منطقه شكار ممنوع امروله و دالاخانی

نام انگلیسی: Amroleh & Dalakhani hunting prohibited region

نام فارسی : منطقه شكار ممنوع امروله و دالاخانی

این منطقه در حوزه استحفاظی سه شهرستان صحنه، سنقر و كنگاور در استان كرمانشاه قرار دارد. مساحت این منطقه ۴۲۳۰۴ هكتار می باشد. امروله و دالاخانی دو كوه بلند این منطقه هستند كه نام این منطقه نیز از این دو برگرفته شده است.

امروله از كلمه امرو و پسوند “له” تركیب یافته وامرو به گویش كردی همان امرود یا گلابی وحشی است و “له” علامت تصغیر‚ بنابر این امروله به معنی امرود كوچك میباشد واین اسم به خاطر وجود درختان امرود بوده كه كه بصورت جنگلهای پراكنده در زمانهای پیشین در نقاط مختلف ان دیده شده.

موقعیت منطقه

موقعیت رشته كوه دالاخانی: رشته كوه دالاخانی از شرق شهرستان سنقر مانند دیواری عظیم كشیده شده است. این رشته كوه از شرق با كوه امروله با ارتفاع ۳۱۵۰ متر و كوه نخودچال، از جنوب با قله قیط قلعه، از شمال با كوه كمرزرد(اوجی ایتی) همجوار است. پوشش گیاهی بسیار غنی و سرسبز دارد ودارای چشمه های بسیاری است از جمله می توان به چشمه سهیل در ارتفاع ۳۰۰۰ متری، چشمه پونه در ارتفاع ۲۷۰۰ متری اشاره كرد. این رشته كوه از ۳ قله مهم تشكیل شده است كه به ترتیب عبارتند از: ۱- قله سهیل با ارتفاع ۳۳۵۰ متر ۲- قله كل فرج با ارتفاع ۳۱۵۰ متر ۳- قله قیط قلعه با ارتفاع ۳۲۸۰ متر . رودخانه‌های دینور و گاماسیاب از این كوه سرچشمه می‌گیرند. این كوه كه یكی از كوه‌‌های بلند زاگرس بشمار می‌رود از جنوب به كوه سوویل متصل می‌شود و راه اتومبیل‌روی سنقر به كرمانشاه، آن را از سوی غرب از كوه دولت‌آباد جدا می‌‌كند.

حیات وحش

از گونه های جانوری این منطقه می توان به پلنگ، سیاه گوش، گربه وحشی، شغال، روباه، كفتار، كمركولی، عقاب طلایی، دلیجه، چكچك پشت سفید، آگامای قفقازی و … نام برد.

پوشش گیاهی

در دامنه های كوه ها و تپه های این روستا– كه بیش تر با شیب تند همراه هستند – به دلیل وجود خاك كم عمق و درشت دانه و جوان ، گیاهان استپی می رویند. از این جهت این دامنه ها ، به صورت چراگاه های فصلی مورد استفاده ی دام های دامداران و عشایر قرار می گیرند. در مناطقی كه خاك كم عمق و دارای سنگ ریزه هستند ، پوشش گیاهی تنك تر می شود.