مجانی سفر كردن برای خیلی از ما آرزویی محاله ! اما اگر بدونین با یه روش ساده می تونین هزینه های سفرتون رو بی نهایت كم كنین چی؟ این كاریه كه خیلی از علاقه مندان به سفر این روزها تو ایران انجام میدن، هرچند كه تو دنیا برای خودش تاریخچه ای داره، بهش میگن " هیچهایك ". هیچهایك یعنی برای سفر نیازی به خودرو یا پول زیاد نداری، یعنی اندازه یه كوله، كیسه خواب و چادر برات كافیه، یعنی وایسی كنار جاده لبخند بزنی و منتظر باشی تا خودرویی سوارت كنه و تا یه جایی به مقصدت نزدیك تر، یعنی با سفر رفتن اندازه یه تصمیم فاصله داشته باشی. البته انجام دادن تمام اینها به آشنا بودن به اصول هیچهایك نیاز داره، كمك گرفتن از افراد حرفه ای، ایمان داشتن به باورات و اعتماد بنفس. بار اول ممكنه كمی سخت باشه و پر استرس اما وقتی با جاده، مسافراش و با مردم محلی آشنا بشی، یاد بگیری كه سفرت رو زندگی كنی، اونوقته كه راحت و لذت بخش میشه. البته این نوع از سفر كردن اسم های دیگه ای هم تو ایران داره؛ مثل رایگان سواری، سفر صلواتی، جاده گرد، مفتی رو و ... همینطور كه بعضی از این اسم ها لحنی نه چندان مناسب داره، تو جامعه هم افراد به خاطر نداشتن شناخت روی این نوع از سفر، برخورد خیلی خوبی با اونها ندارن. بنابراین تو این مقاله سعی كردیم تا شما رو با مزایای هیچهایك، قوانین و اصولش آشنا كنیم، تا شاید اینبار كه یكی از اونها رو تو جاده دیدیم، اعتماد كنیم و اونها را تا نقطه ای همسفر خودمون كنیم و یا خیلی ساده تر، لبخندی دوستانه به نشونه احترام بهشون هدیه كنیم.اما شاید از خودتون بپرسید كه، اینكه تو گرما و سرما، زیر آفتاب یا بارون كنار جاده وایسی به امید اینكه كسی سوارت كنه، اون هم مجانی، بعد شب هم زیر آسمون خدا و تو چادر بخوابی و وعده های سبك غذایی بخوری رو چرا خیلی ها دوست دارن، جوابش میشه چند موردی كه در ادامه براتون میگیم :1) هزینه های سفرت بی نهایت كم میشه2) اعتماد به نفست زیاد میشه3) یاد میگیری سختی ها جلوی لذت بردنت از زندگی رو نگیره4) نقشه خونی، جغرافیا، برنامه ریزی و مدیریت بحرانت خوب میشه5) با فرهنگ، گویش و باور های مختلف آشنا میشی6) داستان زندگی مردم رو میشنوی و یه جورایی تجربه بدست میاری7) در نهایت هم چون سفرت كم هزینه میشه، بسیار سفر می كنی و میرسی به اونجایی كه میگن " پخته شود خامی ! "حالا اگر تا یه حدودی به هیچهایك علاقه مند شدین و دوست دارین كه اصول انجامش كه واقعا هم راحته و تنها نیاز به جسارت و در عین حال تصمیم گیری با عقل داره رو یاد بگیرین، در ادامه هم با ما همراه باشین، قدم به قدم، از خونه تا جاده و درنهایت مقصد. تو كوله ام چی بزارم ؟