پارك ملی بمو ، طبیعتی حفاظت شده با حیوانات نادر از جمله پاركهای ملی كشورمان است كه در استان فارس واقع شده است .این پارك در شمال شهر شیراز، به مساحت تقریبی ۴۰ هزار متر مربع قرار گرفته و نام آن از كوه بمو كه در مجاورت آن قرار دارد، گرفته شده است.این پارك پوشش گیاهی خاصی دارد و حیوانات نادری هم در آن زندگی میكنند. در پارك بمو حیواناتی مانند آهو، قوچ، بز و میش، روباه، كبك و تیهو و انواع گربه سانان زندگی میكنند . تنوع گونههای جانوری باعث شده شكارچیها به طور غیر قانونی وارد بمو شوند و به شكار حیوانات بپردازند.
آسمان بمو هیچگاه خالی از پرندگان نیست، ۵۵ نوع پرنده در این پارك آمارگیری شده كه ۲۶ گونه بومی منطقه است كه سراسر سال در این منطقه دیده میشوند. از جمله عقاب طلایی، هما، كركس، دال، كبك، تیهو، كوكر سفید، سینه سیاه و … .مأموران محافظت از پارك شبانه روز مراقب هستند كه این اتفاق نیفتد و از تعداد حیوانات منطقه كم نشود؛ به ویژه كه تعداد آهوها در بمو از ۱۵۰ رأس در سال ۱۳۸۹ به ۲۱۵ رأس افزایش پیدا كرده است؛ خبر بسیار خوبی كه باعث شادمانی دوستداران محیط زیست و حیوانات شده است.

در پارك ملی بمو چشمههای فراوانی با پراكندگی مناسب روان است از آب برخی از چشمهها در گذشته در كشاورزی استفاده میشده است.میزان بارندگی این منطقه حدود ۴۰۰ میلی متر و زمستانها این نواحی تا حدی سرد و معدل حرارت حداقل در قسمتی از سال از سه درجه كمتر است و تابستان درجه گرمایش به ۳۴ درجه میرسد.بهار پارك بمو از اواخر زمستان اغاز و گلها و گیاهان آن از جمله گلهای اشك یا لاله واژگون گلسنگهای صخره چسب زرد و پامچال در آن پدیدار میشود.

این پارك ملی نام خود را از كوه بمو كه درست در مجاورت شهر شیراز قرار دارد گرفته است. پارك ملی بمو چیزی در حدود ۴۸۰۰۰ هكتار وسعت داشته و عبور جاده شیراز به اصفهان آن را به دو قسمت در ضلع شرقی و غربی تقسیم كرده است. این منطقه وسیع در سال ۱۳۴۶ به عنوان منطقه حفاظت شده و در سال ۱۳۴۹ به عنوان پارك ملی معرفی شده است. در این پارك ملی ارزشمند بیش از ۳۰۰ گونه گیاهی متنوع وجود دارد كه در این میان ۵۱ گونه تنها در همین پارك ملی یافت می شود كه نشان از اهمیت بالای زیست محیطی این منطقه دارد.

در این منطقه گاه جنگل های فشرده ای از درختان بنه و بادام به چشم می خورد ولی باقی منطقه از پوشش گیاهی متراكم برخوردار نیست. این پارك زیستگاه حیواناتی همچون پلنگ، كفتار، آهو، عقاب طلایی، قوچ، هما، بالابان، شاهین، لاك پشت، بزمجه و … است كه در قالب ۳۲ گونه پستاندار، ۹۱ گونه پرنده، ۳ گونه دو زیست و ۱۹ گونه خزنده دسته بندی می شوند. برخی از این گونه ها در معرض خطر انقراض بوده و تنها در این پارك ملی یافت می شوند. بمو به واسطه قرار گرفتن در كنار رشته كوههای زاگرس جنوبی و طبیعت زیبای خود تركیبی از صخره ها، دره ها، چشمه ها و ارتفاعات را به نمایش می گذارد كه بسیار چشم نواز است.

دمای هوا در تابستان ۳۴ درجه سانتیگراد و در زمستان كمتر از ۳ درجه است.منطقه ای استپی و نیمه استپی كه نیمی از آن با كم آبی مواجه است و حدود ۴۰۰میلی متر بارندگی در طول سال دارد. در پارك ملی بمو چشمه های فراوانی با پراكندگی مناسب روان است. از آب برخی از چشمه ها در گذشته جهت كشاورزی استفاده می شده است. میزان خشكسالی در سال های اخیر به حدی بوده كه چشمه چرو كه در سال های نه چندان دور به صورت آبشار های متعدد در دل كوه جریان داشت حالا به شكل جوی باریكی از آب در آمده است.

پارك بمو دارای سه رشته كوه است. رشته كوه ها به موازات همدیگر در راستای شرقی به غربی كشیده شده اند و در میان این رشته كوه ها دره هایی قرار دارد. این دره ها مامن آهوهای زیبایی است كه دور از چشم مشغول زندگی اند. بمو در فصل بهار عموما مملو از گیاهان خودرو و گل های وحشی بسیار زیباست كه دشت را یكسره در بر می گیرند. در چند سال اخیر یك موزه با نام موزه حیات وحش و تاریخ طبیعی نیز در این پاك ملی راه اندازی شده است كه شامل انواع پرندگان و پستانداران تاكسیدرمی شده و ۱۱ دیوراما است. این موزه از بخش های متعددی همچون محوطه ورودی با مجسمه های سنگی، بخش آشنایی با جغرافیای پارك، دیرینه شناسی و بخش نمایشی است. بازدید از موزه آزاد است اما برای بازدید از پارك ملی نیازمند كسب مجوز است.








