مسجد و مدرسه پیغمبریه در قسمت شمالی بقعه پیغمبریه و در حاشیه شرقی خیابان پیغمبریه قرار دارد. بنای این مجموعه كوچك در زمان شاه طهماسب صفوی شروع شد و سارو تقی؛ وزیر شاه عباس دوم در سال ۱۰۵۴ هجری قمری آن را به پایان رسانید.حیاط مدرسه از سطح خیابان پایین‌تر است و در سه ضلع آن ۱۱ حجره تعبیه شده كه ۶ باب آن دارای ایوانچه است و با پلكانی از سمت غربی به خیابان راه می‌یابد. مَدرَس (محل درس) مستطیل شكل این مدرسه در ضلع جنوبی بنا و در جوار مسجد ساخته شده است.مسجد این مجموعه به شكل مربعی با ابعاد حدود ۷ متر میباشد كه حكم گنبدخانه نیز دارد.كتیبه‌ای در این بنا وجود دارد كه نشان می‌دهد شخصی به نام ملاوردی بیك در سال ۱۱۵۰ هجری قمری به تعمیر این مجموعه همت گماشته است.
مسجد، مدرسه پیغمبریه یكی از مساجدی است كه به منظور آموزش و ترویج علوم دینی با توجه به كتیبه ورودی آن متعلق به دوره صفوی بوده و در كنار بقعه چهار انبیا نقش اجتماعی، مذهبی شهر را به عهده داشته و هم اكنون نیز یكی از بناهای مهم فرهنگی شهر به شمار می‌رود كه توسط میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در سال‌های مختلف مرمت شده است.
این مكان را آرامگاه چهارتن از پیامبران بنی اسرائیل به نام های :سهولی، سلام، القیا و سلوم می دانند و به ” چهار انبیاء ” نیز معروف میباشد كه گفته می شود آنان پیامبرانی میباشند كه مژده میلاد مسیح را از اورشلیم به سوی شرق آورده بودند و از اسناد مـوقــوفات صفویه برمی آید كه این مكان در پایان قرن یازدهم هجری زیارتگاهی مورد احترام بوده و باغ هــایی را بر آن وقـف كـرده اند.[۲]در تنها سندی كه از این مجموعه وجود دارد، تنها در كتیبه مدرسه پیغمبریه ، بازمانده از دوره صفویه با نام «مقام شریف » از آن یاد شده است.
بنای فعلی پیغمبریه از آثار میرزا مسعود شیخ الاسلام میباشد. حرم در چهار جهت دارای چهار شاه نشین است و طرح آن در داخل به صورت بیست ضلعی است. در چهار جانب حرم چهار قوس بلند برپا گردیده كه به كمك فیلپوش ها، طاق حرم را نگاه داشته اند. از جایی كه قوس ها آغاز شده، دور تا دور حرم كتیبه ای گچ بری شده از سوره جمعه با رنگ طلایی روی زمینه لاجوردی به خط نسخ توسط مرحوم شیخ علی سكاكی نوشته شده كه از جمله آثار هنری بقعه به شمار می رود لازم به ذكر است، علاوه بر چهار پیامبر نامبرده، مقبره امامزاده صالح بن حسن مجتبی (ع) را نیز در همین مكان می باشد.
