آبشار موآب در ارتفاعاتی موسوم به قله ساكا واقع شده و در حدود ۱۸۰ متر ارتفاع دارد. به جز اواخر تابستان كه تا حدی آرام و كمآب به نظر میرسد، در سایر فصول پرآب و خروشان است.خروشانترین و زیباترین آبشار روستای افجه آبشار موآب است. این آبشار با ارتفاع ۱۸۰متر درست مشرف به دشت هویج، معروفترین دیدنی روستای افجه، است. آبشار موآب در زمستانها بسیار خروشان و پرآب است. آبشار موآب در كنار آبشار پسچویك قرار گرفته است و با حدود ۲۰ دقیقه پیادهروی از آن میتوان به دشت هویج رسید.
روستای افجه
افجه روستایی خوش آبوهوا در ۵ كیلومتری لواسان است. درواقع اگر بخواهیم از شمال شرق تهران به افجه برویم، باید حدود ۳۰ كیلومتر از پایتخت فاصله بگیریم.افجه بهشتی گمشده در جوار پایتخت است. مردم این روستا دامپرور و كشاورز هستند و به زبان مازنی حرف میزنند.افجه ۲۰۲۰ متر از سطح دریا بالاتر است. بنابراین روستایی سردسیر به حساب میآید. بهتر است فصل بهار و تابستان را برای سفر به افجه و آبشار موآب افجه انتخاب كنید. خصوصا ماههای اردیبهشت و خرداد. اواخر اردیبهشت و اوایل خرداد، روستای افجه از هر زمان دیگری دیدنیتر و زیباتر است.
جاهای دیدنی اطراف آبشار موآب افجه
آبشار پسچویك
آبشار پسچویك، آبشاری زیبا و خروشان است كه حاشیه روستای افجه قرار دارد.این آبشار ۱۵ متر ارتفاع دارد و در سینهكش قله ساكا قرار دارد. برای دیدن این آبشار باید به گوشه شمال شرقی روستا بروید و مستقیم برانید تا به تابلوهای راهنمایی برسید.

دشت هویج
معروفترین دیدنی روستای افجه، ذشت هویج است. مردم محلی به منطقه دشت هویج، گرچال میگویند. دشت هویج در ارتفاع ۲۴۰۰ متری از سطح دریا قرار گرفته است. قدیمترها در این منطقه هویج كشت میشد و طوفان رنگ نارنجی كه در فصل برداشت محصول در این دشت به راه میافتاد، باعث شد كه مردم به این منطقه نام گرچال بدهند. گر در فارسی كهن به معنای آتش و چال هم كه به معنای چاله است. پس گرچال یعنی چاله آتش.البته حالا دیگر در دشت هویج، هویج كاشته نمیشود. اما این منطقه به جایی بكر و دوست داشتنی برای گردشگران تبدیل شده است.برای اینكه به دشت هویج برسید باید از گوشه شمال شرقی روستا مستقیم به سمت روستای برگ جهان برانید و پس از گذر از آن به دشت هویج برسید.

محله چراغان
یكی دیگر از دیدنیهای روستای افجه؛ محله چراغان است. این محله به خاطر بافت سنتی و زیبایش مشهور شده است. معروفترین چیزی كه در محله چراغان انتظارتان را میكشد، سقاخانهای زیبا و قدیمی به نام سقاخانه ابوالفضل است.در مجاورت سقاخانه ابوالفضل هم درخت چناری با قدمت ۴۰۰ سال وجود دارد كه تماشای آن خالی از لطف نیست. قدم زدن در كوچه پس كوچههای محله چراغان و تجربه حس و حال سالهای دور، زمانی كه اجدادمان زندگی میكردند، حس جذابی است.

قصر ناصرالدینشاه
یكی از بناهای تاریخی روستای افجه، باقیمانده قصری است كه به ناصرالدینشاه نسبت داده میشود. این قصر در ضلع شمالی روستا و درمیان باقی بزرگ ساخته شده است.گفته میشود كه ساخت این قصر توسط اعتمادالدوله صورت گرفته است. البته امروز از بنای قصر ناصرالدینشاه چیز زیادی باقی نمانده است. یعنی انتظار نداشته باشید كه وقتی برای دیدن قصر رفتید، به ساختمان درست و حسابی و با معماری مشخص بربخورید. متاسفانه امروز از این بنا تنها ۱.۵ متر دیوار و تلی آجر باقی مانده است و بنای اصلی قصر به طور كامل تخریب شده است.
قلعه ساكا
قلعه ساكا، از آثار باستانی روستای افجه است. قدمت قلعه ساكا كه به قلعه دربند هم مشهور است، به قرن دوم یا سوم هجری میرسد. این قلعه در بلندترین بخش روستا قرار است و به تمام روستاهای اطراف اشراف كامل دارد.قلعه ساكا تا دوره صفوی فعال بود و مورد استفاده قرار میگرفت. البته متاسفانه امروز چیز زیادی از این قلعه باقی نمانده است و همان بلایی كه سر قصر ناصرالدینشاه آمد، بر سر این قلعه هم آمده است.
حمام قاجار
در روستای افجه حمامی وجود دارد كه هنوز فعال است و مورد استفاده اهالی قرار میگیرد. قدمت این حمام به دوره قاجار برمیگردد. البته طی باسازیهایی كه در این حمام صورت گرفته است، بخش زیادی از بنای قدیمی آن تخریب و نوسازی شده است.وجه مشترك تمام آقار تاریخی و قدیمی روستای افجه، تخریب است كه متاسفانه حمام قاجار هم از آن بینصیب نمانده است. البته از آنجایی كه این حمام ثبت ملی شده است، وضعیت بهتری نسبت به سایر آثار تاریخی روستا دارد. حمام هنوز شكل سنتی معماری خود را حفظ كرده است و طاق و قوس مربوط به دوره قاجار را میتوان در آن دید.
دشت لار
اگر در اواخر اردیبهشت و اوایل خرداد به روستای افجه سفر كردید، كمی از روستا دور شوید و دشت لار را هم تماشا كنید. دشت لار نزدیك منطقه رینه است و یكی از زیباترین دشتهای ایران در فصل بهار است. علت زیبایی این دشت رویش شقایقهای زیبا است كه در دامنه قله دماوند، جلوهای خاص به طبیعت میبخشند.