چابهار را بهشت گمشده ایران می خوانند خلیجی كه كمتر بین ایرانیان شناخته شده اما زیبایی های طبیعی و گردشگری اش آنقدر زیاد است كه این منطقه را جزو بی نظیرترین مناطق گردشگری دنیا محسوب كرده است.
همه ساله با وزیدن گرفتن بادهای موسمی با نام «مونسون» تعداد زیادی از مسافران و گردشگران كه از پیشروی جبهه هوای گرم تابستانی در كشور به تنگ آمده اند همراه با این بادها به چابهار سفر می كنند.
بادهای مونسون كه خاستگاه آن اقیانوس هند است همه ساله در فصل تابستان آب و هوای گرم چابهار را طراوت بخشیده و انگیزه لازم را در گردشگران علاقه مند سفر به خنك ترین بندر جنوب كشورفراهم می سازد.
وزش بادهای موسمی یا مونسون، به دلیل اختلاف شدید درجه حرارت بین دو حوزه بزرگ اقلیمی یعنی ارتفاعات هندوكش و اقیانوس هند به وجود می آید و موجب تولید بادهای باران آور تابستانی در بندر چابهار در جنوب شرق ایران می شود.
وزش بادهای موسمی مونسون در ایام تابستان از اقیانوس هند به ساحل چابهار از گذشته همواره به عنوان یكی از عوامل طبیعی این منطقه در جذب گردشگر محسوب می شده است.
این بادهای فصلی با شدت و ضعف تا پایان شهریور ادامه دارد و در شرایطی باعث بادهای شدید و مرطوب و باران های سیل آسا می شود و حتی می تواند مناطق مركزی كشور را تحت تاثیر و نفوذ قرار دهد.
وزش این بادها، باعث می شود تا در فصل تابستان و گرم ترین ماه های سال، هوای چابهار بیش از اندازه گرم نباشد و چابهار را به خنك ترین بندر جنوب كشور در تابستان تبدیل كرده است.
وجود ظرفیت های خدادادی و بكر شامل جاذبه های طبیعی مانند كوه های مینیاتوری، گل فشان، بندر بكر، میوه های گرمسیری، آبزیان متنوع و برگزاری جشنواره تابستانی با حضور هنرمندان كشوری هر یك در جایگاه خود در جذب جهانگردان و گردشگران سهیم هستند.
چابهار را بهشت گمشده ایران می خوانند خلیجی كه كمتر بین ایرانیان شناخته شده اما زیبایی های طبیعی و گردشگری اش آنقدر زیاد است كه این منطقه را جزو بی نظیرترین مناطق گردشگری دنیا محسوب كرده است.
تالاب لیپار
تالاب لیپار در نزدیكی روستای رمین و در 15 كیلومتری شرق چابهار در مسیر جاده ساحلی چابهار - گواتر قرار گرفته است. لیپار چشم انداز فوق العاده ای دارد به گونه ای كه رویش گونه های بلوط و گزنه در آب صحنه فوق العاده زیبایی خلق كرده كه در هیچ جای دیگر ایران دیده نمی شود.
تالاب لیپار از مناطق زیبا و طبیعی چابهار است كه در آن پرندگانی چون لك لك، طاووس، كبك و مرغ ماهی خوار زندگی می كنند. همجوار با این تالاب زیبا منطقه ای با نام دشتار قرار دارد كه بومیان به آن عروس نیز می گویند، علت این نامگذاری زیبایی منطقه و وجود درختان سرسبز و خرم است كه می تواند پذیرای علاقه مندان به طبیعت باشد. (دشتار در زبان بلوچ به دخترانی اطلاق می شود كه هنوز ازدواج نكرده اند.)
در این منطقه پنبه هایی وحشی به عمل می آید كه بومیان از آن تشك و بالش تهیه می كنند. همچنین این منطقه، تاریخی طولانی را یدك می كشد و دارای جاذبه هایی از جمله چاه های عمیق و گورستان های تاریخی است.
