گرند كانیون دره ای در شمال آریزونا با مناظر طبیعی دیدنی و زیبا است
گرند كانیون دره ای در شمال آریزونا با مناظر طبیعی دیدنی و زیبا است. این دره ی گود و باریك طی میلیون ها سال از جلگه ی مرتفع كلرادو شكل گرفته است. این مكان جزو اولین پارك های ملی آمریكا به حساب می آید.
بر طبق تحقیقات سال 2008 میلادی، بیش از 17 میلیون سال زمان سپری شد تا كانیون با طول 446 كیلومتر، عرض 29 كیلومتر و عمق 1٫6 كیلومتر شكل بگیرد. گرند كانیون را میتوان با عظمت ترین شكاف دنیا به شمار آورد.
این مكان سالیان درازی زیستگاه بومیان آمریكایی بود كه در غار های آنجا روزگار سپری می كردند. اولین اروپایی كه به گرند كانیون گام نهاد، گارسیا لوپز دگاردناس بود كه در سال 1540 به آنجا رسید. سرگرد جان وسلی پاول اولین ثبت رسمی از این منطقه را با نوشتن كتابی با عنوان اوراق انجام داد.
گرند كنیون یك دره است كه میان آن رود كلرادو قرار دارد و در ایالت آریزونا، آمریكا قرار دارد
درست است كه دره چندان عمیق نیست ولی با وجود این برای داشتن چشم اندازی فرح بخش و دورنمای رنگی و جذاب، بسیار مشهور می باشد. پارك ملی گرند كانیون با داشتن بیش از 5 میلیون بازدید كننده در سال یكی از مهم ترین مراكز جذب گردشگری است. جلگه كلرادو بر اثر حركت رسوبات بوجود آمده و ماكزیموم ارتفاع منتج به رسوبات بیشتر در منطقه زهكشی رودخانه است. دشت كلرادو ناهموار بوده و روند شمالی-جنوبی كه گرند كانیون را به دو نیم تقسیم كرده، بیش از 1000 فوت در حاشیه شمالی نسبت به حاشیه جنوبی بلندتر است.
جریان رودخانه كلرادو در حاشیه شمالی بیشتر است و در حاشیه جنوبی تنگ تر می شود در نتیجه آبراهه های شمالی عمیق تر و طولانی تر از قسمت جنوبی است. علاوه بر این بهترین مناظر كانیون در حاشیه شمالی آن می باشد. به خاطر ارتفاع زیاد دره، درجه حرارت بسیار پایین است. در عصر یخبندان و ذوب شدن یخ ها میزان آب سیستم زهكشی رودخانه بیشتر شده است. در حدود یك میلیون سال پیش بر اثر فعالیت آتشفشانی، خاكسترهایی در این منطقه ته نشین شد و گهگاهی بطور كامل رودخانه را مسدود می كرد با این وجود، این سنگ های آتشفشانی در كانیون جزء جوان ترین پدیده ها محسوب می شود.
تاریخچه
بر طبق روایات اولین گروه از جهانگردان اسپانیایی تحت فرماندهی فرانسیسكو واسكواز دكورونادو به گرند كانیون رسیدند. سروان گارسیا لوپز دگاردناس به همراه راهنمایان هوپی و گروه كوچكی از سربازان اسپانیایی به حاشیه جنوبی این مكان سفر كردند. آنها توانستند تا یك سوم دره پایین روند ولی به علت كمبود آب مجبور به برگشت شدند. این مسئله بیانگر این است كه راهنمایان هوپی خط سیر رسیدن به ته دره را می دانستند.
در اواخر قرن 19 میل شدیدی به كار در معدن مس و آزبست گرند كانیون به وجود آمد. با راه آهنی كه در سال 1901 بین ویلیامز آریزونا تا حاشیه جنوبی دره كشیده شد، سیل توریست را به منطقه روانه كرد. در سال 1905 اولین هتل در كانیون با اسم ال توار ساخته شد كه با معیار های روز دنیا برابری می كرد. این هتل تا امروز نیز پا برجا مانده است. با ساخت سد گلن كانیون در سال 1963 تغییرات بسیار عمده ای در این مكان به وجود آمد و به همین منظور مقامات فدرال در پنجم مارس 2008 برای حفظ اكوسیستم كانیون توجه ویژه ای را به این مكان مبذول داشتند.
