آب انبارهای كهورستان در روستای كهورستان در بخش مركزی شهرستان خمیر استان هرمزگان واقع شده است . این روستا دارای جاذبه های دیدنی بسیار است كه می توان به آب انبارها و كاروانسرای تاریخی آن اشاره كرد. كاروانسرای كهورستان مربوط به دوره صفوی است در تاریخ ۲ خرداد ۱۳۷۸ با شمارهٔ ثبت ۲۳۲۸ به عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.كهورستان دارای قدمت چند صد ساله می باشد كه این را می توان با بررسی نوشته هایی كه برروی بعضی سنگهای قدیمی حك شده متوجه شد. در گوشه و كنار مركز روستا در فاصله ای به طول و عرض چهل كیلومتر بقایایی از قلعه ها و كاخ ها وجود دارد.
معماری بنا
همچنین در این منطقه پراكندگی قابل توجهی از آثار تاریخی شامل كاروانسرا، آب انبار، پل، قنات و … قابل مشاهده است. با توجه به این كه غالب آثار ذكر شده از دوره صفوی و قاجار است، می توان چنین نتیجه گرفت كه این مسیر در دوره اسلامی متأخر از جنبه های مختلف دارای اهمیت بالایی بوده است. آب انبارها یا در زبان محلی بركه ها، نقش مهمی در زندگی روزمره و فرهنگ و اعتقادات مردم هرمزگان داشتند. بنا هایی كه با سبك ها و معماری های هوشمندانه و دانش بنیان از دیرزمان برای گذر از مشقت خشكسالی با استفاده بهینه از آب باران ساخته شده اند.
ساخت آب انبار، تصفیه و عایق بندی آن با اصول مهندسی و علمی، حكایت از معماری هوشمندانه و دانش بنیان بركه ها دارد. معماری جذاب و چشم نواز بركه ها در میان دشت های گرمازده و تشنه هرمزگان همچون ستاره ای می درخشد. پلان بركه های هرمزگان به سه شكل طولی و مستطیلی با طاق آهنگی، دایره ای با سقف گنبدی و گرد همچنین به شكل صلیبی ساخته شده اند كه از این میان معماری با پلان دایره ای با سقف گنبدی بیشتر است.
برای ساخت بركه ها در گذشته از ساروج و سنگ رودخانه و سنگ مرجان استفاده می شد و امروزه از سیمان و گچ هرنگ نیز استفاده می شود. ساروج به دلیل مقاومت در مقابل رطوبت و شرجی بالا در دوران گذشته به عنوان روكش بركه ها و نقش عایق مخزن را ایفا می كرد و برای ساخت آب انبارها و بركه ها اهمیت خاصی داشت. ساروج یكی از مصالح ساختمانی قدیمی در ایران است كه از تركیب شن، ماسه، آهك و سفیده تخم مرغ ساخته می شود. معماران قدیم در آب انبارها از سنگ مرجان به خاطر خاصیت ضد حشره (پشه) استفاده می كردند.
وجود حدود دو هزار بركه در هرمزگان به عنوان جنوبی ترین استان ایران در دوره های مختلف تاریخی نشان از سنت دیرینه ساخت بركه در میان مردمان جنوب دارد. مطلب قابل توجه در ساختمان این بركه ها موقعیت آن است بدین معنی كه باید در مسیر جریان آب باران قرار گیرد و به اصطلاح هر بركه ای دارای یك ممر و یا چند ممری است كه آب باران آن حوالی را جمع آوری كرده و به داخل بركه هدایت می كند و این ممرها مانند خود بركه ها وقف و جزو اراضی عمومی بوده و تغییر و هر نوع تصرفی در آنها ممنوع است. هم اكنون مالكیت بركه های كهورستان متعلق به سازمان اوقاف و امور خیریه استان هرمزگان است. ساختن بركه در باور و ایمان مردم این منطقه از اهمیت خاصی برخوردار است، تا به آنجا كه مفهوم كلمات خیر و خیرات در ساختن بركه و مسجد خلاصه شده است و هر فردی اعم از زن یا مرد سعی داشته و دارد كه بعد از انجام فرایض دینی، نماز، روزه، زكات و حج در طول حیات خود در ساخت یا مرمت یكی از این دو (بركه) یا (مسجد) دست خیری داشته باشد.
نحوه دسترسی
مجموعه بركه های كهورستان به خط مستقیم در فاصلهٔ تقریبی سه كیلومتری شمال رودخانهٔ شور و در فاصله یك كیلومتری شمال روستای خوركناری و ۱/۵ كیلومتری شرق محله حاجی بركت كهورستان در بخش مركزی شهرستان خمیر قرار دارد. جادهٔ بندرعباس–لار به مماس با ضلع شمالی این اثر كشیده شده است. همچنین كاروانسرای كهورستان، در فاصلهٔ ۶۵ متری شمال غرب آن واقع شده است.
