دروازه تهران قدیم یا دروازه قدیم تهران نام در انتهای خیابان تهران قدیم (میدان هاشمی) شهر قزوین واقع شده و از بناهای دوره قاجاریه است كه در سال ۱۳۴۷ خورشیدی مرمت و كاشی‌كاری شد.شهر قزوین در نیمه قرن سوم هجری قمری دارای ۷ دروازه بوده است كه امكان ورود به شهر را فراهم می‌ساختند. در دوره قاجاریه ۹ دروازه در گرداگرد قزوین وجود داشتند كه با حصار پیرامون شهر به یكدیگر می‌پیوستند و عبارت بودند از پنبه ریسه، راه (درب) كوشك، شیخ‌آباد، رشت، مغلاوك، خندقبار، شهزاده حسین، مصلی و تهران كه هم‌اكنون از میان آن بناهای باشكوه، تنها دو دروازه و راه كوشك باقی مانده و بقیه در اثر خیابان‌كشی‌ها و عدم توجه به مرور زمان ویران شدند. این دروازه در بیرون شهر قزوین ساخته شده بود و مردم و وسایل نقلیه از زیر طاق بزرگ آن رفت و آمد می‌كردند اما در حال حاضر به دلیل گسترش جمعیت، درون شهر قزوین و در میان میدانی محفوظ شده است.
بنای دروازه آجری و دارای یك سردر اصلی و دو راه ارتباطی در طرفین است. سردر میانی دارای عرض و ارتفاع بیشتر و قوس تیزه‌دار است. این دروازه هشت گلدسته دارد. ورودی اصلی آن‌ها دارای رسمی‌بندی و كاسه‌بندی است. این دروازه همچون دروازه درب كوشك دارای كاشی‌كاری‌های بسیار زیبایی است كه تحسین سفرنامه‌نویسان از آن، گویای عظمت و زیبایی شگفت آن می‌باشد.دروازه تهران قدیم در تاریخ ۳۰ مرداد ۱۳۵۴ با شماره‌ی ثبت ۳۹۲ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
آدرس : قزوین، میدان تهران قدیم، ابتدای خیابان تهران قدیم
