تبریز، شهر خانه‌های تاریخی، قدیمی زیبا و به بیان دیگر، این شهر ویترین خانه‌های تاریخی ایران است، به طوریكه از كیلومترها دور نظر هر بیننده را به خود جلب می‌كند.
وجود 800 خانه تاریخی و قدیمی در شهر تبریز، به نوعی این شهر را به عنوان پایتخت و ویترین خانه‌های تاریخی در ایران تبدیل كرده است، كه به نظر می‌رسد، با وجود این همه خانه تاریخی در شهر اولین‌ها، معرفی این آثار تاریخی و دیدنی برای تورهای خارجی و داخلی برای توسعه صنعت گردشگری در كشورمان و به ویژه این منطقه مغفول و مهجور مانده است.
به سخنی دیگر، هر چند بسیاری از گردشگران خارجی و داخلی به منظور آشنایی بیشتر با این مكان‌ها و به خصوص با سبك زندگی و فرهنگ محلی این مناطق ترجیح می‌دهند، در خانه‌های تاریخی اقامت گزینند، ولی متاسفانه هنوز برنامه خاصی برای اقامت این گردشگران در این خانه‌ها در سطح كشور و به ویژه شهر تبریز تدوین و پیش‌بینی نشده، در حالی كه اكثر گردشگرانی كه به كشورمان و در راس آنها به آذربایجان و شهر اولین‌ها سفر می‌كنند، این برنامه را حلقه مفقوده صنعت گردشگری ایران می‌دانند.
تبریز، ویترین خانه‌های تاریخی ایران
با این اوصاف، تبریز، شهر خانه‌های تاریخی، قدیمی زیبا و به بیان دیگر، این شهر ویترین خانه‌های تاریخی ایران است، به طوریكه از كیلومترها دور نظر هر بیننده را به خود جلب می‌كند، تا اینكه در كنار این خانه‌ها با اندرونی و بیرونی، شیشه‌های رنگی، سقف‌های گچ‌بری، حوضخانه و سرداب آن؛ عكس یادگاری گرفت.
با این وجود، انتخاب تبریز به عنوان شهر گردشگری جهان اسلام در سال 2018، فرصت مناسبی است برای معرفی این آثار؛ تا اینكه از تمام ظرفیت‌های شهر اولین‌ها، به بهترین شكل و ممكن برای جذب گردشگر داخلی و خارجی استفاده كرد.پرسه در میان خانه‌های تاریخی تبریز
از این رو، در گزارشی به معرفی برخی از خانه‌های قدیمی و تاریخی شهر تبریز و برخی شهرستان‌های آذربایجان شرقی می‌پردازیم.
یكیازجاهای دیدنی تبریز موزه استاد شهریار است كه در محله مقصودیه یكی از محلات قدیمی تبریز خیابان ارتش جنوبی كوچه مقصودیه قرار دارد. ساختمان موزه شهریار قبلا محل زندگی محمدحسین شهریار شاعر معاصر ایران بوده است. این خانه با قدمت دوره پهلوی دوم (1347) در سال ۱۳۶۷ و بعد از درگذشت استاد، از سوی شهرداری تبریز خریداری شده و هم اكنون زیر نظر این نهاد اداره می شود. منزل استاد شهریار در زیربنایی بالغ بر ۲۵۰ متر و مساحتی حدود ۲۴۱ متر در ۲ طبقه ساخته شده است.
پروین اعتصامی در تاریخ 25 اسفند سال 1285 خورشیدی در خانه‌ای در محله ششگلان تبریز و در كوچه‌ای به همین نام، متولد شد و تا سن 6 سالگی كه به همراه خانواده به تهران مهاجرت نمود، در این خانه پرورش یافت. پروین اعتصامی كه در اصل نام وی «رخشنده» می‌باشد در خانواده‌ای فاضل و در دامان پدری دانشمند و مادری شاعر تربیت شد و به یُمن بهره‌مندی از فضای ادبی و شاعرانه‌ای كه در خانه پدری وجود داشت و قریحه‌ای سرشار از ذوق ادبی و توانایی فراوانی كه در این زمینه از آن برخوردار بود، به سرودن شعر روی آورد
خانه حریری مربوط به دوره قاجار است و در تبریز واقع شده و این اثر در تاریخ 27 دی 1377 با شماره ثبت 2242 به عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
تاریخچه این بنا به اوایل دوران قاجار برمی گردد، كه دو حیاط بیرونی و اندرونی و دو بلوك خانه دارد، كه هر دو رو به قبله است، نمای ساختمان بیرونی جلوه‌گاه هنر اصیل ایرانی و دارای نقاشی‌های بسیار زیبا و اصیل است، كه الهام گرفته از موضوعات اساطیری قدیم از جمله داستان یوسف و زلیخا از قرآن مجید و دیگر تواریخ و داستان‌ها است و سقفی سراپا نمونه قدرتمند و شگفت انگیزی از مینیاتور ایرانی است.
موزهٔ قاجار یكی از موزه‌های شهر تبریز است. این موزه در محل خانهٔ امیرنظام گروسی و در محلهٔ ششگلان قرار گرفته‌است. موزهٔ قاجار در سال ۱۳۸۵ خورشیدی پس از مرمت و بازسازی، به‌طور رسمی راه‌اندازی شد.
