مسجد و مدرسه ملاوردیخان در چهارراه مولوی- امام خمینی شهر قزوین واقع شده است. مسجد این مجموعه توسط حاجی ساروخان در سال ۱۰۶۹ هجری قمری در روزگار شاه عباس دوم صفوی بنا گردید و بیش از صد سال پس از آن، فردی به نام ملاوردیخان كه از نوادگان حاجی ساروخان و معاصر كریم خان زند بود، این مدرسه را در سال ۱۱۷۷ هجری قمری احداث نمود و اكنون سالهاست كه مسجد و مدرسه به نام ملاوردیخان شناخته می‌شود. این مدرسه پس از ساخت به تدریج تخریب شد تا این كه در سال ۱۲۵۰ هجری قمری فردی به نام ملاوردیخان دوم كه نوه خان اول است، موفق به بازسازی آن می‌شود.مسجد ملاوردیخان دارای شبستان زیرین و آب‌انباری است كه كتیبه سردر آن اثر هنرمند بزرگ قزوینی ملك محمد و از حجاری استادانه برخوردار است.مسجد و مدرسه ملاوردیخان یكی از جاهای دیدنی قزوین است .
مسجد ومدرسه ملاوردیخانی به همراه آب انبار آن یادگاری از دوره‌های صفویه، زندیه و قاجاریه می‌باشد كه درنزدیكی بازار شهر قرار دارد و آثاری ازهنر و معماری ایرانیان را به نمایش گذاشته است. مجموعه مسجد كه مربوط به زمان شاه عباس دوم است توسط شخصی به نام حاجی ساروخانی در سال ۱۰۶۹ هجری قمری بنیانگذاری شد كه با پل رودخانه دزج (دیزج) واقع در خیابان مولوی كنونی در یك زمان ساخته شده است. با آنكه مؤسس مدرسه ملاوردیخانی بیش از یكصد سال پس از بنای مسجد به ساخت آن پرداخته ولی سالهاست كه مجموعه را به نام مولاوردیخانی می شناسند.معماری داخل فضای مسجد دارای طرحی شبستانی همراه با كاشی‌كاری می‌باشد، كتیبه آب انبار كه با حجاری بر روی سنگ مرمر و به خط نستعلیق با قلم زیبای ملك محمد قزوینی نوشته شده یكی از نفیس‌ترین خطوط هنر خطاطی است؛ بنای مدرسه و آب انبار در دوره زندیه در سال ۱۱۷۷هجری قمری توسط شادروان ملاوردیخان كه از نوادگان حاجی ساروخانی بوده ساخته شده است.
این بنا پس از ساخت به تدریج دچار تخریب شده تا این كه در دوره قاجار و در سال ۱۲۵۰ هجری قمری مولاوردیخان دوم كه نوه خان اول است موفق به بازسازی آن گشته است. مردم برای رفع كمبود آب شهر قزوین كه حتی در سفرنامه‌ها نیز به آن اشاره شده و سابقه طولانی دارد اقدام به حفر قنات كردند اما در فصل گرما مردم بازهم با كم آبی مواجه می‌شدند به همین دلیل مردم خیر و ثروتمند در محلات مختلف به ساختن آب انبار پرداختند تا اینكه این شهر با داشتن بیش از ۱۳۰ آب انبار عام‌المنفعه به شهر آب انبارها شهرت یافت كه بیشتر این آب انبارها با معماری شگفت انگیز و پلانی متفاوت از تزینات هندسی چشم‌گیری برخوردار هستند.
آب انبار ملاوردیخانی نیز با تزئیناتی كه در سردر آن وجود دارد یكی از زیباترین آب انبارهای شهر محسوب می‌شود، تزئینات چوبی صورت گرفته در ماذنه (مناره) به همراه سقف خنچه‌پوش آن از جمله تزئینات ماذنه هستند. رسمی‌بندی فوق العاده ظریف و متناسب ورودی آب انبار توسط مرحوم استاد محمد حسن ابراهیمی به نحو احسنت انجام گرفته است، كاشی‌كاری‌های معرق و معقلی و حجاری و كتیبه سنگی از دیگر تزئینات سردر آب انبار به شمار می‌روند. راه شیر آب انبار نیز با طاق آهنگ (طاق گهواره‌ای) پوشش داده شده و دارای سی وشش پله می‌باشد، مخزن آب انبار كه از آن به عنوان كوچیكترین آبگیر موجود شهر نام برده می‌شود با پوششی از طاق و تویزه (در اصطلاح معماری اسلامی به باریكه چفدی (قوسی) باربر تویزه گفته می‌شد) پوشانده شده است.
در حال حاضراین بنای تاریخی به همت متولی فرهنگ دوست این موقوفه و توسط گروه معماری شهدوست در سال جاری مرمت گشته وامید آنكه بتوان به عنوان یكی از جاذبه‌های زیبای گردشگری شهر قزوین به علاقه‌مندان معرفی گردد. این بنای تاریخی با شماره ۱۴۳۵ در فهرست آثار ملی كشور ثبت شده است.
