امامزاده عبدالله شوشتر در بالای تپه‌ای در جنوب شهر شوشتر قرار دارد و دارای چشم‌انداز بسیار زیبایی است. ساختمان اصلی آن از به دوران سلجوقی و به سال ۶۲۹ هجری قمری نسبت می‌دهند. این بقعه محل دفن یكی از فرزندان امام زین‌العابدین (ع) است. ضریح آن در زمان ناصر الدین شاه قاجار به و به سال ۱۲۲۸ خورشیدی به سبك اواخر دوره صفوی ساخته شد. گچ‌بریهای داخل بنا به سبك قاجار است. گنبد امامزاده عبدالله شوشتر به شیوه گنبدسازی منطقه، از نوع رك مضرس است. ارتفاع ایوان ورودی بنا نه متر و عمق آن پنج متر است. آستان با شكوه امامزاده عبداللّه (علیه السلام) در جنوب شهر شوشتر خیابان طالقانی، بر فراز تپه ای واقع شده است و پیرامون آنرا گورستانی كهن فراگرفته است كه ورودی آن در نمای شمالی بنا قراردارد عبارت از سردر بلندی است كه در دوسوی آن دو مناره با تزیینات كاشی و نقش هندسی قرارگرفته است پس از ایوان باگذشتن از یك درب چوبی كه دارای كتیبه «عمل غیب الله فی تاریخ سنه خمس وثلاثین بعدالالف ۱۰۳۵هـ.ق » است به داخل اتاقی كه در برابر حرم قرار دارد وارد می شود سقف گنبدی شكل آن، بر روی قاعده چهار ضلعی كه در بالا به هشت ضلعی تبدیل شده قرار دارد زیر سقف با گچبری و نقاشی های گل و بوته و اسلیمی مربوط به دوران قاجار زینت شده است ضریح برنجی آن از شاهكارهای زمان ناصرالدین شاه قاجار و سال ۱۲۷۰ هـ.ق استتوصیفات خارجی بنا: سایت پلان بنا مساحتی در حدود ۴۰۰۰ متر دارد و مساحت خود بنا در حدود ……. در ظلع شرقی نمای خارجی عمارت از شمال به جنوب در آغاز پایه مكعبی شكل ستون مناره است كه به صورت پایه مكعبی شكل از قطعات سنگ پاك تراش ساخته شده است پس از آن یك كثیرالاظلاع شش ظلعی است كه پایه دیگر ستون است و بر مكعب اول قرار دارد و پس از آن نیم دایره ای است كه بر آن ستون مدور جرز قرار دارد و همگی از سنگ پاك تراش ساخته شده است و بر روی برخی از آنها كتیبه هایی حجاری شده است . این بنای سنگی با انحنای به عمق ۲۰/۳ متر به یك دهانه طاق رومی ر ظلع شرقی میرسد بدنه داخلی تاق به دنباله قطعات سنگی ستون كناری و قسمت شمالی آن با سنگ پاك تراش تزیین شده است ارتفاع تاق به حدود ۶ متر میرسد. در ظلع شرقی بنا پس ازبالا رفتن از ۹ پله به پله های اصلی بنا كه به بام ختم میشود میرسیم بعد از دو انحنا وشكست و به طول تقریبا ۳ متر كه همان دیوار بنا میباشند به دیوار نسبتا راستی میرسیم در این دیوار؛ از داخل اتاق ضریح مطهر پنجره ای فلزی و مشبك به بیرون وجود دارد كه ابعاد آن ۵/۱*۱متر میباشد در ظلع جنوبی بقعه فقط یك ایوان كوتاه با عرض ۴ متر وجود دارد كه با قطعات سنگ تراش و آجرساخته شده است در دو سوی این ایوان یك اتاق و یك تاق نما وجود دارد. در ظلع غربی بنا به پنج ایوان برخورد میكنیم كه ایوان دوم ازسمت جنوب به شمال ساختمان از چهار ایوان دیگر بزرگتر است و به درون اتاق ضریح پنجره مشبك فلزی دارد. در این قسمت از بنا بوسیله سنگ قبر های قدیمی ؛ تعمیراتیی صورت گرفته است بعضی ازین سنگ قبرها مربوط به دوره های صفویه و دوره های متاخرتر میباشند بر روی بعضی ازین سنگ قبرها از خطوط زیبای ثلث و نستعلیق استفاده شده است. اما ظلع شمالی كه نمای اصلی بقعه است و درب ورودی و ایوان ورودی به بقعه در این ظلع قرار دارد از گوشه سمت شرقی به سمت غربی به ترتیب این گونه ساخته شده است: ابتدا یك ایوان كوچك با تاق ضربی ساخته شده است و پس از آن جرز بازوی ستونی كه گلدسته بر آن سوار است و پس از آن ستون مدوری كه از قطعات سنگ پاك تراش ساخته شده است و این ستون قرینه ستون غربی و پایه گلدسته است بر روی این دو ستون حجاری شده و گلدسته مدور با كاشی سفید و آبی و سیاه با نقش لچكی ساخته شده است. نقش این كاشی ها تقلید از سبك كاشی كاری دوران صفوی است پس از ستون و ستون جرز؛ یك تاق بلند ایوان كم عرض را تشكیل میدهد و پس از یك جرز كه از سنگ تراش ساخته شده, جرز ایوان اصلی كه ورودی آن هم از قطعات سنگ تراش است به چشم میخورد.