رودخانه شاپور با طول ۲۲۰ كیلومتر، از ارتفاعات شمال شرقی كازرون سرچشمه گرفته و در تنگ چوگان به چشمه ساسان متصل می‌شود. این رود سپس از ناحیه غربی كازرون گذشته و پس از دریافت آب رودخانه شكستیان و طی یك مسیر كوهستانی، وارد دشت خشت شده و پس از آبیاری بیش از ۲ هزار هكتار از زمین‌های كشاورزی این منطقه و اتصال چند شاخه فرعی دیگر به آن، در نزدیكی روستاهای جره بالا و میلك، وارد دشت شبانكاره شهرستان دشتستان استان بوشهر می‌شود. رودخانه شاپور در استان بوشهر به رود دالكی پیوسته و با نام رود حلّه، به خلیج فارس می‌ریزد.
به منظور بهره‌برداری بیشتر از آب این رودخانه، در استان بوشهر دو سد مخزنی به نام‌های رئیس علی دلواری و انحرافی شبانكاره، بر روی آن بسته شده است. متأسفانه این امر سبب شده است رودخانه بسیاری از توان‌ها و كاركردهای خود را از دست بدهد به عنوان مثال در گذشته زمین‌های حاشیه رودخانه در فصل پرآبی از آب اشباع شده و پس از عقب‌نشینی آب، این زمین‌ها به كشتزارهایی از صیفی‌جات همچون هندوانه، خربزه و … تبدیل می‌شد و در برخی روستاها نیز زراعت گندم و جو صورت می‌گرفت یا این زمین‌ها كه در منطقه با عنوان چم شناخته می‌شد، به عنوان مرتع به دامداران منطقه واگذار می‌گردید. در حال حاضر این كشتزارها از بین رفته و به جای آن‌ها بیشه‌زارهایی از گز و درختچه‌های شورپسند به جا مانده است.
رودخانه شاپور اثرات مثبت زیست محیطی نیز در این منطقه داشته و به عنوان یكی از متنوع‌ترین زیستگاه‌های آبزیان آب‌های شور و شیرین همچون انواع ماهی، لاك‌پشت، خرچنگ و …، منبعی مطمئن در تأمین مواد پروتئینی ساكنان منطقه و كرانه‌های آن زیستگاه انواع پرندگان بومی و مهاجر بوده است.
علاوه بر این، جریان آرام و گاه خروشان رودخانه شاپور در منطقه خشك و سوزان جنوب كشور، یكی از زیباترین و دل‌انگیزترین چشم‌اندازها را به وجود آورده بود كه همه ساله گردشگران بسیاری از نقاط مختلف كشور به منظور بهره‌مندی از این موهبت طبیعی، به این منطقه مراجعه می‌نمودند.
