امامزاده شاهزاده زكریا، قم
بین روستاى عیسى‌آباد و میدانك خلجستان، رود كوچكى جارى است كه در كنار آن، از عمق ۵ مترى تا سطح زمین، سدى آجرى به صورت برجى از سنگ و گچ چیده شده كه بناى موردنظر روى همین سد بنیان گردیده است. این بنا از خارج به شكل هشت ضلعى و از داخل به شكل چهار ضلعى مساوى به دهانه ۶ و ارتفاع ۹ متر است كه در هر ضلع آن، شاه‌نشینى (غرفه‌ای) ساخته شده است و از هر یك از شاه‌نشین‌ها نیز درى یا دریچه‌اى به خارج گشوده مى‌شود.
جدار داخلى بقعه سفیدكارى شده و به نقاشى‌هاى رنگ‌آمیزى مزین است كه در مواضع مختلف در جرز و اسپر آن، كاشى‌هاى خشتى منقش و هفت رنگ قدیمى به كار برده‌اند و چنین به نظر مى‌رسد كه این كاشى‌ها هم از بقایاى كاشى‌هاى ازاره یا مرقد هستند. در جلوى بقعه زیر ایوان، درى دو لنگه با كتیبه‌هاى منبت، تنكه‌هاى قابسازى و گره‌كشى قدیمى نصب گردیده كه از آثار عصر صفویه است و در میانهٔ اكثر قاب‌هاى آن، نام «علی» به خط ثلث برجسته خوانده مى‌شود.
برفراز بقعه، گنبدى شلجمى شكل و زیبا از آثار عهد صفویه به قطر و ارتفاع ۱۰ متر با عمق ۵ متر و استوانه‌اى از آجر تراش و تاركى آراسته به كاشى‌هاى الوان دوالى و كلوكى است كه دور شكم آن، ترنج‌هایى نزدیك یكدیگر به طور كمربندى و در میانهٔ آن‌ها اسامى جلاله و معصومین با كاشى‌هاى الوان به خط بنایى نقش شده است.