جنگل حرا
این جنگل زیبا در ناحیه ساحلی خلیج گواتر در نزدیكی محلی كه رودخانه باهوكلات به دریای عمان می ریزد قرار دارد و درختان آن همراه با جزر و مد دریا در طی روز و شب به زیر آب رفته و باری دیگر سر از آب بیرون می آوردند. حرا درختچه ای است كه در مرداب های نواحی گرم در كرانه های عربستان، مصر و جنوب ایران می روید.
ساحل صخره ای دریا بزرگ
در كناره های دریای عمان و در قسمت جنوبی شهرستان چابهار، صخره های بزرگی در اثر پیشروی آب دریا و فرسایش سنگ های رسوبی به وجود آمده كه چشم انداز زیبایی را تشكیل داده است. این بخش از سواحل را به خصوص در هنگام غروب آفتاب می توان به عنوان یكی از دیدنی ترین سواحل جنوبی ایران نام برد زیرا با دیواره های صخره ای و مناظر دلنشین مانند آكواریومی طبیعی با انواع ماهی ها و زمین هموار، بینندگان را به شگفتی و تحسین وا می دارد. در این ساحل به دلیل برخورد موج ها با صخره های ساحل مناظر زیبایی به وجود می آید كه آن را موج فشان می نامند.
ارتفاع امواج در این ساحل به بیش از 2 متر می رسد و در فصل تابستان و همزمان با وزیدن باد های مونسون به عنوان یكی از جاذبه های طبعی برای گردشگران و مسافران محسوب می شود.
رودخانه باهوكلات
این رودخانه یكی از پرآب ترین رودهای بلوچستان و عامل اصلی حیات در جنوب این منطقه محسوب می شود و محلی برای زندگی تمساح ایرانی است. تمساح پوزه كوتاه ایرانی بازمانده خزندگانی است كه در حدود 265 میلیون سال پیش می زیسته اند.
در حوزه حیات وحش نیز تمساح پوزه كوتاه برجسته ترین موجود منطقه چابهار است كه به طور طبیعی و آزاد زندگی می كند. زیستگاه اصلی این تمساح كه به نام محلی گاندو خوانده می شود، حدود 380 هزار هكتار مساحت دارد كه بخشی از آن در چابهار و بخش دیگر آن در شهرستان ایرانشهر واقع شده است.
تمساح پوزه كوتاه در بركه های راسك، باهوكلات و باتلاق های دلگان زندگی می كند و تنها نوع تمساح ایران است كه ارزش ملی و بین المللی دارد. طول این جانور تا چهار متر می رسد و قوی ترین عضو آن دمش است.
تپه های گل فشان یكی از جاذبه های منحصر به فرد در دنیا و همچنین از زیبایی های بندر چابهار و كنارك است. در شمال غربی چابهار و در 20 كیلومتری روستای كهیر سه تپه كوچك گل فشان به ارتفاع 10 الی 20 متر وجود دارد كه دوتای آنها از چندین سال پیش خاموش شده و سومین آنها كه هنوز فعال است، گلی سرد و طوسی رنگ از دهانه آن تراوش می كند.
این تپه ها با پرتاب حباب های گل و لای از ژرفای زمین، چشم هر بیننده ای را خیره می كند، مردم محلی از این گل و لای برای درمان بیماری ها به ویژه بیماری های پوستی استفاده می كنند.
آلاچیق های ساحلی تیس
اگر به دنبال فضایی برای استراحت با معماری امروزی می گردید آلاچیق های پلاژ كنار ساحل خلیج چابهار، در مسیر جاده كنارك ـ چابهار مكان مناسبی برای استراحت است.
این الاچیق ها در 9 كیلومتری چابهار واقع شده اند و به وسیله جاده ساحلی آسفالته به جاده اصلی متصل می شود. این مكان تفریحی با چشم انداز مناسب برای گردشگران محسوب می شود و با غذاخوری و چایخانه آمادة پذیرایی از مسافران است.
