خطرناك ترین گذرگاه های دنیا

تخته هایی باریك با سوراخ ها و پوسیدگی های بسیار كه با كابل های زنگ زده سرپا نگه داشته شده و تا چشم كار می كند ادامه پیدا كرده است. این تنها گذرگاه هایی هستند كه گاهی بر روی رودخانه ای خروشان و گاهی بر روی پرتگاهی عمیق قرار دارند و با هر حركت باد از این سو به آن سو می روند.

 با گذاشتن اولین قدم در خطرناك ترین گذرگاه ها می توان صدای ضربان قلب خود را شنید. كمتر كسی جرأت عبور از این گذرگاه ها را دارد به غیر از آن دسته ماجراجویانی كه به دنبال خطر هستند. آنها قدم در راهی می گذارند كه ممكن است هیچ بازگشتی نداشته باشد.

ال كامینیتو دل ری، اسپانیا  

   اینكاها محاسبه گران دانایی بوده و از اولین اقوامی هستند كه برای بالا رفتن، از پله هایی كه تنها یك سمت آنها داخل دیوار است و سمت دیگر روی هوا رها است استفاده كرده اند. این پله ها به خاطر شكل خاصشان به «پله های شناور» شهرت دارند، فقط كافی است تصور كنید در بالای كوهی با ارتفاع 2438 متر قرار دارید و برای رسیدن به قلعه اینكاها باید از پله های شناور هم بالا بروید. یك لغزش كوچك كافی است تا هرگز موفق به دیدن قلعته اینكاها نشوید.

پل كشوا چاكا، پرو   

 بسیاری اعتقاد دارند كه كشوا چاكا آخرین پل طنابی به جا مانده از اینكاها (ساكنان باستانی پرو) در پرو است. برای ساخت این پل، اینكاها از الیاف طبیعی و محلی استفاده كرده بودند كه بسیار محكم بوده و تا به امروز به جا مانده است. با این حال هر سال ماه ژوئن مردم محلی جمع شده و این پل را بازسازی می كنند تا از بین نرود. در حالی كه پل تازه تر و ایمن تری در نزدیكی پل كشوا چاكا ساخته شده است اما بیشتر بازدیدكنندگان مایلند از این پل گذر كنند حتی اگر جانشان هم به خطر بیفتد. این پل دست ساز 35 متر طول داشته و در ارتفاع 67 متری از رودخانه آپوریماك قرار گرفته است.

دروازه بهشت، چین
دروازه بهشت كه به «روح ژانجیاجی» نیز شهرت دارد، پلی با ارتفاع 1520 متر است كه روی كوه تیانمن چین ساخته شده تا بازدیدكنندگان نمایی كامل از پارك جنگلی را پیش رو داشته باشند.  

فقط ارتفاع این پل وحشتناك نیست بلكه تمام پل دروازه بهشت، از جنس شیشه ساخته شده است تا بتوان زیر پا را به خوبی تماشا كرد.

همچنین بدترین بخش گذر از این پل، عبور از دستكم 999 پله است كه از طریق آنها می توان به بلندترین قسمت پل رسید و این به معنی راه رفتن روی شیشه در ارتفاع 1520 متری با پاهایی است كه پس از پیمودن این تعداد پله، لرزان هستند.

این پل تنها یك متر عرض دارد و برای جلوگیری از لیز خوردن بازدیدكنندگان به آنها پاپوش هایی داده می شود تا روی كفش های خود بپوشند. نباید فراموش كرد كه این پل، ساخت چین است پس برای زنده ماندن نباید روی آن دوید و حركات پرشی انجام داد.

گذرگاه فرشتگان، آمریكا
قله فرشتگان كه در گذشته به معبد «آئولوس» شهرت داشت، مسیری طولانی، صخره ای و بسیار باریك دارد كه در پارك ملی یوتا قرار گرفته است.  

