در قمست جنوب شرق شهر گیوی سفلی و در تراس رودخانه ی گیوی چایی و در میان باغ های ساحل رودخانه، داش حامامی واقع شده است. حمام مذكور در دامنه ی كوه و به صورت غاری است كه از یك فضای مستطیل شكل به ابعاد تقریب ۴ × ۱۰ متر تشكیل شده كه در دل یك صخره طبیعی كنده شده است. محلی كه حمام در آن ایجاد شده، در اصل یك چشمه بوده كه با گسترش محدوده ی جشمه و ایجاد سكو و یك حوضچه مركزی با كنده كاری در بستر سنگی تبدیل به فضایی جهت استحمام شده است.
آب این حمام از سه نقطه تامین می شود كه درجه حرارت های هر كدام با دیگری فرق می كند. در دو گوشه ی شمال شرقی و شمال غربی حمام حوضچه های كوچكی با ابعاد حدود نیم در نیم متر ایجاد شده كه آب آن تراوش شده از دل دیواره ی سنگی ابتدا در این حوضچه ها جمع شده و سپس وارد حوض مركزی می شود.
وسط دیواره ی شرقی حمام نیز سومین سرچشمه ی آب حمام می باشد كه سردتر از دو سرجشمه ی دیگر است. گرمترین آب جشمه ی حمام بیشتر از ۳۰ درجه ی سانتیگراد دما ندارد. با این همه استحمام با آن بسیار آرام بخش و دلچسب می باشد.
در رابطه با تاریخ احداث این حمام اطلاع دقیقی در دست نیست. آن چه كه مسلم است این كه این حمام ابتدا چشمه ای بوده كه آب آن بیشتر مصرف شرب داشته است.
با كنكاشی در آثار جغرافی نویسان و مورخان دوره ی اسلامی به خصوص حمداله مستوفی كه در قرن هشتم هجری می زیسته، می توان گفت كه داش حامامی در آن دوره وجود نداشته است. چرا كه حمداله مستوفی از سمت فیروز آباد وارد شهر گیوی شده و به سمت خلخال رفته است، اطلاعات دقیقی از آثار و مناظر طبیعی منطقه به دست می دهد و ایشان از غار بوزلوق و آبگرم ایستی سویی نام می برد كه در دره كویی واقع هستند و می گوید: “در ولایت بحدود دیه كویی، دره است به طرف آفتاب، روی آن دره چشمه است كه آبش تابستان یخ می بندد و بر طرف قماه چشمه ی دیگری است كه در آبش بیضه می پزد. ولی هیچ اسمی از داش حامامی نمی كند. این مسئله نشان می دهد كه حمام در آن دوره هنوز احداث نشده بوده و به احتمال زیاد این حمام بعد از دوره صفوی در محل فعلی و در دل صخره ی طبیعی كنده شده است.”
در ۵۰ سال اخیر تغییراتی در بخش های ورودی حمام ایجاد شده به خصوص در هنگام احداث راه گیوی ـ خلخال در اثر ریزش كوه، قسمت های ورودی حمام تخریب شد كه توسط اهالی محل با مرمت بخش های فرو ریخته با استفاده از مصالح سیمان و سنگ و با ایجاد طاق سنگی و با نصب در فلزی به شكل امروزی درآمده است.
داش حامامی بنایی منحصر به فرد است كه در مكانی با مناظر طبیعی زیبا و شگفت انگیز واقع شده است. این محل می تواند یكی از قطب های جذب گردشگر در شهرستان كوثر باشد. اما به جهت تبدیل شدن این مكان به مناطق نمونه گردشگری لازم است اقدامات زیر صورت پذیرد: ۱ ـ ابتدا ضروری است كه باغ های اطراف بنا خریداری شده و محوطه سازی اطراف بنا به نحو احسن انجام پذیرد. ۲ ـ راه دسترسی خاكی و نا مناسب فعلی در ساحل رودخانه گیوی چایی زیر سازی شده و آسفالته شود. ۳ ـ قسمت های الحاقی متاخر و غیر اصولی به بنا كه سنخیتی با اصل آن ندارد، تخریب شده و مرمت علمی گردد. ۴ ـ استخرهای مدرن و با امكانات كافی در كنار حمام قدیمی ایجاد گردد.
تله كابین از هدف هایی است كه برای این پروژه در نظر گرفته شده است.
