عمارت سالار سعید سنندج ،واقع در خیابان امام و كوچه حبیبی. در زمان حكومت ناصرالدین شاه قاجار توسط ملا لطفالله شیخالاسلام كه یكی از علمای مشهور اهل سنّت در دوره قاجاریه بوده است احداث شد. پس از درگذشت ملا لطفالله، این عمارت توسط وُراث آن مرحوم به صورت دو بخش بیرونی و اندرونی به اشخاص دیگری واگذار شد. بخش بیرونی به تملك عبدالحمید خان سنندجی معروف به سالار سعید و بخش اندرونی به تملك خانواده حبیبی درآمد. سالار سعید در شهریور ماه سال ۱۳۳۶ خورشیدی بخش بیرونی را به اداره فرهنگ (آموزش و پرورش فعلی) واگذار نمود.
این بنا تا سال ۱۳۵۱ در تملك این سازمان بود و در این مدت تحت عناوینی چون دانشسرا، اداره فرهنگ، كتابخانه، خانه پیشاهنگی و امور تربیتی مورد استفاده قرار گرفت. در سال ۱۳۴۹ وزیر فرهنگ و هنر وقت در دیداری كه از سنندج داشت. از این خانه بازدید به عمل آورد و این خانه را برای تبدیل به موزه مناسب تشخیص داد. در سال ۱۳۵۴ خورشیدی دستور خریداری این ملك صادر شده و موزه سنندج در این عمارت در دو بخش مردمشناسی و باستانشناسی افتتاح میشود
موزه سنندج
این موزه از ابتدای تأسیس دارای ۲ بخش باستانشناسی و مردمشناسی بودهاست. در بخش باستانشناسی آن اشیا دورههای مختلف از ماقبل تاریخ تا دوره قاجار نگهداری میشود. كه بخشی از این اشیا متعلق به استان كردستان و برخی متعلق به استانهای همجوار و برخی دیگر متعلق به استانهای دیگر یا مكشوفه از قاچاقچیان است. با تأسیس خانه كرد در سال ۱۳۸۲ اشیای بخش مردمشناسی موزه به عمارت آصف وزیری (خانه كرد) منتقل شد. اكنون تمام فضای موزه سنندج به نمایش اشیای باستانشناسی و تاریخی اختصاص یافته است.
در بخش مردمشناسی این موزه شیوه زندگی قوم كُرد از لحاظ پوشاك، كشاورزی، هنرهای دستی و موسیقی سنتی و … به نمایش گذاشته ش
نحوه دسترسی
آدرس : سنندج، خیابان امام، كوچه حبیبی
ده است.











