روستای آبچالكی لنگرود یكی از روستاهای كوهستانی ، سرسبز و زیبای گیلان است . از آنجا كه تمامی شهر لنگرود و ساحل دریای كاسپین از بلندای آن قابل رویت است، به بام لنگرود معروف شده است.تماشای شهر لنگرود در هاله ای از ابرها در كنار باغ‌های چای و عطر خوش سبزینگی در آبچالكی هر شهروند و گردشگری را فرا می‌خواند. قرار گیری این روستا در ارتفاعات لیلاكوه و در كنار باغ‌های چای و مركبات از یك سو و معماری مسكونی كوهپایه با خانه های گلی و چوبی هر گردشگری را به تحسین وا می دارد.
هرچند این تحسین با افسوس هایی همراه است كه ویلاسازان را واداشته كوه را تراشید و خانه های برخلاف معماری بومی بسازند. و رسیدن به آن و میهمان سرسبزی و زیبایی‌های طبیعی آن شدن از طریق جاده لیلاكوه و طی كردن مسیری شیبدار امكان پذیر است. این روستا به دلیل جذابیت‌های طبیعی خود می‌تواند مقصد یك گشت و گذار بهارانه باشد .
آب و هوای سالم و خوش بهارانه باعث می‌شود كه بسیاری از شهروندان لنگرود و شرق گیلان، تابستان‌ها نیز حضور در این روستا را به حضور در شهرها ترجیح دهند. در سال‌های اخیر به دنبال پروژه گردشگری كه قرار بود از روستای آبچالكی آغاز شود. به دامنه‌های لیلاكوه برسد(كه البته ناتمام باقی مانده است)، نخستین سورتمه شهر لنگرود و منطقه شرق گیلان در این منطقه احداث شده است. اما جذابیت‌های طبیعی روستای آبچالكی بیش از پیش خودنمایی می‌كند.
چشمه روستا
نرسیده به این روستا، چشمه آبی قرار دارد كه در سال های اخیر لوله كشی شده و در فرهنگ عامه مردم، این آب از بركات فاطمه زهرا (س) است. در میانه روستا نیز زنان محلی با فروش محصولات بومی و صنایع دستی برای خود درآمد زایی می كنند.
این تپه دید بسیار خوبی نسبت به بخش كومله و لنگرود و روستاهای اطراف و باغات چای منطقه و حتی شهر شلمان و چمخاله دارد. اما گذشته از دید بسیار خوب، آب و هوا و سر سبزی این منطقه هم قابل توجه است.
ورودی این بام بلند حدود ۱ كیلومتر بعد از چهار راه كومله به طرف شهر اطاقور است . جاده این چشم انداز زیبا، از میان باغات چای گذشته و به بلندترین ارتفاع قله می رسد .
اگر چه مسافران و مهمانان این شهر اطلاعات زیادی در خصوص این منطقه دیدنی ندارند. اما جالب اینجاست كه این طبیعت زیبا تقریبا دست نخورده باقی مانده است و یكی از جاذبه های مهم آن طبیعی بودن محیط میباشد .
