مسجد بنكویه یا پامنار زواره از گنجینه های ارزشمند و بی نظیری است كه در زمان سلجوقیان به سال ۴۶۱ هـ ق بنای آ“ به پایاه رسیده است. این مسجد ابتدا دارای ۷ محراب با گچبریهای نفیس بوده اما متاسفانه بخش هایی از این مسجد در سال ۱۳۵۹ هـ ش توسط گروه نوسازی مسجد تخریب و كتیبه های زیبا همراه با چندین محراب جایش را به سالن اجتماعات داد و اكنون تعدادی ایوان و یك شبستان با سه محراب و یك صحن و یك مناره از این مسجد باقی مانده است. این مناره دومین مناره تاریخ دار در ایران است .این مناره بیش از ۲۰ متر ارتفاع دارد و جدار آن از آجر ، خاك و گچ است و استوانه ای است بر روی یك هشت ضلعی كه در كوچكی به داخل آن باز می شود و یك میله آجری چون محور در داخل آن قرار گرفته و پله هایی در گرداگرد آن در جهت عقربه ساعت به طرف بالا ساخته شده است