جنگل اولنگ در فاصله 85 كیلومتری شمال شاهرود در امتداد جنگلهای ابر و قطری قرار دارد و از شمال به جنگلهای استان گلستان، از شرق، غرب و جنوب به ارتفاعات حوضه آبریز شهرستان شاهرود محدود میشود.
منطقهی سمنان، از نظر توپوگرافی نیز بخش زیادی از عرصه بهصورت تپه ماهور با شیب متوسط و پستی و بلندیهای زیادی بوده كه در بخشهای شمالی به آبریز دریای خزر در استان گلستان منتهی میشود.
ارتفاع این اراضی حدود 3100 تا 3200 متر از سطح دریاست و در واقع بر روی یالهای جداكنندهی دو حوضهی آبریز شمالی و جنوبی رشته كوه البرز شرقی در منطقه خیج شاهرود مستقر است.
اكتشاف معادن ذغال سنگ در برخی قسمتهای جنگل به ایجاد جادهی نسبتاً خوبی منجر شده كه علاقهمندان و دوستداران طبیعت از آن استقبال كردهاند.
اگرچه تخریبهای ناشی از احداث جاده و بهرهبرداری از معادن ذغالسنگ لطمه جدی به منطقه وارد كرده اما هوای خنك و مناظر دیدنی و وجود راه مناسب آسفالت، این منطقه را بهمكانی مناسب برای گردشگری تبدیل كرده است. در ایام تعطیل بهخصوص از عصر روزهای پنجشنبه تا آخرین ساعات روز جمعه، شمار فراوانی از طبیعتگردان، كه اكثریت آنها از اهالی شاهرود هستند، با نصب چادرهای مسافرتی از چمنزارها، چشمهها، جنگلهای تنك منطقه و هوای مطبوع و دلنشین آن استفاده میكنند.

جادهی احداثی امروزه علاوه بر نقش انتقال ذغالسنگ استخراجی از معادن منطقه برای ارتباط بین شهرهای شاهرود و رامیان همچنین برای گردشگران استفاده میشود.
بر بالای بلندترین گردنه این منطقه، ادارهی راه و ترابری شاهرود ایستگاهی تأسیس كرده كه كار حفاظت از راه و باز نگهداشتن آن را در هنگام برف و كولاك به عهده دارد. وجود این ایستگاه بهعنوان تأسیسات حمایتی، میتواند در خدمت توسعهی گردشگری منطقه استفاده شود.
براساس مطالعات هواشناسی، اقلیم منطقه جزء اقلیمهای نیمه خشك مرطوب و در بخش شمالی اقلیم منطقه مرطوب سرد است. متوسط بارندگی سالیانه حدود 350 تا 400 میلیمتر و در آبریز شمالی نیز تا 550 میلیمتر برآورد شده است. میزان تبخیر و تعرق واقعی 700 میلیمتر و میانگین درجهی حرارت سالیانه نیز 12درجه سانتیگراد برآورد شده است.
به استناد گزارشهای هواشناسی، تعداد روزهای یخبندان در منطقه 98 روز است. اغلب بارش منطقه در فصل زمستان(به صورت برف) و در فصل بهار بهصورت باران است.

مهمترین گونههای جانوری قابل مشاهده در منطقه شامل انواع پستانداران، پرندگان، خزندگان هستند. شرایط جنگلی و امكان پناه گرفتن حیوانات شانس مشاهدهی بسیاری از حیوانات را برای گردشگران از میان برده است. افراد علاقهمند با تمهیدات خاص میتوانند گونههای جانوری آن را مشاهده كنند.
منطقه اولنگ در حقیقت منطقهای است كه بین دو فرهنگ متفاوت واقع شده است. در آبریز جنوبی روستاهای شاهرود و در آبریز شمالی روستاهای رامیان قرار گرفتهاند. شكل فرهنگی اهالی معدود باقیمانده در منطقهی اولنگ با سادگی بیشتری همراه است و هنوز تكلفات شهری را در خود جا نداده است. آثاری از دست بافتهها در میان ساكنان گذشته جوزچال دیده میشود اما صنایعدستی به شكل پویا و در حال تولید وجود ندارد.
جنگل و ارتفاعات اولنگ بخشی از چشمانداز منطقه جنگلی شاهرود است كه به علت وجود اقلیم مرطوب و خنك و نزدیكی به شاهرود، برای جلب گردشگران در فصل بهار، تابستان و پاییز قابل برنامهریزی است.

از جمله جاذبههایی كه در مسیر بازدید این جنگل فرحبخش قرار دارد میتوان به مجموعه تاریخی بسطام اشاره كرد كه گنجینهای از تاریخ، فرهنگ و تمدن منطقه شاهوار است. آرامگاه عارف نامی شیخ ابوالحسن خرقانی در روستای قلعه نو خرقان، آبشار تنگه داستان مجن و نیز موزهی باستانشناسی، موزهی حیات وحش و آثار تاریخی شهر شاهرود نظیر مسجد شیخ علی اكبر، مسجد جامع، بازار تاریخی، تكیه زنجیری، خانه یغماییها و... از جمله جاذبههای مسیر گردشگری جنگل اولنگ است.
در شهرهای شاهرود و بسطام اماكن اقامتی، پذیرایی و آژانسهای گردشگری مناسبی وجود دارد كه با بهرهگیری از پرسنل، لیدرهای آموزش دیده و امكانات استاندارد بهخوبی پذیرای گردشگران هستند.
دسترسی به شاهرود كه در 400 كیلومتری شرق تهران به مشهد قرار دارد علاوه بر اتوبان، از طریق خطوط ریلی و هوایی نیز امكانپذیر است.