نوروز امسال كجا بریم سفر؟

بوشهر
قلیه ماهی در ساحل خلیج فارس
چه دلیلی بهتر از رفتن به سرزمین بوشهر جز دریا وجود دارد. شهر كوچك و مثلثی شكل بوشهر همه جایش بوی خلیج فارس می دهد، بوی ماهی های تازه و اگر در عید مهمان این شهر باشید، نسیمی كه در عصرهای بندر، روح را تازه میكند. اینجا، بندری است با نزدیك به سیصد هزار نفر جمعیت كه تاریخچه اش حتی به دوره ی ساسانی هم می رسد، می گویند زمانی «اردشیر ساسانی» سنگ بنای این شهر را نهاده اما آنچه كه امروز به عنوان بندر بوشهر شناخته می شود مرهون تلاش های «نادرشاه افشار» برای ساخت بندری تجاری است.

 كجا برویم؟
دریا زیباترین دیدنی بوشهر است. غیر از آن، این شهر دو بافت مجزا از هم دارد، یكی بافت قدیمی شهر و دیگر بافت تازه ی آن. بافت قدیمی شهر، آمیزه ای است از تركیب سه رنگ سفید، زرد و قهوه ای بر زمینه ی آبی رنگ، اگر از ما می شنوید، دیدار از ریشهر، آب انبار قوام، خانه ی قاضی، عمارت ملك، گوردختر، عمارت دهدشتی، مدرسه ی گلستان، امامزاده عبدالمهیمن، قبر ژنرال انگلیسی، آرامگاه اصفهانی، معبد خدادریا، كلیسای مسیح مقدس، قلعه ی هندی ها، كنیسه ی یهودیان، قبرستان انگلیسی ها و عمارت حاج رییس را از دست ندهید. 

 چه بخوریم؟
آنهایی كه دنبال غذاهای دریایی هستند، اشتهایشان در بوشهر حسابی در معرض بوهای مختلف قرار دارد. تخت های در سایه، غذاهای كبابی و ماهی های مختلف، یكی از مهم ترین جاذبه های حاشیه ی بازارها و پارك ها و اسكله های این شهر هستند. غذای اصلی بوشهر، قلیه میگو، قلیه ماهی و قیمه است اما اگر رستوران عربی خوبی پیدا كنید، می توانید غذاهای تند این فرهنگ را هم امتحان كنید و خلاصه بعد از این همه شكم چرانی، مهمان یك قلیان تنگ سفالی بشوید. در بوشهر رستوران «خانه ی معلم» یكی از بهترین و معروف ترین رستوران هاست اما خب، طبیعی است كه غذایش به خاطر كیفیت و تمیزی گران تر از رستوران های معمولی شهر باشد.

پیشنهاد ما اما رفتن به رستوران «خلیج فارس» است كه به آن «شبانكار» هم می گویند. در این رستوران می توانید از غذاهای عربی تجربه ای متفاوت داشته باشید و البته كه در میان منوی پررنگ و لعاب این رستوران هیچ گزینه ای بهتر از كباب نیست. البته بوشهر یك رستوران تاریخی هم دارد كه به «قوام» مشهور است. این رستوران در گذشته یك آب انبار بوده با قدمتی صد و پنجاه ساله آن هم در نزدیكی ساحل دریا. حالا اما مورد مرمت قرار گرفته و یكی از پاتوق های مسافران شده است. 

اصفهان
قدم زدن در نصف جهان
قدیمی ها گفته اند، اصفهان، نصف جهان. پر ببراه هم نگفتند، وقتی راه اصفهان پیش گرفته می شود، در مركز ایران، شهری رخ می نماید كه نشان از فرهنگی زنده در كالبدی شهری دارد. این شهر، یك موزه ی زنده است و اگر پیاده آن را گز كنید، انگار در راهروهای یك موزه قدم می زنید و شانس دیدن كلی دیدنی همراهتان خواهدبود.

كجا برویم؟
مهم ترین مكانی كه هیچ موقع سال نمی توانید در اصفهان ببینید و تنها زمان نوروز است كه درهای آن باز می شود، مدرسه ی چهارباغ است. مدرسه ای كه نمونه ی عینی تحولات معماری صفوی است. در اصفهان می توان بناهای بسیاری را دید، اگر خودتان را به میدان امام اصفهان یا خیابان چهارباغ برسانید، دیگر برنامه ی گردش مهیاست؛ از همین جا می توانید بیشتر آثار تاریخی اصفهان همچون مسجدها، بازار و سراها و تیمچه ها، صنایع دستی، مدرسه ها، پل ها و عمارت ها را ببینید.

