موزه قرآن و كتابت تبریز كه یكی از موزه‌های شهر تبریز است در محل مسجد صاحب الامر و در مركز شهر تبریز ایجاد شده است در موزه قرآن و كتابت تبریز نسخ نفیسی از قرآن مربوط به دوره‌های گوناگون تاریخ نگهداری می شوند كه گفته می شود یكی از آنها دست‌خط امام رضا (ع) است كه بر روی تكه ای از پوست نوشته شده است. همچنین انواع پلاك‌های فلزی، قلمدان‌ها، ظروف سفالی، نسخ خطی و … در این موزه نگهداری می شوند.
از آثار دیگر موجود در موزه قرآن و كتابت تبریز، می توان به آثار ملا عبدالباقی تبریزی استاد خط ثلث، میرزا محمد شفیع تبریزی، میرزا طاهر خوشنویس از اساتید خط نسخ و آثاری از محمد حسین تبریزی، علیرضا عباسی، علا الدین بیك تبریزی، درویش عبدالمجید و میر عماد حسنی را نیز در این موزه می توان دید. از برجسته ترین آثار دیگر می توان به لباس قسم منقوش به كل آیات قران، كوچكترین قران خطی مطلا، جام شفابخش و كتیبه سنگی میخی اشاره كرد.
بنای مسجد شاه تهماسب صفوی معروف به مسجد صاحب الامر در شرق میدان صاحب آباد در قلب شهر تبریز در كنار مهران رود قرار دارد. این بنای تاریخی یك گنبد و دو مناره بلند دارد و در ابتدا مسجد ویژه شاه تهماسب اول صفوی بود كه در سال 1045 ه.ق به وسیله سپاهیان سلطان مراد چهارم- امپراطور عثمانی- تخریب شد.
این مسجد پس از عقب نشینی عثمانیان در زمان شاه سلطان حسین صفوی توسط وزیر آذربایجان- میرزا محمد ابراهیم- بازسازی شد. زلزله سال 1193 ه.ق كه شهر تبریز را در هم كوبید و هزاران كشته بر جای نهاد، این بنای عظیم را نیز ویران ساخت.
ر سال 1266 ه.ق، میرزا علی اكبر خان، مترجم كنسولگری روس كه مرد ثروتمندی بود به آیینه بندی قسمتی از بقعه و دهلیز و تعمیرات آن اقدام كرد و صحن و مدرسه كنونی را احداث و موقوفاتی برای آن ها تعیین نمود، این صحن و مدرسه در بدو تاسیس “مدرسه اكبریه” نام داشت ولی بعدها “صحن صاحب الامر” خوانده شد.
با توجه به قداست این بنا پس از انجام تغییرات لازم این مكان در سال 1380 به عنوان موزه قران و كتابت در نظر گرفته شد.
قرآن هایی به خط بزرگان
در این موزه، مجموعه ای نفیس از قرآن كریم متعلق به دوران های مختلف، انواع ظروف مزین به آیات قرآنی، آثار خوشنویسان شهیر ایرانی و… را خواهید دید.
در میان آثار، قران هایی به خط ائمه و بزرگان وجود دارد كه دیده ها را مجذوب می كند. یكی از جذابترین آثار این مجموعه، صفحه ای از قرآن كریم از قرن سوم هجری قمری می باشد كه با دستان مبارك علی بن موسی الرضا (ع) برروی تكه ای از پوست آهو به خط كوفی نگاشته شده است.