 مسیر 4 كیلومتری از داخل پارك و منطقه گروتو آغاز شده و تا ارتفاع 1762 متری ادامه پیدا می كند. این قله آنقدر بلند، دور از دسترس و بكر است كه كوهنوردان معتقدند تنها فرشتگان به آنجا رفت و آمد دارند. «فردریك فیشر» كسی بود كه در حدود 100 سال پیش این پارك را كشف كرد. او مسیر فرشتگان را كوتاه ترین و در عین حال خطرناك ترین مسیر رسیدن به قله توصیف كرده است كه به خصوص 804 متر آخر آن فوق العاده باریك، با صخره های نوك تیز و لغزنده است.

در بعضی از نقاط باریكی مسیر به كمتر از 50 سانتی متر هم می رسد. همچنین در مسافت زیادی از مسیر هیچگونه نرده و تجهیزات ایمنی برای جلوگیری از سقوط كوهنوردان قرار نداشته یا بر اثر فرسودگی از بین رفته است.

گذرگاه یوسمیت، آمریكا 

 در ارتفاع 1443 متری دره یوسمیت و 2696 متری از سطح دریا، گذرگاه یوسمیت قرار دارد. این گذرگاه تا سال 1865 متروكه اعلام شده بود و تا آن زمان هیچكس قدم در این راه نگذاشته بود. جورج اندرسون اولین كسی بود كه در سال 1875 از گذرگاه یوسمیت عبور كرده و به قله رسید. البته به غیر از مسیر 13 كیلومتری، كوهنوردان باید از صدها پله گرانیتی نیز عبور كرده و كیلومترها راه را طی كرده تا بازگردند.

آخرین مرحله صعود به قله، مسیری 121 و عمودی است كه خطرناكترین بخش یوسمیت به حساب آمده و برای بالا رفتن از آن باید از دو كابل فلزی نصب شده در راه استفاده كرد. تا به حال تعداد كسانی كه جان خود را در این مسیر از دست داده اند بسیار كم و انگشت شمار بوده است ولی سالانه صدها نفر از كوهنوردان در این مسیر دچار آسیب دیدگی های جدی می شوند.

پل تریف، سوئیس
صعود به آلپ به خودی خود كار دشوار و بسیار خطرناكی است چه برسد به اینكه ظلی طنابی با ارتفاع 100 متری روی یك پرتگاه مرگ آور، تنها راه رسیدن به سمت دیگر كوه نیز باشد.

پل تریف با طولی 170 متری طولانی ترین و تنها پل موجود در كوه آلپ است كه روی دره تریف جورج قرار دارد. مكانی كه بیشترین رفت و آمد را داشته و هر سال در حدود 20 هزار كوهنورد و توریست از روی آن عبور می كنند. با اینكه این پل دائما در حال مرمت است و چوب های شكسته آن با تكه های سالم تعویض می شوند اما با كوچكترین وزش باد به این سو و آن سو حركت می كند. نگاه كردن به پایین از روی این پل، انسان را به لرزه درمی آورد و تنها راه گذر از روی آن نگاه كردن به روبرو یا مناطر باشكوه اطراف است. 

هوآشان، چین
یكی از خطرناكترین گذرگاه های دنیا هوآشان نام دارد كه در چین قرار دارد. این كوه در شهر هوآیین قرار دارد و آنقدر زیباست كه به كوه بهشتی نیز معروف است. در این رشته كوه، پنج قله وجود دارد كه تنها راه رسیدن به این پنج قله، فقط یك راه است كه آن هم مسیری بسیار باریك و با سراشیبی شدید است.  

در كنار این جاده، نرده ای نیز ساخته شده بود كه در گذر ایام بسیار فرسوده شده و حتی در بعضی نقاط قطع شده است. این گذرگاه یكی از مسیرهایی است كه تا به حال بیشترین تعداد كشته شدگان را داشته و سطح ایمنی آن صفر است.

