تفرجگاهی در ۵ كیلومتری شمال غربی دبیران و در جاده دبیران ـ فسا (جاده در دست احداث است) است. وجود چشمه سار و رشته قنات به همراه نحوه هدایت و انتقال آب در صخره های كوهستانی (برش صخره به عمق سه متر برای عبور آب) و احداث آسیاب آبی بر رو آن و در كنار آن وجود تعدادی درخت نخل و كُنار منظره طبیعی زیبایی را خلق كرده است و هر ساله پذیرش دوستدارن طبیت گردی (اكوتوریسم) در منطقه می باشد. به فاصله یك كیلومتری از این نقطه و در بالادست قنات، وجود رودخانه فصلی عریض این ناحیه به نام «هفت گولال» مقنیان و مهندسان سنتی این منطقه را بر آن داشته است تا برای عبور آب از این رودخانه یكی از دقیق ترین و زیباترین سازه های آبی سنتی در فلات مركزی ایران خلق كنند. این سازه به گونه ای است كه آب در كرانه رودخانه وارد یك چاه قیفی مانند شده كه دهانه آن گشاد (به قطر یك متر) و عمق آن تنگ (به قطر ۵۰ سانتیمتر) و سپس از طریق كانال سفالی و ساروجی از زیر بستر رودخانه آب را به كرانه دیگر رودخانه می رساند. در اینجا آب به وسیله یك چاه دیگر همانند چاه قبلی اما با سطح ارتفاعی كمتر نسبت به چاه مقابل، آب را به سطح زمین می آورد. این سازه آبی در محل به «نر و لاس (ماده)» معروف است.