مینو دادرس؛ بلاگر و عاشق سفره. اون به كوهنوردی، سنگ‌نوردی و دوچرخه‌سواری علاقه وافری داره و با وجود این‌كه یك آموزشگاه زبان‌های خارجی رو در شرق تهران مدیریت می‌كنه، از پرداختن به طبیعتگردی و علایقش قافل نمی‌شه. مینو در یك جنوب‌گردی به جزیره مثال‌زدنی و رنگارنگ هرمز می‌ره و حسابی از جاذبه‌هاش دیدن می‌كنه، با ما همراه باشید تا با روایت این دختر فعال و پر انرژی بیشتر و بهتر با جاذبه‌های تمام نشدنی جزیره زیبای هرمز آشنا بشیم.
ینو در ابتدا از یك غار نمكی با هفتاد طیف رنگی در جزیره هرمز به عنوان یكی از جاذبه‌های گردشگری این جزیره اعجاب‌آور تعریف می‌كنه: "هرمز رو باید یك جزیره رنگی بدونیم و علاوه بر خاك‌های رنگی هرمز كه برای شگفت‌زده كردن ما كافی‌ست، غاری در این جزیره زیبا وجود داره كه مثل رنگین كمون لایه به لایه رنگ‌های مختلف درش دیده میشه كه یكی از زیباترین جاذبه‌های گردشگری استان هرمزگانه. طیف رنگی كه در این غار دیده میشه در حدود هفتاد طیف هست. رنگ‌های موجود در این غار به علت تركیبات معدنی اونهاست. این تركیبات، فلزاتی مانند آهن هستن كه با تركیب شدن با عناصر دیگه، كانی‌های رنگی رو تشكیل می‌دن. در زمان بازدید از غار رنگین كمان توجه كنید كه سروصدا می‌تونه باعث آسیب شدید به غار بشه. بافت نمكی غار این قابلیت را دارد كه براثر صدای بلند بریزه. به هیچ عنوان به اونها دست نزنید و تكیه ندید."
اون در ادامه ساحلی شگفت‌انگیز رو در جزیره هرمز توصیف می‌كنه، جاذبه‌ای كه با نام «ساحل نقره‌ای» یا ساحل كریستال شهرت پیدا كرده: "رنگ‌ها در سواحل هرمز خیلی متنوع هستند و غیر از سرخ و نقره‌ای، احتمالا با رنگ‌های سبز، زرد و سفید هم برخورد می‌كنید. تمام این رنگ‌ها به دلیل تركیبات مختلف مواد شیمیایی خاك ایجاد شدن. دلیل نام‌گذاری ساحل نقره‌ای هم اینه كه در لابلای شن و ماسه‌های اون، قطعات ریز و پودر شده‌ای از سنگ‌های آذرین و كانی‌های سفید رنگه كه میلیون‌ها سال پیش بر اثر انفجار آتش فشان ایجاد شده. به همین دلیل به اون ساحل كریستال هم گفته میشه. به هیچ عنوان از شنها، سنگ‌ها و صدف‌های ساحل برای خودتون یا دوستانتون سوغاتی نبرید لطفا. فیتو پلانكتون‌ها یا شبتاب های دریایی به دلیل وجود رنگ‌دانه‌های فتوسنتزی خاص به طور طبیعی میدرخشن. این ارگانیسم‌ها معمولا زمانی كه در معرض شرایط استرس‌زا قرار می‌گیرن و از خود نور ساطع میكنن. جریان‌های سریع و یا تلاطم آب و برخورد با ساحل از مواردیه كه باعث ساطع شدن نور از این پلانكتون‌ها می‌شن. تمام تصاویر و فیلم‌ها در تاریكی مطلق و با گوشی گرفته شده و نتونسته زیبایی واقعی و شگفت‌انگیز اونها رو نشون بده."
از دیگر جاذبه‌های جزیره هرمز، «ساحل سرخ» هست كه مینو در سفرش از این ساحل دیدن كرده و درباره‌اش این‌طور می‌گه: "تمام رنگ‌های ساحل جزیره هرمز از وجود یك عنصر ناشی میشه و این عنصر اكسید آهنه كه در ۷۰ درصد خاك سرخ این جزیره وجود داره و رنگ اونو به این صورت درآورده. از جزیره هرمز به عنوان یكی از معادن بزرگ خاك سرخ جهان یاد می شه. خاك سرخ هرمز رو میشه بصورت خوراكی خورد. مردم این منطقه از این خاك برای طبخ ماهی و نان و تهیه ترشی، مربا و سس بعنوان ادویه استفاده میكنن و باعث میشه كه طعم خاصی را برای غذاهای خود بوجود بیارن."
مینو در ادامه‌ی هرمزگردی خودش از یكی از بكرترین موقعیت‌های مكانی جزیره دیدن می‌كنه، نقطه‌ای كه به دلیل نحوه شكل‌گیریش به «رودخانه زعفرانی» معروف شده: "دره زعفرانی جزیره هرمز، یا دره طلا جزیره هرمز، از بكرترین نقاط این جزیره رنگارنگه. این دره به دلیل وجود سنگ نمك‌های زرد رنگ به دره زعفران معروف شده. نمك‌های دره زعفرانی جزیره هرمز همانند بسیاری دیگر قسمت‌های این جزیره حاصل از رسوبات آتشفشانی هستن. این رسوبات روی هم انباشت شدن و صخره‌ها و تپه‌های نمكی و لایه لایه رو ایجاد كردن. خطی بودن شكل دره زعفرانی جزیره هرمز اونو شبیه به یك رود زعفرانی كرده."
اون در نهایت به جنوب غربی جزیره می‌ره و از «دره رنگین كمان» دیدن می‌كنه: "یكی از بخش های جزیره هرمز كه بیشترین رنگ‌ها رو به خود اختصاص داده دره رنگین كمان هست كه در جنوب غربی جزیره واقع شده. دره رنگین كمان از بخش ها و كوه هایی به رنگ های مختلف زرد، سفید، قرمز تشكیل شده كه تلفیق این خاك‌های رنگی در كنار همدیگه صحنه فوق العاده زیبایی رو به وجود آورده. البته سنگ‌های فلزی هم در دره رنگین كمان وجود داره مثل مگنتیت، هماتیت و اولیژیست كه در اونها اكسید آهن یافت میشه و سنگ فلزی طلایی رنگی به نام پیریت كه به طلای ابلهان هم معروفه اونجا وجود داره."
