مسجد نو شهرضا یكی از مهم ترین آثار تاریخی شهرضا یا قمشه می باشد . این مسجد پس از مسجد جامع بنا گردیده است . دارای جذابیت های معماری و بصری فراوانی از جمله شبستان وسیع و زیبا با ستون های سنگی، مناره بلند آجری و تنوع آجر چینی در طاق های ضربی شبستان می باشد. این مسجد در تاریخ ۱۲ آذر ۱۳۷۵ به عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است
شهرضا یا همان قمشه كهن از سكونتگاه های كهن جنوب شرقی استان اصفهان است كه آثار اسلامی متعدد و ناشناخته ای در خود جای داده است. در این بین مساجد از جمله آثاری است كه كه از نظر كیفی و كمی بر سایر آثار غلبه داشته و حاكی از گسترش فضاهای شهری و رونق این مكان در ادوار گوناگون اسلامی است. چند نمونه از این مساجد كه جایگاهی خاص در معماری دارند شامل مسجد جامع، مسجد نو و مسجد خان شهرضا می باشند.
معماری بنا
مسجد نو قمشه در شهرضا ، خیابان حكیم فرزانه واقع شده است. این مسجد با مساحتی حدود هزار متر مربع، دارای دو شبستان با طاق های ضربی است. شبستان اصلی قسمت غربی مسجد را تشكیل داده و دارای نه ستون سنگی است كه سر ستون ها به صورت هشت گوش است و به صورت طاق و چشمه ای پوشش داده شده و نورگیری آن از سقف است . در قسمت شرقی، حیاطی با ایوان آجری و شبستانی كوچك در سمت چپ ورودی است. زیر ستون های مسجد از سارچ استفاده شده و محراب به صورت مقرنس كاری تزئین شده است.
سنگ فرش مسجد نیز از كاشی فیروزه ای می باشد. هشت ناودان سنگی و سنگ آبی متعلق به سال ۱۱۳۰ هجری قمری از دیگر دیدنی های مسجد نو شهرضا است. منبر سنگی یكپارچه كه احتمالا همزمان با ساخت این مسجد در محل قرار داده شده است نیز از دیگر جاذبه های معماری این بنای تاریخی است. این مسجد دارای مناری بلند به ارتفاع ۱۲متر است كه سی سال قبل مرمت شده است. در مورد قدمت این مسجد اختلاف نظر وجود دارد.
