آسیاب های آبی كهر دارای دو سنگ آسیاب است كه یك سنگ ثابت و سنگ دیگر متحرك است. با حركت سنگ دوم دانه‌هایی كه توسط روزنی بین این دو سنگ هدایت شده‌اند، خرد می‌شوند. برای حركت دادن سنگ متحرك از نیروی انسان، حیوانات، آب یا باد استفاده می‌شده‌است. به آسیاب‌هایی كه برای حركت از نیروی آب استفاده می‌كنند، آسیاب آبی و به آن‌هایی كه از نیروی باد استفاده می‌كنند، آسیاب بادی گفته می‌شود.
بقایای آسیابهای آبی كهره مربوط به سده‌های متاخر اسلام است و در شهرستان شیروان و چرداول، بخش هلیلان، دهستان هلیلان، ۲ كیلومتری غرب روستای كهره واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۶ اسفند ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۶۰۱۱ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. آسیاب یا آسیا وسیله‌ای بوده‌است كه در گذشته برای خرد كردن دانه‌هایی مانند گندم از آن استفاده می‌شده‌است.
دسترسی: شهرستان شیروان و چرداول، بخش هلیلان، دهستان هلیلان، ۲ كیلومتری غرب روستای كهره
