خانه امین الضرب تهران مربوط به دوره قاجار می باشد و یكی از خانه های تاریخی پایتخت است، كه قدمت آن۱۶۰ سال و به دوران مشروطیت می رسد.در این خانه‌ها بخش‌های مختلفی همچون اندرونی، اصطبل، انبار آشپزخانه و كتابخانه دیده شده است. كتابخانه این خانه ۱۱۰۰ نسخه خطی و اسناد مهمی از زمان قاجار دارد. امین‌الضرب علاقه زیادی داشت كه اسناد را جمع‌آوری كند و پس از جمع‌آوری برخی اسناد و اشیاء آنها را كد گذاری میكرد. این اسناد و اشیا در حال حاضر به موزه واگذار شده است. همچنین این خانه پناهگاه سید جمال‌الدین اسدآبادی بوده و مدت‌ها آثار و لوازم شخصی‌اش در این محل نگهداری می‌شد كه پس از وی به موزه اهدا شد. این اثر در تاریخ ۱ مهر ۱۳۸۲ شمسی با شماره ثبت ۱۰۴۱۵ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
امین الضرب كه بود؟
محمد حسین امین الضرب فرزند محمد حسن اصفهانی مسئول ضرب سكه در عهد ناصری بود كه بعد از مرگ ناصرالدین شاه معلوم شد كه در ضرب سكه تقلب كرده و به زندان افتاد. محمد حسین كه برای تحصیل به فرنگ رفته بود در راه بازگشت متوجه شد كه پدرش در زندان است به همین دلیل خود را فورا به دربار رسانید و با پرداخت چهل هزار تومان وجه نقد آن روز پدرش را آزاد كرد. بعدها معلوم شد كه تقلبی در كار نبوده و فقط دسیسه درباریان بوده است. چرا كه محمدحسن بعد از روزگاران سختی كه در اصفهان سپری كرد و دیون پدرش را پرداخت كرد تنها با یك الاغ و چرتكه و ۲۶۰ ریال پول به تهران آمد.
او فنون ضرب سكه را در فرنگ آموخته بود و به پسرش نیز این فنون را آموخت. محمدحسین نیز مانند پدرش به ضرب سكه پرداخت و از ۱۶ سالگی تا ۱۹ سالگی شغلش تجارت ضرب سكه بود. به همین خاطر لقب امین الضرب را به وی دادند. او مدتی را نزد سیدجمال الدین اسدآبادی در همین خانه شاگردی كرد و زبان عربی را آموخت. امین الضرب عاشق مسافرت كردن بود و با یادگیری فرهنگ مردم بیگانه و نحوه زندگی آن ها سعی می كرد كه همواره كالاهایی كه در فرنگ مورد اقبال واقع شده است را وارد نماید به همین دلیل مظفرالدین شاه از او خوشش آمد و او را مورد لطف و عنایت خودش قرار داد.
با شكل گیری انقلاب مشروطه و مجلس، بازاریان تهران او را به عنوان نماینده خودشان در مجلس برگزیدند. او سه سفر با مظفر الدین شاه به فرانسه و روسیه رفت و هر بار صنعتی را وارد كرد. در دو سفر اول كه به فرانسه رفت صنعت ابریشم كشی را وارد كرد اما متاسفانه مزارع شمال را آفت زد و ورشكست شد. برای بار دوم در صنعت ریلی سرمایه گذاری كرد كه تا حدودی موفق بود اما برای بار سوم كه همسفر شاه به روسیه شد برای اولین بار نیروگاه برق را دید و تاسیسات نیروگاه را به مبلغ ۵۰۰ هزار تومان خریداری كرد. هنوز شاه در روسیه بود كه محمد حسین امین الضرب برق را به تهران آورد.
البته بسیاری از رجل سیاسی معتقد بودند كه نباید به اختراع فرنگی ها اعتماد كرد و روحانیت نیز آن را جادوی شیطانی می خواندند و مردم به شدت از برق در هراس بودند. تا اینكه امین الضرب در روز نیمه شعبان به مناسبت تولد آقا امام زمان تمام خیابان های منیریه را با لامپ های رنگارنگ آذین بندی كرد و این گونه خرافات را شكست داد. كار به جایی رسید كه سر داشتن برق دعوا بود و كارخانه هم تكافوی احتیاج مردم را نمی داد. این گونه شد كه برای اولین بار در ایران اداره روشنایی معابر تاسیس شد و مردم بابت برق مصرفی خود مجبور به پرداخت وجه شدند. مردم معتقد بودند برق نسبت به سایر سوخت ها تمیزتر است و از سل جلوگیری می كند. سرانجام محمد حسین امین الضرب پدر برق ایران ( موزه صنعت برق ایران ) در سال ۱۳۱۱ بر اثر ابتلا به آسم درگذشت و بنا به وصیت خودش در جوار مولا علی (ع) در نجف اشرف به خاك سپرده شد. فرزندانش حسن، محسن، دكتر یحیی و دكتر اصغر مهدوی هستند. تمام كسانی كه در ایران در فلسفه به جایی رسیده اند شاگرد دكتر یجیی مهدوی بوده اند.
نحوه دسترسی به خانه امین الضرب تهران
آدرس : تهران، خیابان امیر كبیر، نبش خیابان ایران
مترو: با استفاده از خط دو مترو در ایستگاه بهارستان از قطار پیاده شوید وارد خیابان مصطفی خمینی، سپس علامه رضی، از آنجا وارد خیابان مردم و در نهایت وارد گل محمدی شده تا به خیابان ایران برسید. به سمت چپ بپیچید و مستقیم جلو بروید تا به خیابان امیركبیر برسید. خانه امین الضرب نبش خیابان ایران قرار گرفته است. حدودا نیم ساعت پیاده روی تا رسیدن به خانه امین الضرب را خواهید داشت.