در این میان مسجد لطف اله را هیچ كجای دیگر نمی توان پیدا كرد. برای شما كه معلم هستید، كاخ ها و عمارت ها هم از دیگر دیدنی های این شهر است. مثل عمارت عالی قاپو، عمارت توحیدخانه كه بخشی از كاخ عالی قاپو است، عمارت چهلستون، عمارت هشت بهشت، عمارت ركیب خانه و دژ سارویه كه همه ی این عمارت ها نزدیك هم بوده و شما می توانید به راحتی از این بناهای منحصر به فرد دیدار كنید و لذت ببرید. 

 چه بخوریم؟
اصفهان جزو شهرهایی است كه غذاهای خاص و بومی خود را همچنان حفظ كرده است. برای همین وقتی به اصفهان می روید، بهتر است كه دور غذاهای همیشگی را خط بكشید و بیایید سراغ غذاهای بومی و خوشمزه ی اصفهان. «خورش ماست»، یكی از خوشمزه ترین غذاهایی است كه كه اگر نخورید از كیسه تان رفته است. البته این غذا را بیشتر می توانید، در منزل اصفهانی ها پیدا كنید تا در رستوران های آن. اما معروف ترین غذای اصفهانی «بریونی» است. بریونی را می توانید در تمام غذاخوری های اصفهان پیدا كنید و حتی نحوه ی پخت آن را ببینید. دور میدان اما بریونی پزی های كم نظیری است كه این غذای خاص اصفهانی را به بهترین شكل آماده می كنند.

در میدان امام اما چندین غذاخوری دیگر است كه نباید از دست بدهید. یكی از آنها رستوران «شهرزاد» است كه این رستوران می تواند غذاهای بسیار خوشمزه ای را برایتان بیاورد. اما به هر تقدیر وقتی پایتان به اصفهان رسید، دوغ و گوش فیل را نباید از دست بدهید. امتحان این غذا می تواند ذائقه ی شما را عوض كند و حال و روزتان را حتی تغییر دهید. در میدان امام یك قهوه خانه ی سنتی است به اسم «چاه علی». این قهوه خانه ی سنتی كه در و دیوار آن كشكول و چراغ می ریزد، محیط دنج و خوبی است كه می تواند شما را به دنیای متفاوتی پیوند بزند و دمی از حال و هوای بیرون رهایی بخشد كه مپرس.

 یزد

سفر به قلب خاطره ی كویر
یزد به مفهوم پاك و مقدس است، سرزمین خدا و شهری كه انسان به خدا نزدیك تر است. روی نقشه را كه نگاه كنید، یزد را به عنوان قلب پیكره ی ایران پیدا خواهید كرد؛ شهری كه در آن همه چیز به قدمت خود تاریخ است، از كوچه پس كوچه های خشتی اش گرفته تا معابدی كه نشان های اولیه ی پرستش خدا در روی زمین هستند، شاید به همین خاطر است كه نگین كویر ایران را كلمه ای چون «یزد» و مفهومی چون «پاكی» و «تقدس» همسان كرده اند. سفر به یزد، سفری به سوی كویر مركزی ایران است، دشتی محصور بین رشته كوه های شیركوه و خرانق كه از آن چون نگینی مراقبت می كنند.

 كجا برویم؟
اگر در یزد هستید و قصد دارید بناهای تاریخی این شهر را از نزدیك ببینید، باید بدانید كه این شهر آن قدر دیدنی دارد كه نمی شود چند روزه، همه شان را دید. مسجد جامع كبیر، مسجد امیر چخماق، خانه ی ملك التجار، مسجد ملااسماعیل، برج ساعت، باغ دولت آباد، بقعه ی دوازده امام، آب انبار شش بادگیر، بقعه ی زرندیان و... تنها بخشی از فهرست دیدنی های یزد هستند. بنابراین بهتر است بی خیال این فهرست بلندبالا شوید و به همین چند مورد قناعت كنید. مسجد مرتفع امیرچخماق در اصلی ترین نقطه ی شهر یزد قرار گرفته و به عنوان نماد این شهر شناخته می شود.

بنابراین می توانید دیدار این مسجد را به عنوان نقطه ی آغاز گردش خود در یزد انتخاب كنید. درِ مسجد به میدان امیرچخماق باز می شود جایی كه یزدی ها از آن به عنوان پارك استفاده می كنند و محل داد و ستدهای روزانه است. اندكی آن طرف تر از مسجد، یكی از مهم ترین آب انبارهای شهر قراردارد؛ آب انبار «شش بادگیری». روایت های تاریخی حكایت از این دارد كه یزد بیش از هفتاد و پنج آب انبار در دل خود داشته تا تشنگی روزهای تابستانی اش را برطرف كند.

