كویر حلوان در موقعیت جغرافیایی N3355 شمالی تا N3337 شمالی و E5605 شرقی تا E5615 شرقی در استان خراسان جنوبی قرار دارد. این ریگزار از شمال به كویر مركزی ایران و ارتفاعات پیر حاجات طبس، از جنوب به محور ارتباطی شهرستان خور به طبس، از شرق به كوه های و ارتفاعات عاشقان و از غرب به دریاچه نمك خور و كویر مركزی ایران محدود می شود.
حلوان نام روستایی در حاشیه شرقی این كویر است. روستای حلوان یكی از زیباترین مناطق گردشگری طبس است كه از دیرباز از چند جنبه معروف بوده است. وجود نخلستان و تولید خرمای بسیار مرغوب از آن به طوری كه كه واریته خرمای آن معروف است. در سالهای اخیر علاوه بر نژاد محلی از نوع خرمای مضافتی و دیگر نژاد ها هم در حلوان كشت شده است. بافت قدیمی بسیار بزرگ و زیبای حلوان با آن كه رو به تخریب است، لیكن با قدم زدن در كوچه های قدیمی می توان شكوه و عظمت معماری كویری را مشاهده نمود. قلعه حلوان كه روستای قدیمی را بصورت كامل در خود جای داده، یكی از بزرگترین و باشكوه ترین قلاع كل منطقه طبس است. حلوان در ایام قدیم ۱۳ برج نگهبانی داشته است كه هماكنون ۵ برج آن سالم است. همچنین حلوان مسیر مهم كاروان گذری بوده است. كاروان ها در مسیر بین حلوان در شرق و عروسان و عباس آباد و خور در غرب كویر راه می پیموده اند.
پهنه این كویر پوشیده از ریگزار است و در نواحی شرقی و شمالی در حاشیه ریگزار باتلاقهای نمكی و رسی كویر مركزی و دریاچه نمك خور قرار دارند. شكل ریگزار شبیه مثلثی است كه راس آن در جهت شرق قرار دارد. فاصله شمال به جنوب ریگزار در بیشترین حالت ۴۰ كیلومتر و فاصله شرق به غرب آن در نواحی مركزی در حدود ۱۴ كیلومتر و در نواحی شمالی ۵ كیلومتر است. ریگزار گستره ای شمالی جنوبی دارد و رد مناطق جنوب شرقی آن با ارتفاعات عاشقان پیوند میخورد كه این تلاقی كوه و ماسه مناظر بسیار زیبایی را پدید آورده است. در محیط شرقی این مثلث ماسه ای، تپه ها بیشترین ارتفاع را دارند و ارتفاع آنها از كف دشت در حدود ۸۰ متر است كه با حركت به سمت غرب با كاهش ارتفاع همراه هستند. در جنوب شرقی محل تلاقی كوه و ریگ دره ها و گذرگاه های زیبایی پدید آمده است كه شاید در نوع خود در كشور كم نظیر باشد. همچنین بدلیل وجود معادن فراوان در این ارتفاعات جاده های خاكی مناسبی وجود دارند كه دسترسی و بازدید از این منطقه را آسان كرده اند.
پوشش گیاهی
پوشش گیاهی منطقه بسیار غنی شامل گیاهان نواحی استپی و ماسه ای همچون قیچ، درمنه، تاغ، دم گاوی، بادام كوهی، اسكنبیل كه به سمت شرق از تعداد آنها كاسته می شود و در نواحی غربی حاشیه كویر مركزی گیاهان نمك پسند شامل شور بیابانی، گز و اشنان قابل مشاهده هستند. در سال های اخیر چندین همایش كویرنوردی در حاشیه شرقی این منطقه برگزار شده است.
حیات وحش
بدلیل وجود پوشش گیاهی غنی منطقه و وجود منابع آب پوشش جانوری نیز پیرو آن غنی است. پوشش جانوری منطقه عبارتند از: انواع مار و عقرب، شاهین، هوبره، كبك، چكاوك بیابانی و كاكلی، مگس گیر، زنبور خور، سارگپه بیابانی، عقاب طلایی، كركس، گرگ، شغال، روباه شنی، گربه شنی، سمور سنگی، جرد، پا مسواكی، موش صحرایی، انواع آگاما و جكو
دسترسی
نزدیكی به شهر طبس، جاده دسترسی مناسب، مناظر بدیع و زیبا در این منطقه عوامل هستند برای تبدیل ریگ حلوان به قطب گردشگری كویر كه در صورت توجه می توان علاوه بر اشتغال زایی از مهاجرت بی رویه ساكنین روستاهایی چون حلوان و خیرآباد به شهر های بزرگ جلوگیری كرد.
دسترسی به این منطقه از چند مسیر میسر است. جاده ارتباطی خور به طبس بعد از پایان چاله كویر و دریاچه نمك خور از جنوب این منطقه عبور میكند. همچنین از طریق همین محور قبل از سه راهی جعفرآباد چند آلونك سنگی قرار دارد كه در صورت ورود به جاده خاكی آن، وارد شیار بین كوه و ریگ میگردد. همچنین بعد از ۳ راهی جعفرآباد به سمت طبس، جاده فرعی به سمت روستای حلوان و سپی جاده فرعی دیگری به سمت روستای خیرآباد به این ریگزار منتهی میگردد.
