o جاذبه هاى طبیعى و گردشگری ایران:
• مناطق شمالى: سواحل دریاى خزر از مهم ترین مناطق و جاذبه های گردشگرى ایران است كه هر ساله مشتاقان بسیارى را براى گذراندن اوقات فراغت به سوى خود جلب مى كند. در ناحیه خزرى جنگل هاى انبوه و پیوسته روى دامنه هاى البرز روییده است و مسافرانى كه در جاده هاى كناره اى سفر مى كنند در یك سمت چشم انداز دریاى آبى و سمت دیگر جنگل سرسبز و طراوت و دلپذیرى آن را بر دامنه كوه ها مشاهده مى كنند.
• مناطق غرب و شمال غربى: ارتفاعات البرز و زاگرس در هنگام زمستان كه پوشیده از برف است حوزه هاى ورزش زمستانى را تشكیل مى دهند و میتوان یكی از مهمترین جاذبه های گردشگری ایران نام برد. در فصل تابستان دامنه ها این ارتفاعات با آب و هواى معتدل، چشم اندازهاى طبیعى زیبا، آبشارها، چشمه سارها و غارهاى طبیعى به نواحى جاذب تبدیل مى شوند. آب هاى معدنى یكى از عوامل توسعه گردشگرى در هر ناحیه محسوب مى شود.
o جاذبه هاى فرهنگى و تاریخى گردشگری ایران:
• اماكن مقدس مذهبى: مراكز و اماكن مقدس مذهبى مهم ترین قطب هاى جاذبه گردشگرى ایران را تشكیل مى دهند. شهر مشهد به دلیل وجود بارگاه امام رضا (ع) مهم ترین قطب مذهبى و گردشگری ایران است. همه ساله تعداد زیادى از زائران ایرانى و خارجى از كشورهاى همسایه و مسلمان به این شهر سفر مى كنند.

• ابنیه و آثار تاریخى: استان فارس با بناهاى باستانى چون تخت جمشید، نقش رستم و خرابه هاى استخر، تخت سلیمان، پاسارگاد (مقبره كوروش) و آثار تاریخى پس از اسلام چون مسجد و حمام و بازار وكیل شیراز، دروازه قرآن و آرامگاه حافظ و سعدى از جاذبه های گردشگرى فرهنگى و تاریخى ایران محسوب مى شود و پایتخت فرهنگى ایران مى باشد.

صنعت گردشگرى صنعت پر در آمد، پاك و كم هزینه!
صنعت گردشگرى امروزه در ردیف صنعت هاى پردرآمد، پاك و كم هزینه دنیا قرار دارد و از هر ١٥ نفر شاغل در سطح دنیا یك نفر در این بخش فعال مى باشد. از طرفى صنعت گردشگرى دنیا ابعاد متنوعى همچون توریسم الكترونیكى، اكو توریسم، توریسم درمانى، ورزشى، روستایى، فرهنگى و تاریخى یافته است.

تأثیر گردشگرى ایران براى جوانان!
با توجه به جمعیت جوان رو به گسترش، نرخ بالاى بیكارى، لزوم افزایش درآمد ارزى و سرمایه گذارى خارجى، توجه بیش از پیش در حوزه گردشگرى مى تواند زمینه رسیدن به اشتغال كامل، افزایش درآمد ارزى، معرفى تمدن و فرهنگ ایرانى به جهانیان، تعامل گسترده و سازنده با كشورهاى دنیا، درهم شكستن مرزهاى قومى و اقلیمى را فراهم كند.

مهمترین عواملى كه مى توان توریسم را طبقه بندى كرد:
o از نظر زمانى: فعالیت هاى گردشگر را به شكل كوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت از یكدیگر تفكیك مى كند.
o از نظر مكانى: گردشگرى را به صورت فعالیت هاى گردشگرى در حوزه نزدیك، حوزه میانى و حوزه خارج یا دور تقسیم بندى مى كند.
o از نظر تابعیت: گردشگران به دو گروه گردشگران خارجى و بین المللى و گردشگران داخلى تقسیم مى گردد.
o از نظر انگیزه سفر: بر اساس آن گردشگرى با انگیزه هاى استراحتى، تفریحى، درمانى، زیارتى، فرهنگى، اقتصادى، ورزشى و.... از یكدیگر تفكیك مى شوند.
o از نظر فصل گردشگرى: موسم گردشگرى را بر اساس فصول مختلف سال طبقه بندى مى كند. در این طبقه بندى دو فصل تابستان و زمستان از اهمیت بالایى نسبت به فصول بهار و پاییز برخوردارند.
o از نظر شكل و سازمان دهى سفر: مانند سفرهاى انفرادى، گروهى، خانوادگى و... كه تركیب گردشگرى را تعیین مى كند.
o از لحاظ نوع و محل اقامت: گردشگران را بر اساس نوع و محل اقامت، از نظر كیفى و كمى طبقه بندى مى كند. مانند گردشگران مقیم در هتل ها، مهمانپذیرها، خانه هاى ویلایى یا پانسیون هاى خانگى، كمپینگ و....
انواع توریسم عبارتند از:
o توریسم تندرستى: مسافرت به دهكده هاى سلامت بدون دخالت پزشك. معمولا براى فرار از ازدحام شهرها یا از بین بردن تنشها و استرس و حتى براى استفاده بیشتر از نور خورشید.
o توریسم درمانى: استفاده از آب هاى معدنى، نمك، لجن هاى طبیعى، مناطق آفتاب گیر تحت نظارت و مداخله پزشك.
o توریسم كشاورزى: شامل بازدید از مزارع و زمین هاى كشاورزى مى باشد كه به نوعى اقتصاد داخلى كشاورزى را حمایت مى كند.

توریسم مجازى: سفر به طور فیزیكى انجام نمى شود بلكه كشف دنیا از طریق اینترنت، كتاب و تلویزیون صورت مى گیرد.

توریسم آثار باستانى: شامل بازدید از مكان هاى تاریخى یا صنعتى كه از قدمت باستانى برخوردارند از جمله كانال هاى قدیمى، راه آهن، میدان نبرد و... مى باشد.

توریسم فرهنگى: طى این سفرها از میراث فرهنگى شهرها بازدید مى شود. این نوع توریسم تجربیات خاص فرهنگى را نظیر توریسم موزه هنرى دربر مى گیرد و گردشگران مى توانند در طول سفر از موزه هاى هنرى دیدن كنند یا در بسیارى از مراسم فرهنگى شركت نمایند.

توریسم زیارتى: سفر به منظور زیارت مكانى مقدس

توریسم آب هاى معدنى و چشمه ها: سفر براى دیدن و استفاده كردن از آب هاى معدنى و چشمه هاى آب درمانى براى درمان بعضى بیمارى هاى خاص و لذت بردن از این نعمت خدادادى.

توریسم سفرى: نوعى خاص از گشت و گذار كه شخص از سفر كردن بیشتر از رسیدن به مقصد لذت مى برد.