1) پول، البته خیلی كم( درسته كه ما در اصطلاح میگیم سفر مجانی و تمام سعی خودمون رو برای سفر كم هزینه انجام میدیم، اما زمان های بحرانی و راننده ای كه درنهایت هزینه ای كم از شما می خواد رو هم باید در نظر گرفت. )2) چادر، زیر انداز، كیسه خواب، چراغ قوه و وسایل درست كردن آتش3) غذای كنسروی وعده های غذایی خشك مثل بیسكوئیت4) لوازم بهداشتی مثل مسواك، خمیر دندون، صابون و دستمال5) لباس راحت، رنگارنگ و وسایلی كه نشون بده شما مسافر هستین، مثل دستمال سر، چراق قوه و ... كه از كوله میشه آویزونش كرد.6) در آخر هم ماژیك و مقوا فراموشی نشه، تو مسیر لازم میشه كه اسم مقصد رو بنویسین و دستتون بگیرین.اینها وسایلی بود كه بهشون در طول سفر نیاز پیدا میكنین، اما یه چیزهایی كه خیلی مهمتره و تو كوله جا نمیشه مثل لبخند، خوشرویی، ادب، اعتماد به نفس، علاقه به تجربه كردن و یاد گرفتن، یه دل شجاع و یه روح بزرگ برای اینكه آدم ها رو همونطور كه هستن قبول كنی و به نوع گویش، پوشش و فرهنگشون احترام بزارین، هم لازمه!مستقیم !مرحله سوار ماشین شدن، حیاتی ترین قسمت سفر شماست، بنابراین این چند مورد رو رعایت كنین تا با مشكل روبرو نشین. اول اینكه عینك آفتابی نزنین تا مشكوك به نظر نیاین، اگر بتونین تو گروه های دختر و پسر سفر كنین هم اطمینان راننده ها بهتون بیشتر میشه و هم خودتون راحت ترین، خانم ها خیالشون از امنیت راحته و آقایون هم ماشین زودتر گیرشون میاد. نكته بعدی اینه كه سر راه بایستید، نزدیك پمپ بنزین، عوارضی، پلیس راه و خروجی رستوران ها، چون سرعت ماشین ها كمه و فرصت تصمیم گیری بیشتری دارن. بعد از اینكه سوار شدین و محترمانه و خوش برخورد سلام و احوالپرسی كردین، سریع بگین كه هیچهایك میكنین و ازشون درخواست دارین تا بدون دریافت هزینه شما رو به مقصد برسونن، اونها هم اگر موافق باشن، با سوال این چه مدل سفر كردنه؟سر صحبت رو باز می كنن و این جا همون قسمت از سفرتونه كه ارتباط با انسان ها پر رنگ تر كردش، و نتیجه هم میشه درك كردن، یاد گرفتن، شنیدن و قضاوت نكردن. اگر با راننده های محلی هم روبرو شدین، سعی كنین تا از لهجه شیرین اونها چند كلمه ای یاد بگیرین. اینكه همراه خودتون یه هدیه كوچیك داشته باشین تا به رسم یادگار به راننده بدین، می تونه باعث بوجود اومدن یه حس خوب و اعتماد بشه كه مسافر و هیچهایكر بعدی كارش راحت تر بشه، تا دهن به دهن اخلاق خوب افراد رایگان سوار، تواضع و ادبشون بین راننده ها و افراد بچرخه. البته نباید فراموش كنین كه همون قدر كه برای راننده ها ریسك داره این ماجرا، برای شما هم همینه. پس می تونین هر وقت سوار ماشینی شدین، شماره پلاك ماشین، مدل، رنگ و مقصد رو برای یكی از دوستان بفرستین و یا در صورتی كه حرف های راننده حس ناخوشایندی به شما داد، با بهونه هایی مثل" خروجی كه رد كردیم راهم رو كوتاه تر میكرد. " ، " ببخشید من یكی از وسایل مهم و ضروری خودم رو كنار جاده جا گذاشتم. " و ... در آرامش از ماشین پیاده بشین. درنهایت باید بگیم كه هیچهایك كردن ربطی به خسیس بودن نداره، افراد زیادی هستن كه وضع مالی خیلی عالی دارن و تنها برای امتحان كردن این نوع از سفر، زندگی كردن در لحظه و آشنا شدن با افراد دیگه، هیچهایك می كنن. بنابراین به اونها احترام بزاریم و اون لبخندی هم كه گفتیم فراموش نشه.