شهر واراناسی یكی از قدیمی‌ترین مناطق روی زمین هست كه همچنان مردم زیادی در این منطقه از هندوستان زندگی می‌كنند. تاریخ سكونت در این شهر به ۳۰۰۰ سال پیش باز می‌گردد.
آشنایی با شهر واراناسی در هند
واراناسی (بِنارس یا بَنارَس) شهری بر كرانه چپ رود گنگ در جنوب شرقی ایالت اوتار پرادش هند است. این شهر از مراكز دینی عمده هندوان است و در نزد بوداییان و پیروان آیین جین نیز مقدس است.
واراناسی از شهرهای مهم تاریخی، فرهنگی و تجاری هند، و از مراكز قدیمی و مهم شیعیان شبه قاره هند به‌شمار می‌رود. واژه بنارس، شكل دیگر واژه وارانسی است. برخی این نام را برگرفته از نام دو رودخانه ورونه و آسی می‌دانند، كه پایه علمی ندارد. از دیگر نام‌های معروف آن كاشی است كه ظاهراً از نام یكی از قبایل آریایی نژاد آن منطقه برگرفته شده‌است و به اعتقاد عموم مفهوم براق و درخشان دارد. در زمان اورنگ زیب شهر رسماً محمدآباد نامیده شد ولی با انقراض بابریان این نام به فراموشی سپرده شد.
شهر واراناسی یكی از قدیمی‌ترین مناطق روی زمین هست كه همچنان مردم زیادی در این منطقه از هندوستان زندگی می‌كنند. تاریخ سكونت در این شهر به ۳۰۰۰ سال پیش باز می‌گردد.
شهر واراناسی در سال ۵۹۰ق به تصرف معزالدین محمد سام درآمد و بسیاری از بتهای معابد متعدد آن نابود و شهر ویران شد. بابر در ۹۳۶ق آن را گرفت. در دوره اكبرشاه، راجه جی سینگه معابد متعدد و رصدخانهای در آنجا ساخت. اورنگ زیب مسجدی به جای یكی از معابد قریم هندی آن بنا نهاد. در ۱۷۷۵م بنارس به بریتانیا واگذار گردید و در ۱۹۵۰م جزء اتحادیه هند شد.
این شهر از نظر تاریخی، فرهنگی و تجاری از شهرهای مهم هند حساب می‌شود.
از آنجا كه واراناسی (بنارس) بر سر راه ارتباطی مراكز مهم علمی و ادبی چون آگره، لكهنو، عظیم‌آباد و جونپور قرار داشت، به یكی از محل‌های مهم تجمع شعرا، ادبا و دانشمندان تبدیل شد. شاعران و ادبای فارسی گوی بسیاری در زمان اكبرشاه، جهانگیرشاه و شاه جهان، اهل بنارس بودند یا در آنجا زندگی می‌كردند. بنارس امروزه نیز از مراكز آموزش زبان فارسی است. هم‌اكنون زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه هندوی بنارس تا سطح دكتری تدریس می‌شود و در مدرسه دینی الجامعةالسلفیة این شهر نیز طلاب فارسی می‌آموزند.
شهر واراناسی معروف به الهه مرگ
این شهر به شهر الهه مرگ نیز معروف است. به اعتقاد مردم ساكن این شهر هركس كه عمرش در شهر واراناسی به پایان برسد بدون شك رستگار خواهد شد. بسیاری از كهنسالان، سال‌های پایانی عمر خود را به این شهر آمده و تا پایان زمان حیاتشان در این شهر زندگی می‌كنند. جالب است بدانید روزانه بیش از ۱۰ هزار نفر در آب رودخانه گنگ به تطهیر می پردازند. ابریشم معروف باراناسی، از با كیفیت ترین ابریشم های تولید شده در هند است كه در این شهر تولید می شود.
واراناسی، شهر صومعه ها
واراناسی، صومعه های زیادی دارد و به همین دلیل «شهر صومعه ها» هم نامیده می شود. ساكنان واراناسی در این شهر نسبت به شهرهای دیگر هند، مردم پیوند عمیق تری با مذهب و ارزش های فرهنگی دارند و ساختار شهر از نظر اجتماعی و اقتصادی طوری است كه مردم آن با هم در هماهنگی كامل هستند و ارتباط زیاد و نزدیكی دارند. هندوهای بنارسبنارس، نسخه ی ادبیات و هنرهای تجسمی خاص خودش را دارد و بسیاری از نویسندگان بزرگ هند مثل Tulsidas، Ravidas، Saint Kabir و… از این شهر بوده اند.
علاوه بر این، موسیقیدان هایی مثل Ravi Shankar، Bismillah Khan و Girija Devi هم در این شهر پرورش پیدا كرده اند و این نشان دهنده ی عمق هنر و ارزش های فرهنگی ای است كه در خون این شهر جاری است. دسترسی به قسمت جالب شهر كه به موازات رود گنگ است به خاطر جاده های باریك و جمعیت بسیار زیاد، سخت است. در این قسمت می توان پاساژها و ساختمان های قدیمی هند را دید.
برای رسیدن به این قسمت از شهر، استفاده از ریكشاو بهترین وسیله است چون هم ارزان است و هم با توجه به جمع و جور بودنش می تواند از میان خیل جمعیت راحت تر عبور كند. مردم واراناسی ترجیح می دهند تا لباس های نخی سفید و نارنجی یپوشند و لباس های زعفرانی رنگ بر تن افراد مذهبی دیده می شود. حوله ی سفیدی كه به آن گامچا (Gamcha) هم گفته می شود، یكی دیگر از خصیصه های متمایز كننده ی مردم واراناسی است.