خانه امیرنظام گروسی كه در دوره ناصرالدین شاه و در زمان پیشكاری امیر نظام گروسی و توسط وی ساخته شده‌است در سال ۱۳۷۰ توسط سازمان میراث فرهنگی خریداری شد با شماره ۱۷۴۹ در فهرست آثار ملی كشور ثبت گردید. پس از مرمت و بازسازی بنا با حفظ ویژگی‌های معماری و شاخص‌های سنتی بنا به عنوان موزه قاجار مورد استفاده قرار گرفت. این موزه در نزدیكی مقبره الشعرا تبریز كه مدفن بیش از ۴۰۰ شاعر نامی از جمله شهریار، قطران، اسدی طوسی، فاریابی و ثقةالاسلام است قرار دارد.
عمارت تاریخی واقع در منطقه مقصودیه شهر تبریز است، كه در سمت جنوب ساختمان شهرداری تبریز قرار دارد. هیچ سند تاریخی مبنی بر زمان احداث این خانه در دست نیست اما تحقیقات نشان می‌دهند كه خانه حیدرزاده در حدود سال 1870 توسط حاجی حبیب لك ساخته شده است.
این خانه در سال 1378 در فهرست میراث ملی ایران با شماره 2524 به ثبت رسید. خانه حیدرزاده در سال 1380 بازسازی شد و هم‌اكنون به عنوان مركز اطلاع‌رسانی گردشگری استان آذربایجان شرقی و تبریز استفاده می‌شود
خانه گنجه‌ای‌زاده مربوط به دوره قاجار است و در تبریز، محله تاریخی مقصودیه، روبروی دانشكده معماری واقع شده و این اثر در تاریخ ۸ مرداد ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۰۲۱ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه 3 هزار مترمربع مساحت دارد و اعیانی آن در 3 طبقه متشكل از تعدادی اتاق در یك ردیف بدون اندرونی و بیرونی است.
این بنا شامل دو بخش است. بخش شرقی متعلق به دوره قاجاریه و بخش غربی كه اوائل پهلوی اول به ساختمان قبلی اضافه شده است. پلان‌های معماری، تركیب دو بخش مجموعه، ایوان‌ها، راه پله‌های دو طرفه و كاربرد مطلوب آجر از خصوصیات بارز این بنا است.
این خانه و خانه بهنام و خانه گنجه‌ای زاده جمعا از كاربری مسكونی به كاربری آموزش عالی تغییر عملكرد داده و جزء مجموعه دانشگاه هنر اسلامی تبریز است و در محور تاریخی و فرهنگی تبریز واقع شده است. بنا متعلق به اواسط دوره قاجاریه بوده و در دو دوره تكمیل شده است و شامل اندرونی و بیرونی است.
خانه بلورچیان از جمله آثار اواخر دوره قاجاریه است و در محله سرخاب قاپوسی شهر تبریز قرار دارد
این خانه كه سردر پر نقش و نگارش توجه هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌كند، از در ورودی با یك پله می‌توان وارد هشتی‌اش شد. ساختمان اصلی در قسمت شمالی آن قرار دارد و رو به جنوب دارای ایوان ستون‌دار است.
طنبی مشرف به ایوان و اتاق‌های جانبی (گوشوار) طرفین ایوان را تشكیل می‌دهد. حیاط اندرونی در شمالی‌ترین بخش ساختمان و طرفین آن اتاق‌های در شرق و غرب كه مشرف به حیاط اندرونی می‌باشد.
خانه بلورچیان دارای زیرزمین بوده و اتاق‌های زیر طنبی برای نشیمن تابستانی (حوضخانه) و دیگر اتا‌ق‌ها به صورت انباری و مطبخ استفاده می‌شود.
خانه شربت اوغلی متعلق به حكومت قاجاریه است كه در اوائل پهلوی اتاق‌هایی در دو طبقه به ضلع شمالی حیاط باغچه اضافه شده است. این ساختمان دو طبقه و دارای اندرونی و بیرونی است.خانه شربت اوغلی برای استفاده مسكونی ساخته شده ولی در سال 1369 برای شهرداری تبریز خریداری و بعد از مرمت توسط میراث فرهنگی تبدیل به فرهنگسرای تبریز شده است. این اثر به شماره 3222 در تاریخ شش اسفند1379 در فهرست آثار ملی كشور به ثبت رسیده است.
خانه سرخه‌ای مربوط به دوره قاجار است و در تبریز، خیابان ثقةالاسلام، نرسیده به درب قدیمی سرخاب قاپوسی واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۹ مرداد ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۲۷۷۹ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
خانه سرخه‌ای كه در نیمه دوم حكومت قاجارها ساخته شده، در آذربایجان شرقی و در شهر تبریز قرار دارد. این خانه در دو طبقه ساخته شده و متعلق به میرزامهدی فراشباشی داماد مظفرالدین شاه بوده است. خانه سرخه‌ای دارای اندرونی و بیرونی است و هشتی اصلی آن در ضلع جنوبی قرار دارد و دسترسی به بخش اندرونی و حیاط آن از طریق حیاط بیرونی امكان‌پذیر است.
مهمترین عوامل تزیین در خانه سرخه‌ای گچبری‌های متنوع در داخل و خارج ساختمان و انواع تزئینات چوبی و آیینه‌كاری‌های سقفی می‌باشد.
خانه مشروطه واقع در محله قدیمی راسته كوچه (خیابان شهید مطهری فعلی) از بناهای تاریخی دوره قاجار است، كه تاریخ بنای آن به سال 1245 خورشیدی می‌رسد. این خانه متعلق به حاج میرزا مهدی كوزه‌كنانی معروف به ابوالمله؛ از بازرگانان خوش‌نام شهر تبریز و یكی از حامیان بزرگ نهضت آزادیخواهی مردم آذربایجان بوده است، در دوران خودمختاری آذربایجان در سال‌های 1324 تا 1325 نیز محل تجمع سران فرقه دمكرات آذربایجان بوده است.