس‌های خاص و صنایع دستی موجود در آن‌ها را كشف می‌كنیم.
ساری
ساری لباسی است كه به طور سنتی در هند، سریلانكا، پاكستان، بنگلادش و نپال پوشیده می‌شود. اگرچه ساری بیشتر توسط زنان در مد مدرن پوشیده می‌شود، اما یك تكه لباس تك جنسیتی است. این می‌تواند میراثی باشد كه در طول نسل‌ها منتقل شده است یا یك لباس كاملا كاربردی كه هر روز پوشیده می‌شود.
به طور سنتی، ساری به عنوان یك تكه پارچه بدون دوخت تعریف می‌شود كه اغلب دارای بخش‌های سنگین‌تر است تا به درستی پارچه‌های آن را بپوشاند. حاشیه آن (شبیه به سجاف) با چگالی سنگین تر بافته می‌شود، امروزه این اصطلاح تكامل یافته است تا شامل مواد معاصر از جمله پنبه، ابریشم، الیاف مصنوعی و غیره شود.
كیمونو
كلمه كیمونو به معنای چیزی برای پوشیدن است و به معنای لباس‌های تمام قد سنتی است كه در ژاپن می‌پوشند. كیمونو برای جشن‌های مهم و مناسبت‌های رسمی پوشیده می‌شود و رسمی بودن لباس مترادف با ادب و خوش اخلاقی شده است.
گفته می‌شود كه اولین نمونه اولیه كیمونو، كانتوی بود، یك لباس یك تكه بدون آستین، كه در قرن سوم میلادی پوشیده می‌شد. به طور سنتی كیمونوها با دست دوخته می‌شوند و حتی كیمونوهای ماشینی نیاز به دوخت قابل توجهی با دست دارند.
كبایا
كبایا یك تركیب سنتی بلوز و لباس است كه از دربار پادشاهی ماجاپاهیت جاوه سرچشمه می‌گیرد. این لباس ملی اندونزی است اما زنان در مالزی، سنگاپور، برونئی، جنوب تایلند، كامبوج و بخش جنوبی فیلیپین نیز آن را می‌پوشند.
قبل از سال ۱۶۰۰، كبایا یك تكه لباس بود كه فقط برای خانواده سلطنتی، اشراف كوچك استفاده می‌شد، اما توسط همه و نه فقط نخبگان استفاده می‌شد. لباس بلوز مانند اغلب نیمه شفاف است و می‌تواند از پنبه، مخمل، ابریشم، توری و براد ساخته شود.
هانبوك
هانبوك در كره جنوبی (یا در كره شمالی) لباس سنتی كره‌ای است كه با رنگ‌های زنده و خطوط ساده بدون جیب مشخص می‌شود. اگرچه این اصطلاح در لغت به معنای لباس كره‌ای است، اما هانبوك معمولا به طور خاص به لباس‌های دوره چوسون اشاره دارد و به عنوان لباس نیمه رسمی یا رسمی در طول جشنواره‌ها و جشن‌ها پوشیده می‌شود.
شوكا
برای ملحفه‌هایی است كه به طور سنتی توسط مردم ماسایی در جنوب كنیا و شمال تانزانیا به دور بدن پیچیده می‌شد. لباس‌های ورقه‌دار معمولا قرمز هستند، گاهی اوقات با رنگ‌ها و طرح‌های دیگر مانند چهارخانه یا گل مخلوط می‌شوند. لباس‌های یك تكه معروف به كانگا، یك اصطلاح سواحیلی، رایج هستند.
این تصویر جنگجویان ماسایی را به تصویر می‌كشد كه به مراسم یونوتو می‌رسند، سخت‌ترین آزمایشی كه یك جنگجو به طور سنتی با آن روبرو می‌شد تعقیب و كشتن یك شیر فقط با نیزه برای مسلح كردنش مقدور است. این رزمندگان برای نشان دادن موفقیت خود در مراسم از روسری‌های یال شیر استفاده می‌كنند.