بند برج عیار شوشتر بر روی رودخانه گرگر و در كنار باغ تاریخی قاضی زاده قرار گرفته است.اثر مذكور از دو بخش بند و چندین كانال آب رو و یك عبادتگاه مندائی تشكیل شده است. این عبادتگاه یا مندی جزء قدیمی ترین عبادتگاهای مندائیان ایران می باشد.با توجه به شواهد موجود بر روی جداره كانالهای این بند و تأسیسات آن به نظر می رسد دو عدد چرخ بزرگ به قطر ۱۳ متر و دیگری ۸ متر و در درون این كانال ها ، برای بالا آوردن آب قرار داشته اند.
این بند به همراه ۱۵ اثر تاریخی دیگر شوشتر در نشست سالانه كمیته میراث جهانی یونسكو در ۲۶ ژوئن ۲۰۰۹ (۵ تیرماه ۱۳۸۸) در شهر سویل اسپانیا، با احراز معیارهای ۱، ۲ و ۵ با عنوان نظام آبی تاریخی شوشتر به عنوان دهمین اثر ایران در فهرست میراث جهانی یونسكو با شماره ۱۳۱۵ به ثبت رسیده و با شماره ۲۹۴۰ نیز در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
