تپه قلا گیلان غرب كه در مركز شهر واقع گردیده از قدیمی ترین تپه های باستانی استان كرمانشاه است. تا قبل از انقلاب ۱۳۵۷ و قبل از جنگ ایران و عراق و تخلیه كامل شهر گیلانغرب این تپه باستانی از لحاظ شكل و ساختار بیشتر دست نخورده باقی مانده بود و در حال حاضر این تپه باستانی هر روز شاهد تخریب بیشتر و نابودی بیشتر است.قدمت تپۀ باستانی قلا به درستی مشخص نیست. تاكنون در این رابطه دو نظر عرضه شده است. برخی باستان شناسان آنرا را مربوط به دوره مس سنگی یعنی هزاره چهارم تا پنجم قبل از میلاد دانسته اند، و برخی دیگر آن را به دوره نوسنگی یعنی هزاره پنجم تا ششم پیش از میلاد مربوط می دانند.
تپۀ باستانی قلا تا سال ۱۳۹۸ مورد كاوش باستان شناسی قرار نگرفته بود و فصل اول كاوش در این تپه باستانی از پاییز ۱۳۹۸ در مساحت یك و نیم متر مربع به عمق ۱۰ متر انجام شد. بر اساس نتایج فصل اول كاوش، تپه باستانی قلا از هزارۀ سوم قبل از میلاد تا به عصر جدید یعنی دوره قاجار بصورت مستمر مورد استفاده قرار می گرفته و قدمت آن تا این مرحله از كاوش حداقل ۲۷۰۰ تا ۲۸۰۰ سال قبل از میلاد را نشان می دهد.
تپه باستانی قلاع ۲۱ متر ارتفاع دارد كه تاكنون ۱۰ متر آن مورد كاوش قرار گرفته است و به عنوان یكی از مهمترین آثار غرب كشور از پتانسیل بالایی در حوزه مطالعات باستان شناسی برخوردار است. با توجه به كاوش های صورت گرفته در فصل اول و نظریه كارشناسان باستان شناسی تا این بخش از لایه نگاری بخش هایی از دیواره این قلعه پیدا شده كه شواهد حاكی از وجود نشانه هایی از دوران اشكانی و مادها مربوط به ۸۰۰ سال قبل از میلاد است ضمن اینكه در دوره ساسانی نیز از این ارگ به عنوان محل ذخیره غلات استفاده شده است.
لازم به ذكر است كه بیش از ۴۰۰ اثر تاریخی در شهرستان گیلانغرب تاكنون ثبت ملی و شناسایی شده است. قدیمی ترین شیء تاریخی كشف شده تاكنون در ایران، یك تبر سنگی با قدمت ۱۲۵ هزار سال پیش از میلاد مسیح است كه این اثر تاریخی نیز در گیلانغرب كشف شده و اكنون در موزه ملی كشور نگهداری می شود.