 آمار كشته شدگان این مسیر تا 100 نفر در سال نیز اعلام شده است، عرض 30 سانتیمتری، تخته های پوسیده و زنجیرهای زنگ زده كه در جاهایی پاره شده اند تنها راه صعود را آنقدر خطرناك كرده اند كه شاید هر كسی جرأت رد شدن از آن را نداشته باشد. عبور از بین این همه خطر، تنها برای دیدن منظره ای بی نظیر از جنگل ها و كوه های سرسبز اطراف صورت می گیرد. وقتی از فاصله ای دور به این كوه نگاه كنید به دلیل داشتن پنج قله، آن را به صورت گل می بینید و به خاطر همین در زمان قدیم به این كوه «تای هوآشان» گفته می شد كه به زبان چینی نام نوعی گل است. معبدی در این كوه وجود دارد كه هر ساله تعداد زیادی از چینی ها برای عبادت به آنجا می روند.

برای رسیدن به این معبد باید حدود 12 كیلومتر را با پای پیاده طی كرد زیرا این معبد درست روی قله پنجم قرار دارد. بعد از آن قله جنوبی است كه از بقیه قله ها بلندتر استع و به قله های شرقی و غربی بسیار نزدیك است. به خاطر بلندتر بودن این قله از دیگر قله ها، این قله به سلطان كوه معروف است. طلوع خورشید از قله شرقی بسیار تماشایی بوده و به این دلیل است كه قله شرقی به قله خورشید شهرت دارد. قله میانی به نام «دختر شاه» معروف است زیرا نانگیو، دختر امپراتور موگونگ كه از هیاهوی شهر خسته شده بود، آرامش كوهستان را به شهرنشینی ترجیح داده و به همراه شوهرش به این قله آمده و در اینجا به تنهایی زندگی كردندد و به همین علت نام او روی این قله مانده و امروزه خانه آنها یكی از مكان های دیدنی قله میانی است. بعد از آن قله غربی قرار دارد كه به خاطر شكل زیبا و منحصر به فردش به نیلوفر آبی معروف است.

پل هوساینی، پاكستان  

پل طنابی هوساینی در پاكستان از آن دسته پل هایی است كه تنها یك فرد با دل و جرأت می تواند از روی آن گذر كند اما باید بدانید كه اهالی دهكده هونزا برای رفتن به شهرها و دهكده های اطراف مجبور هستند تا هر روز و شاید روزی چند بار از روی این پل عبور كنند. این پل روی رودخانه خروشانه بوریت قرار گرفته است كه اگر كسی در آن سقوط كند، زنده ماندنش امری محال خواهد بود. به دلیل فرو ریختن بیشتر چوب های پل اول، پل دیگری در كنار آن اما درست با همان مشخصات ساخته شد كه باز هم از لحاظ ایمنی بهتر از پل اول نبود. حالا این پل ها با تمام خطراتشان به یكی از مكان های دیدنی پاكستان به خصوص برای افراد ماجراجو تبدیل شده است.

این پل روی رودخانه خروشان بوریت قرار گرفته است كه اگر كسی در آن سقوط كند زنده ماندنش امری محال خواهد بود.

پلكان هایكو، هاوایی
پس از طی 3923 پله آهنی می توان به ارتفاعی 853 متری و جایی در میان ابرها رسید. پلكان هایكو كه در جزیره اوهایو هاوایی قرار دارد قبلا جزئی از سیستم ارتباطات رادیویی ارتش بوده كه در سال 1943 ساخته شده است تا سربازان بتوانند به راحتی بالا رفته و آنتن هوایی را نصب یا تعمیر كنند.

البته این پلكان امروزه دیگر مورد استفاده قرار نمی گیرد و به خاطر ارتفاع بسیار زیاد، فرسودگی استفاده از آن برای مردم ممنوع است، با اینحال افراد زیادی وجود دارند كه بدون توجه به هشدارها و علامت های نصب شده اقدام به بالا رفتن از پله ها می كنند. تا سال 2012، هشت نفر در این مسیر جان خود را از دست داده و حداقل 42 نفر نیز به شدت زخمی شده اند.