امروز از آن همه آب انبار تعداد كمتری به جا مانده اما همه شان قابل بازدید نیستند. بعد به باغ دولت آباد بروید تا تصورتان نسبت به باغ كلی تغییر كند. این باغ كه منتهی به خیابان شهید رجایی و در فاصله ی بین این خیابان و بلوار دولت آباد قرار گرفته یكی از اصلی ترین باغ هایی است كه با تاریخ ایران گره خورده اند. این مجموعه یادگاری است از دوره های افشاریه و زندیه با بادگیری معروف كه از بالای آن می شود «ساعت ماركار» را دید. 

 چی بخوریم؟
یزدی ها بهترین آشپزهای «آش» هستند و تا دلتان بخواهد آش های مختلفی می پزند. اما معروف ترین آش یزد نامش «شولی» است كه بی شباهت به آش رشته نیست اما كمی رقیق تر. آش كلم، آش ماش و آش انار هم جز غذاهای یزدی ها به حساب می آید اما كمتر رستورانی در شهر پیدا می شود كه این غذاهای بوم را سرو كند. به گفته ی اهالی شهر رستوران «سادات اخوی» در بلوار جمهوری و رستوران «فرهنگیان» در صفاییه از بهترین رستوران های شهر هستند كه در رستوران فرهنگیان علاوه بر غذاهای سنتی، پیتزا و فست فود هم ارائه می شود.

چندسالی است كه برخی رستوران های یزد، شولی را هم در برنامه ی غذایی خود گنجانده اند اما خیلی زیاد نیستند. شیرینی پزی در یزد سابقه ای طولانی دارد و مردم این شهر استادان بلامنازع باقلوا، قطاب، لوز نارگیل، پشمك، نان برنجی و حاجی بادامی هستند. دست خالی برگشتن از یزد شاید برای دوستان و آشنایانتان نوعی توهین باشد چرا كه بسته های كوچك این شیرینی ها را می توانید به قیمت هایی كمتر از پنج هزار تومان هم بخرید! 

 كرمان
شهر شعر و خشت
كرمان، شهر خشت و طنازی های شعر و داستان است، نمونه هایش هم حی و حاضرند، «ارگ بم»، «احمدرضا احمدی» و «هوشنگ مرادی كرمانی». ارگ بم، بزرگ ترین شهر خشتی جهان شهره ی عام و خاص است و احمدرضا احمدی اش، شاعر افسرده ای كه به ظرافت های كلامی و طبع شوخش شهره ی عام و خاص است. قصه های مجید هم كه سفره اش در دل هر ایرانی پهن است. می ماند پسته و خرما و زیره كه خب بهترین هایش را در كرمان می توانید پیدا كنید. 

 كجا برویم؟
صبر كنید! باید قبل از ورود به كرمان تصمیم بگیرید كه قرار است به كدام قسمت از ذوق و علاقه تان جواب دهید. اگر می خواهید به گردش بروید، اینجا پر از گردشگاه طبیعی است، اگر اهل تاریخ هستید، بهترین بناها را همین جا می شود پیدا كرد و اگر دلتان لك زده برای اندكی آرامش، چند پیشنهاد خوب داریم. هویت واقعی تاریخ كرمان را در تمدن های «تل ابلیس»، «تپه یحیی» و «شهداد» جست و جو كنید، اگر باورتان نمی شود، فعلا این را داشته باشید كه كشفیات گروه باستان شناسی پروفسور «كلدول» از تل ابلیس نشان می دهد كه عمر ساختمان های اینجا به اواخر هزاره ی پنجم قبل از میلاد بر می گردد.

مسجد ملك؛ یكی دیگر از بناهای مقدسی است كه در برنامه ریزی سفرتان باید گنجانده شود. این مسجد از مهم ترین بناهای معماری كرمانی است كه به روایتی قدمت آن به سال 478 قمری بر می گردد و به فرمان «تورانشاه سلجوقی» ساخته شده است. اما از مهم ترین و به یادگارماندنی ترین آثار هنر معماری در قرن هشتم مربوط به كرمان، مسجد جامعه مظفری و مسجد پامنار است. 

چی بخوریم؟
كرمان شهری است كه غذاهای آن معروف اند به اینكه یك وجب روغن رویشان است. این را با چشم خود می توانید ببینید.اگر صبح زود به كرمان رسیدید، می توانید سری به «كله پزی آزادگان» معروف شهر بزنید. آن وقت است كه كله پاچه ای با طعم متفاوت با یك وجب روغن واقعی را می توانید تجربه كنید. بعد آن هم چای و لیمو. آن هم با قیمتی بسیار مناسب. كباب چركول ماهان هم یكی دیگر از غذاهای منحصر به فرد و كم هزینه كرمان است.